چون ما این دختر خانم را نمی شناسیم، فرضهایی برای آرزوی ایشان قابل بررسی می بینیم:
یکی اینکه بگوییم که ایشان فقط امام زمان (عج) را لایق و کفو خودشان می بینند!!!!! کما اینکه اگر حضرت علی (ع) نبود، کفوی برای حضرت فاطمه (س) نبود. ولی در مورد مادرشون حضرت خدیجه (س) یا دخترشون حضرت زینب (س) چنین روایتی نداریم.
دوم اینکه بگوییم خواستگارانشان را در حد امام زمان (عج) نمی بینند. که با کمی تفکر در مورد این فرض؛ خواهیم دید که برگشت به فرض اول دارد!!!!
خب در اینجا این سؤالات مطرح هست که آیا ایشان دچار خودشیفتگی شدند و احساس خودبزرگ بینی می کنند؟!
آیا احساس خودباوری کاذب به ایشون دست داده؟!
به این موارد یک مشاور کاردان میتوانند پی ببرند!
ولی در رابطه با اینکه با این عشق چه کنیم و چگونه این عشق رو هدایت کنیم؟!
باید بگوییم ؛ عشق در مراحل اولیه؛ آرزوی وصال و ازدواج را به دنبال دارد. ولی آن افرادی که عشق حقیقی را تجربه می کنند، از فکر ازدواج می گذرند. شاید خیلی کم دیده باشیم و یا فقط در فیلمها و سریالها دیده باشیم. ولی عاشق حقیقی وصال را در ازدواج نمی بیند.
برای رسیدن به معشوق از معشوق میگذرند!!!!!
شاید این جمله معروف را شنیده باشید که "گاهی برای بدست آوردن چیزی باید از آن گذشت". این جمله شاید کاربردش چنین جایی باشد.
ما در تاریخ افراد زیادی را میشناسیم که از عشق مجازی به عشق حقیقی رسیدند. کما اینکه زلیخا اوائلش، در آرزوی ازدواج با یوسف پیامبر (س) بود. ولی به عشق حقیقی که رسید، از یوسف هم گذشت که البته عشق به معصوم میتواند در راستای عشق به حق باشد؛ لذا آن عشق هم میتواند حقیقی شمرده شود. پس بنظر میرسد که لازم هست که عشق این دختر خانم به سمت عشق حقیقی هدایت شود.
يك عشق عروج است و رسيدن به كمال
يك عشق غوغاى درون است و تمناى وصال
يك عشق سكوت است و سخن گفتن چشم
يك عشق خيال است و خيال است و خيال
اگر این عشق هدایت شود، آنوقت قضیه ازدواجش هم حل خواهد شد. کما اینکه افرادی هست که عاشق امام زمان (عج) هستند و همسرشان هم به آن معرفت نرسیده و یا شاید هیچگونه سنخیتی با این عشق و ... نداشته باشد، ولی به این عشق هم آسیبی نمیزند.
بنابراین لازم هست نحوه مواجهه با این عشق را تصحیح و جهت دهی کرد.
افرادی هستند که عشق امام زمان (عج) یا یکی از معصومین را در دل دارند و یا عاشق شخصیتی هستند؛ ولی این عشق آنها را به سمت الگوگیری کشانده! و اگر عشق خانم به این سمت هدایت شود و به پیروی از امام عصر (عج) بینجامد، خودبخود از مستحب مؤکد خدا هم فاصله نمی گیرند.
دوست بزرگوار ؛ شما در کنارش هم میتوانید ایشان را با استدلالهای عقلی قانع کنید. مثل اینکه کسی میتواند سودای ازدواج با امام زمان (عج) را در سر بپرواند که بداند کی ایشان ظهور میکند؟!
کسی میتواند مهیای ازدواج با ایشان باشد که حداقل بداند که اکنون ایشان در کجا به سر میبرند؟! بتواند با ایشان دیدار داشته باشد و نظر ایشان را در مورد خودش بداند.
لااقل به یقین بداند که ایشان در ایام غیبت ازدواج خواهند کرد یا نه؟!
و الا عشق به چنین ازدواجی اصلا معقول نیست. ولو اینکه نفس ازدواج با حضرت محال و غیرعقلی نباشد. ولو اینکه فرض کنیم چنین ازدواجی غیرعادی و غیر طبیعی هم نباشد!!!!!!!
