همه کودکان و نوزادان قادر هستند چهره والدین خود را از چهره غریبه‌ها تشخیص دهند. ترس در کودکان زیر 2 سال خود را با اضطراب جدایی نشان می‌دهد؛ این موضوع می‌تواند برای کودک مفید باشد. چرا که با شروع سینه‌خیز رفتن یا راه رفتن کودک، ترس از غریبه‌ها مانع از دور شدن او از والدین خود می‌شود. این دوران معمولاً تا دو سالگی ادامه می‌یابد.
ترس کودک بعد از دو سالگی از غریبه‌ها ترس غیرطبیعی قلمداد می شود. لذا پایدار ماندن این ترس بعد از 2 سالگی می‌تواند نشان از یک اضطراب ناسالم باشد باید برای رفع آن اقدام کرد. اما عواملی که می‌توانند در ثابت ماندن اضطراب و پایدار ماندن آن تاثیر بگذارند می‌توان به وابستگی شدید به والدین، ارتباطات اجتماعی محدود آن‌ها و عدم مواجهه کافی کودک با غریبه‌ها اشاره کرد. برهمین اساس شما بررسی کنید که کدامیک از این عوامل بیشتر در این مسئله دخالت داشته است.
درست است که کودکتان از غریبه ها به ویژه آقایون می ترسد و به شما که مادرش هستید، پناه می برد، ولی بهتر است نسبت به ترس‌های کودکتان در مقابلش بیش از حد واکنش نشان ندهید.
مهم‌ترین کاری که برای کاهش ترس از غریبه ها در کودکان بالای 2 سال باید انجام دهید این است که استقلال او را تقویت کنید، رفتارهای جسورانه‌اش را از طریق تشویق و تحسین تقویت کنید. مثلا وقتی فرزندتان از کنارتان برمی‌خیزد تا با کودک دیگر یا یک فرد دیگر یا موقعیت جدید روبرو شود، او را تحسین کنید. اجازه بدهید که خودش به تنهایی غذا بخورد. ... سعی کنید تا جایی که ممکن است او را مستقل بار بیاورید و در جهت کاهش وابستگی او به خود گام بردارید.
کمی از سخت گیری‌های خود کم کنید و اجازه دهید کودک با اسباب بازی‌هایش در محیط کاوش کرده و نیازش را به کنجکاوی ارضا کند. همچنین هنگامی که کودک با مشکلی مواجه می‌شود ابتدا از خودش بخواهید تا در مورد راه حل‌های موضوع فکر کند و سپس در این زمینه به او کمک کنید.
سعی کنید به کودکتان آرامش بدهید و او را در محیط‌های اجتماعی مختلفی همراه خود ببرید تا به مرور ترس کودک از بین برود. از این رو هرچقدر کودک بیشتر در معرض مواجهه با سایر افراد قرار بگیرد زودتر می‌تواند بر ترس خود غلبه کند. در نتیجه تلاش کنید فرزندتان را به محیط‌های اجتماعی ببرید، او را با افراد دیگر آشنا کنید و با حرف‌ها و واکنش‌های خود نشان دهید که غریبه‌ها ترسناک نیستند و شما از حضور آن‌ها احساس خوبی دارید.
اگربا صحبت‌ها و تلاش‌های شما نیز کودکتان آرام نگرفت و بهبودی نسبی در رفتارهایش مشاهده نکردید، در آن صورت لازم است از یک روانشناس کودک برای بهبود اوضاع روانی او کمک بگیرید. روانشناس با کمک روش‌هایی مانند درمان رفتاری یا بازی درمانی به کاهش اضطراب‌های کودک و پرورش استقلال در او کمک می‌‌کند.
با سلام به شما کاربر محترم
همه کودکان و نوزادان قادر هستند چهره والدین خود را از چهره غریبه‌ها تشخیص دهند. ترس در کودکان زیر 2 سال خود را با اضطراب جدایی نشان می‌دهد؛ این موضوع می‌تواند برای کودک مفید باشد. چرا که با شروع سینه‌خیز رفتن یا راه رفتن کودک، ترس از غریبه‌ها مانع از دور شدن او از والدین خود می‌شود. این دوران معمولاً تا دو سالگی ادامه می‌یابد.
ترس کودک بعد از دو سالگی از غریبه‌ها ترس غیرطبیعی قلمداد می شود. لذا پایدار ماندن این ترس بعد از 2 سالگی می‌تواند نشان از یک اضطراب ناسالم باشد باید برای رفع آن اقدام کرد. اما عواملی که می‌توانند در ثابت ماندن اضطراب و پایدار ماندن آن تاثیر بگذارند می‌توان به وابستگی شدید به والدین، ارتباطات اجتماعی محدود آن‌ها و عدم مواجهه کافی کودک با غریبه‌ها اشاره کرد. برهمین اساس شما بررسی کنید که کدامیک از این عوامل بیشتر در این مسئله دخالت داشته است.
درست است که کودکتان از غریبه ها به ویژه آقایون می ترسد و به شما که مادرش هستید، پناه می برد، ولی بهتر است نسبت به ترس‌های کودکتان در مقابلش بیش از حد واکنش نشان ندهید.
مهم‌ترین کاری که برای کاهش ترس از غریبه ها در کودکان بالای 2 سال باید انجام دهید این است که استقلال او را تقویت کنید، رفتارهای جسورانه‌اش را از طریق تشویق و تحسین تقویت کنید. مثلا وقتی فرزندتان از کنارتان برمی‌خیزد تا با کودک دیگر یا یک فرد دیگر یا موقعیت جدید روبرو شود، او را تحسین کنید. اجازه بدهید که خودش به تنهایی غذا بخورد. ... سعی کنید تا جایی که ممکن است او را مستقل بار بیاورید و در جهت کاهش وابستگی او به خود گام بردارید.
کمی از سخت گیری‌های خود کم کنید و اجازه دهید کودک با اسباب بازی‌هایش در محیط کاوش کرده و نیازش را به کنجکاوی ارضا کند. همچنین هنگامی که کودک با مشکلی مواجه می‌شود ابتدا از خودش بخواهید تا در مورد راه حل‌های موضوع فکر کند و سپس در این زمینه به او کمک کنید.
سعی کنید به کودکتان آرامش بدهید و او را در محیط‌های اجتماعی مختلفی همراه خود ببرید تا به مرور ترس کودک از بین برود. از این رو هرچقدر کودک بیشتر در معرض مواجهه با سایر افراد قرار بگیرد زودتر می‌تواند بر ترس خود غلبه کند. در نتیجه تلاش کنید فرزندتان را به محیط‌های اجتماعی ببرید، او را با افراد دیگر آشنا کنید و با حرف‌ها و واکنش‌های خود نشان دهید که غریبه‌ها ترسناک نیستند و شما از حضور آن‌ها احساس خوبی دارید.
اگربا صحبت‌ها و تلاش‌های شما نیز کودکتان آرام نگرفت و بهبودی نسبی در رفتارهایش مشاهده نکردید، در آن صورت لازم است از یک روانشناس کودک برای بهبود اوضاع روانی او کمک بگیرید. روانشناس با کمک روش‌هایی مانند درمان رفتاری یا بازی درمانی به کاهش اضطراب‌های کودک و پرورش استقلال در او کمک می‌‌کند.
موفق باشید.