_ قانون قرآن این است: اگر کسى نسبت به آنچه که باید ایمان بیاورد، کفر بورزد و راه مؤمنان را رها کرده و در راه کافران قرار گیرد، اعمال او بر باد می رود و در آخرت در زمره زیانکاران خواهد بود.
(أَمَّا الَّذِینَ اسْتَنکَفُواْ وَ اسْتَکْبرَُواْ فَیُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا) (173- نساء)
_ کفر، تمام اعمال و عبادات گذشته انسان را نابود می کند.
(وَ مَن یَکْفُرْ بِالْایمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فىِ الاَْخِرَةِ مِنَ الخَْاسِرِینَ)(5- مائده)
_ در هیچ شرایطی ظلم نکنید.
(وَ لَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنََآنُ قَوْمٍ عَلىَ أَلَّا تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى)(8- مائده)
_ حکم محارب در قرآن :
یکى از این چهار مجازات در مورد آنها اجراء شود:
نخست اینکه کشته شوند.
دیگر اینکه به دار آویخته شوند.
سوم اینکه دست و پاى آنها به طور مخالف (دست راست با پاى چپ) بریده شود.
چهارم اینکه از سرزمینى که در آن زندگى می کنند، تبعید شوند.
مگر کسانى که پیش از دسترسى به آنها توبه و بازگشت کنند که مشمول عفو خداوند خواهند شد. (33- مائده)
_ آیه ای که اصل توسل را ثابت می کند.
«وسیله» در این آیه معنى بسیار وسیعى دارد و هر کار و هر چیزى را که باعث نزدیک شدن به پیشگاه مقدس پروردگار شود را شامل مىگردد
(یَأَ ایُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ وَ جَاهِدُواْ فىِ سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُون)َ(35 - مائده)
_ مشکل کسانی که شعائر دینی را به تمسخر می گیرند بی عقلی آنهاست.
(وَ إِذَا نَادَیْتُمْ إِلىَ الصَّلَوةِ اتخََّذُوهَا هُزُوًا وَ لَعِبًا ذَالِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَعْقِلُونَ)(58- مائده)
_ تنها راه نجات اهل کتاب، ایمان و تقواست. مراد از تقوا بعد از ایمان که در آیه آمده است، پرهیز از محرمات الهى و گناهان کبیره است و منظور از سیئات، گناهان صغیره است که خدا وعده گذشت از آنها را به شرط ترک کبائر داده است.
(وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْکِتَابِ ءَامَنُواْ وَ اتَّقَوْاْ لَکَفَّرْنَا عَنهُْمْ سَیَِّاتهِِمْ وَ لَأَدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ)(65- مائده)
نکات کلیدی جزء ششم
_ قانون قرآن این است: اگر کسى نسبت به آنچه که باید ایمان بیاورد، کفر بورزد و راه مؤمنان را رها کرده و در راه کافران قرار گیرد، اعمال او بر باد می رود و در آخرت در زمره زیانکاران خواهد بود.
(أَمَّا الَّذِینَ اسْتَنکَفُواْ وَ اسْتَکْبرَُواْ فَیُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا) (173- نساء)
_ کفر، تمام اعمال و عبادات گذشته انسان را نابود می کند.
(وَ مَن یَکْفُرْ بِالْایمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فىِ الاَْخِرَةِ مِنَ الخَْاسِرِینَ)(5- مائده)
_ در هیچ شرایطی ظلم نکنید.
(وَ لَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنََآنُ قَوْمٍ عَلىَ أَلَّا تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى)(8- مائده)
_ حکم محارب در قرآن :
یکى از این چهار مجازات در مورد آنها اجراء شود:
نخست اینکه کشته شوند.
دیگر اینکه به دار آویخته شوند.
سوم اینکه دست و پاى آنها به طور مخالف (دست راست با پاى چپ) بریده شود.
چهارم اینکه از سرزمینى که در آن زندگى می کنند، تبعید شوند.
مگر کسانى که پیش از دسترسى به آنها توبه و بازگشت کنند که مشمول عفو خداوند خواهند شد. (33- مائده)
_ آیه ای که اصل توسل را ثابت می کند.
«وسیله» در این آیه معنى بسیار وسیعى دارد و هر کار و هر چیزى را که باعث نزدیک شدن به پیشگاه مقدس پروردگار شود را شامل مىگردد
(یَأَ ایُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ وَ جَاهِدُواْ فىِ سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُون)َ(35 - مائده)
_ مشکل کسانی که شعائر دینی را به تمسخر می گیرند بی عقلی آنهاست.
(وَ إِذَا نَادَیْتُمْ إِلىَ الصَّلَوةِ اتخََّذُوهَا هُزُوًا وَ لَعِبًا ذَالِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَعْقِلُونَ)(58- مائده)
_ تنها راه نجات اهل کتاب، ایمان و تقواست. مراد از تقوا بعد از ایمان که در آیه آمده است، پرهیز از محرمات الهى و گناهان کبیره است و منظور از سیئات، گناهان صغیره است که خدا وعده گذشت از آنها را به شرط ترک کبائر داده است.
(وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْکِتَابِ ءَامَنُواْ وَ اتَّقَوْاْ لَکَفَّرْنَا عَنهُْمْ سَیَِّاتهِِمْ وَ لَأَدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ)(65- مائده)
در خدمت قرآن باشیم. آمین
یاعلی