ان شاء الله که این عشق ایشان رو به عروج برساند. و ازدواج موفقی هم تجربه کنند. آمین
سلام بر شما کاربر محترم
چون ما این دختر خانم را نمی شناسیم، فرضهایی برای آرزوی ایشان قابل بررسی می بینیم:
یکی اینکه بگوییم که ایشان فقط امام زمان (عج) را لایق و کفو خودشان می بینند!!!!! کما اینکه اگر حضرت علی (ع) نبود، کفوی برای حضرت فاطمه (س) نبود. ولی در مورد مادرشون حضرت خدیجه (س) یا دخترشون حضرت زینب (س) چنین روایتی نداریم.
دوم اینکه بگوییم خواستگارانشان را در حد امام زمان (عج) نمی بینند. که با کمی تفکر در مورد این فرض؛ خواهیم دید که برگشت به فرض اول دارد!!!!
خب در اینجا این سؤالات مطرح هست که آیا ایشان دچار خودشیفتگی شدند و احساس خودبزرگ بینی می کنند؟!
آیا احساس خودباوری کاذب به ایشون دست داده؟!
به این موارد یک مشاور کاردان میتوانند پی ببرند!
ولی در رابطه با اینکه با این عشق چه کنیم و چگونه این عشق رو هدایت کنیم؟!
باید بگوییم ؛ عشق در مراحل اولیه؛ آرزوی وصال و ازدواج را به دنبال دارد. ولی آن افرادی که عشق حقیقی را تجربه می کنند، از فکر ازدواج می گذرند. شاید خیلی کم دیده باشیم و یا فقط در فیلمها و سریالها دیده باشیم. ولی عاشق حقیقی وصال را در ازدواج نمی بیند.
برای رسیدن به معشوق از معشوق میگذرند!!!!!
شاید این جمله معروف را شنیده باشید که "گاهی برای بدست آوردن چیزی باید از آن گذشت". این جمله شاید کاربردش چنین جایی باشد.
ما در تاریخ افراد زیادی را میشناسیم که از عشق مجازی به عشق حقیقی رسیدند. کما اینکه زلیخا اوائلش، در آرزوی ازدواج با یوسف پیامبر (س) بود. ولی به عشق حقیقی که رسید، از یوسف هم گذشت که البته عشق به معصوم میتواند در راستای عشق به حق باشد؛ لذا آن عشق هم میتواند حقیقی شمرده شود. پس بنظر میرسد که لازم هست که عشق این دختر خانم به سمت عشق حقیقی هدایت شود.
يك عشق عروج است و رسيدن به كمال
يك عشق غوغاى درون است و تمناى وصال
يك عشق سكوت است و سخن گفتن چشم
يك عشق خيال است و خيال است و خيال
اگر این عشق هدایت شود، آنوقت قضیه ازدواجش هم حل خواهد شد. کما اینکه افرادی هست که عاشق امام زمان (عج) هستند و همسرشان هم به آن معرفت نرسیده و یا شاید هیچگونه سنخیتی با این عشق و ... نداشته باشد، ولی به این عشق هم آسیبی نمیزند.
بنابراین لازم هست نحوه مواجهه با این عشق را تصحیح و جهت دهی کرد.
افرادی هستند که عشق امام زمان (عج) یا یکی از معصومین را در دل دارند و یا عاشق شخصیتی هستند؛ ولی این عشق آنها را به سمت الگوگیری کشانده! و اگر عشق خانم به این سمت هدایت شود و به پیروی از امام عصر (عج) بینجامد، خودبخود از مستحب مؤکد خدا هم فاصله نمی گیرند.
دوست بزرگوار ؛ شما در کنارش هم میتوانید ایشان را با استدلالهای عقلی قانع کنید. مثل اینکه کسی میتواند سودای ازدواج با امام زمان (عج) را در سر بپرواند که بداند کی ایشان ظهور میکند؟!
کسی میتواند مهیای ازدواج با ایشان باشد که حداقل بداند که اکنون ایشان در کجا به سر میبرند؟! بتواند با ایشان دیدار داشته باشد و نظر ایشان را در مورد خودش بداند.
لااقل به یقین بداند که ایشان در ایام غیبت ازدواج خواهند کرد یا نه؟!
و الا عشق به چنین ازدواجی اصلا معقول نیست. ولو اینکه نفس ازدواج با حضرت محال و غیرعقلی نباشد. ولو اینکه فرض کنیم چنین ازدواجی غیرعادی و غیر طبیعی هم نباشد!!!!!!!
ان شاء الله که این عشق ایشان رو به عروج برساند. و ازدواج موفقی هم تجربه کنند. آمین
یاعلی