این مسأله که شما به استعدادهای خود اهمیت می‌دهید نقطه قوت خوبی برای شما محسوب می‌شود.
سن جوانی؛ اوج شکوفا شدن استعدادها، شور ونشاط است، در این سن اگر توانستید به خوبی خود را کنترل و با ستفاده از شور و نشاط جوانی، استعدادهای خود را شکوفا کنید، می توانید آینده ای روشن برای خود بسازید.
یکی از مهارتهای لازم در این سن کنترل هیجانات و احساسات است. از آنجایی که شما نیاز به دیده شدن و اوج احساسات و عواطف هستید هر مسأله کوچکی را برای خود بزرگی می‌‌بیند، به عنوان نمونه: خودتان می دانید پدرومادر شما را خیلی دوست دارند و هر کاری برای خوشبختی بچه هایشان انجام می‌دهند، ولی گاهی پسر کوچک تر را بیشتر تحویل می‌گیرند، این مسأله باعث ناراحتی شما شده در حالیکه اگر به این دید ببینیم مشکلی پیش نمیاد، که آنها شما را به عنوان پسرشان دوست دارد ولی از آنجایی که شما بزرگ و مستقل شده اید و داداش شما سن پایین تری دارد و هنوز اول راه است و باید خیلی آموزش ببیند، توجهات بیشتری به ایشان دارند. پس ناراحتی شما، از احساسات و حساسیت کنترل نشده نشأت می‌گیرد وگرنه شاید آنها شما را بیشتر هم دوست بدارند ولی در عمل نشان ندهند.
در مورد دوستان و اطرافیان، در یک رابطه دو نفره، دو طرف مختار هستند که با هم صمیمی شوند یا نشوند به این معنا که پنجاه درصد موضوع در اختیار ما نیست. پس وقتی عمل دیگران و احساسات آنها دست شما نیست ناراحتی و دلخوری چرا برای شما به وجود بیاید؟
گفتید که خودساخته اید، این ویژگی خیلی خوب است. افراد خودساخته در این سن، باید بتوانند هیجانات و عواطف خود کنترل کنند تا کمتر ضربه بخورند و در مقابل احساسات باید قوی باشد . بهتر است سعی کنید راه و هدفی برای خود تعیین کنید و با اعتماد به نفس به کار خود ادامه دهید تا هر مسأله ای شما را بهم نریزد.
این مسأله که، شما نمی خواهید افسرده شوید یا از خداوند دور شوید، نشان از فهم بالای شماست . دراین مورد سعی کنید بحث معنویت خود را پر رنگ تر کنید و با دوستان و رفیقانی که در این سو هستند بیشتر معاشرت داشته باشید و همچنین نکته آخر احساسات خود را کنترل کنید شاید این نوع احساسات از زودرنجی سرچشمه بگیرد. و برای اینکه حساسیت کم تر شود:
- سعی کنید سطح توقعات خود را از اطرافیان کم تر کنید.
- سعی کنید در مورد دیگران قضاوت نکنید( مثلا پدروماد مرا دوست ندارند؟)، شاید از آنان بپرسیم بیشتر شما را دوست داشته باشند.
- هر اتفاقی که برای‌تان افتاد، زود و با عجله واکنش نشان ندهید و بعد از آرامش جنبه های مثبت قضیه را نگاه کنید و جایگزین فکرهای بد کنید.
هدف و برنامه ریزی به راه خود ادامه دهید.
با سلام خدمت شما
این مسأله که شما به استعدادهای خود اهمیت می‌دهید نقطه قوت خوبی برای شما محسوب می‌شود.
سن جوانی؛ اوج شکوفا شدن استعدادها، شور ونشاط است، در این سن اگر توانستید به خوبی خود را کنترل و با ستفاده از شور و نشاط جوانی، استعدادهای خود را شکوفا کنید، می توانید آینده ای روشن برای خود بسازید.
یکی از مهارتهای لازم در این سن کنترل هیجانات و احساسات است. از آنجایی که شما نیاز به دیده شدن و اوج احساسات و عواطف هستید هر مسأله کوچکی را برای خود بزرگی می‌‌بیند، به عنوان نمونه: خودتان می دانید پدرومادر شما را خیلی دوست دارند و هر کاری برای خوشبختی بچه هایشان انجام می‌دهند، ولی گاهی پسر کوچک تر را بیشتر تحویل می‌گیرند، این مسأله باعث ناراحتی شما شده در حالیکه اگر به این دید ببینیم مشکلی پیش نمیاد، که آنها شما را به عنوان پسرشان دوست دارد ولی از آنجایی که شما بزرگ و مستقل شده اید و داداش شما سن پایین تری دارد و هنوز اول راه است و باید خیلی آموزش ببیند، توجهات بیشتری به ایشان دارند. پس ناراحتی شما، از احساسات و حساسیت کنترل نشده نشأت می‌گیرد وگرنه شاید آنها شما را بیشتر هم دوست بدارند ولی در عمل نشان ندهند.
در مورد دوستان و اطرافیان، در یک رابطه دو نفره، دو طرف مختار هستند که با هم صمیمی شوند یا نشوند به این معنا که پنجاه درصد موضوع در اختیار ما نیست. پس وقتی عمل دیگران و احساسات آنها دست شما نیست ناراحتی و دلخوری چرا برای شما به وجود بیاید؟
گفتید که خودساخته اید، این ویژگی خیلی خوب است. افراد خودساخته در این سن، باید بتوانند هیجانات و عواطف خود کنترل کنند تا کمتر ضربه بخورند و در مقابل احساسات باید قوی باشد . بهتر است سعی کنید راه و هدفی برای خود تعیین کنید و با اعتماد به نفس به کار خود ادامه دهید تا هر مسأله ای شما را بهم نریزد.
این مسأله که، شما نمی خواهید افسرده شوید یا از خداوند دور شوید، نشان از فهم بالای شماست . دراین مورد سعی کنید بحث معنویت خود را پر رنگ تر کنید و با دوستان و رفیقانی که در این سو هستند بیشتر معاشرت داشته باشید و همچنین نکته آخر احساسات خود را کنترل کنید شاید این نوع احساسات از زودرنجی سرچشمه بگیرد. و برای اینکه حساسیت کم تر شود:
- سعی کنید سطح توقعات خود را از اطرافیان کم تر کنید.
- سعی کنید در مورد دیگران قضاوت نکنید( مثلا پدروماد مرا دوست ندارند؟)، شاید از آنان بپرسیم بیشتر شما را دوست داشته باشند.
- هر اتفاقی که برای‌تان افتاد، زود و با عجله واکنش نشان ندهید و بعد از آرامش جنبه های مثبت قضیه را نگاه کنید و جایگزین فکرهای بد کنید.
هدف و برنامه ریزی به راه خود ادامه دهید.
با تشکر موفق باشید.