درسته با طرف مقابلتان یکسری نقاط مشترک دارید، ولی اختلاف سنی ده سال کمی زیاد است و کارشناسان حداکثر اختلاف سنی را 7 سال می دانند، مگر آنکه طرفین با وجود اختلاف سنی، از جهت درک، فهم، شعور، علایق و سلایق، خواسته‌ها و تمایلات بهم نزدیک باشند که در آن صورت مشکل ساز نیست.
اشاره کردید که ایشان از شما خواستگاری کرده است، خب آیا به صورت رسمی و با خانواده از شما خواستگاری کرده است یا غیر رسمی و صرفا در حد یک قرار و حرف باقی مانده و هنوز به صورت رسمی از شما خواستگاری نکرده است؟ تا زمانی که ایشان به صورت رسمی و از طریق خانواده برای خواستگاری اقدام نکند، کار خاصی نمی‌توانید انجام دهید.
سوال کردید آیا درست است که والدین از دختر نپرسند و خواستگار را رد کنند؟ آیا تصورتان این است که خانواده شما بدون اطلاع از نظر شما خواستگارتان را رد کرده است؟ قطعا کار درست در اینجا این است که خانواده نظر دخترخانم را درباره خواستگار درنظر بگیرند و از او سوال کنند، ولی چه بسا تصور خانواده این بوده که این موضوع رو به آنها واگذار کردید و از انجایی که تا به حال نظر خاصی درباره ازدواج و تشکیل زندگی مشترک نداده اید چندان اطلاعی درباره ذهنیت شما نسبت به خواستگاران ندارند. توصیه بنده این است که از این به بعد گاهی در خلال گفتگوهاتون با اعضای خانواده مثلا مادر یا خواهر نظر خودتون رو درباره ازدواج و از شرایط کسی که فکر می کنید برای ازدواج مناسب است حرف بزنید. مثلا هر وقت بحث از ازدواج شد، بگویید همین آدم متدین و مومن و چشم پاکی از همه چیز مهمتر است و ... وقتی شما با اعضای خانواده درباره ازدواج به صورت کلی حرف می زنید، در واقع دارید این پیام رو به صورت غیرمستقیم منتقل می کنید که اولا شما آمادگی ازدواج رو دارید. ثانیا نظرتون درباره ازدواج و شرایط خواستگار را هم مطرح کردید و خانواده هم نظر شما رو مطلع می شوند و چه بسا ناخواسته این رو در خواستگاران بعدی لحاظ می کنند.
وقتی درباره موضوع ازدواج به طور کلی صحبت نمی کنید (گرچه به خاطر حیای شماست که دراین زمینه صحبت نمی کنید) ولی صحبت درباره این موضوع به صورت کلی نه تنها با حیای شما منافاتی ندارد، بلکه خانواده متوجه آمادگی ازدواج شما می شوند و بیخودی خواستگاران را رد نخواهند کرد. در بسیاری از موارد خانواده ها به اشتباه فکر می کنند که دخترشان هنوز آمادگی ازدواج را ندارد لذا بدون اینکه با او چیزی از خواستگار در میان بگذارند، خواستگار را رد می کنند.
اما کفویت را باید در تناسب اعتقادی، اخلاقی، رفتاری، فکری، فرهنگی، خانوادگی، علایق و سلایق، خواسته‌ها و تمایلات جستجو کرد. هرچقدر میزان تناسب و تشابه در جهات مذکور بیشتر باشد، احتمال موفقیت و رضایتمندی زوجین در زندگی مشترک را بالا خواهد برد، در غیر اینصورت ریسک ازدواج بالا خواهد رفت.
سوال: چگونه می توان از وضعیت خواستگار موردنظر اطلاع پیدا کرد؟ در جواب این سوال شما باید عرض کنم که شما می توانید با همان خودافشایی که در خلال گفتگوهاتون با خانواده درباره ازدواج انجام می دهید، می توانید به صورت غیرمستقیم سوال کنید که راستی از خانواده فلانی چه خبر؟ چه می کنند؟ چه بسا خانواده در این زمینه به شما توضیح بدهند که آیا آنها طالب نبودند یا خانواده به آنها جواب رد داده است و شما متوجه اصل قضیه خواهید شد.
با سلام به شما کاربر محترم
درسته با طرف مقابلتان یکسری نقاط مشترک دارید، ولی اختلاف سنی ده سال کمی زیاد است و کارشناسان حداکثر اختلاف سنی را 7 سال می دانند، مگر آنکه طرفین با وجود اختلاف سنی، از جهت درک، فهم، شعور، علایق و سلایق، خواسته‌ها و تمایلات بهم نزدیک باشند که در آن صورت مشکل ساز نیست.
اشاره کردید که ایشان از شما خواستگاری کرده است، خب آیا به صورت رسمی و با خانواده از شما خواستگاری کرده است یا غیر رسمی و صرفا در حد یک قرار و حرف باقی مانده و هنوز به صورت رسمی از شما خواستگاری نکرده است؟ تا زمانی که ایشان به صورت رسمی و از طریق خانواده برای خواستگاری اقدام نکند، کار خاصی نمی‌توانید انجام دهید.
سوال کردید آیا درست است که والدین از دختر نپرسند و خواستگار را رد کنند؟ آیا تصورتان این است که خانواده شما بدون اطلاع از نظر شما خواستگارتان را رد کرده است؟ قطعا کار درست در اینجا این است که خانواده نظر دخترخانم را درباره خواستگار درنظر بگیرند و از او سوال کنند، ولی چه بسا تصور خانواده این بوده که این موضوع رو به آنها واگذار کردید و از انجایی که تا به حال نظر خاصی درباره ازدواج و تشکیل زندگی مشترک نداده اید چندان اطلاعی درباره ذهنیت شما نسبت به خواستگاران ندارند. توصیه بنده این است که از این به بعد گاهی در خلال گفتگوهاتون با اعضای خانواده مثلا مادر یا خواهر نظر خودتون رو درباره ازدواج و از شرایط کسی که فکر می کنید برای ازدواج مناسب است حرف بزنید. مثلا هر وقت بحث از ازدواج شد، بگویید همین آدم متدین و مومن و چشم پاکی از همه چیز مهمتر است و ... وقتی شما با اعضای خانواده درباره ازدواج به صورت کلی حرف می زنید، در واقع دارید این پیام رو به صورت غیرمستقیم منتقل می کنید که اولا شما آمادگی ازدواج رو دارید. ثانیا نظرتون درباره ازدواج و شرایط خواستگار را هم مطرح کردید و خانواده هم نظر شما رو مطلع می شوند و چه بسا ناخواسته این رو در خواستگاران بعدی لحاظ می کنند.
وقتی درباره موضوع ازدواج به طور کلی صحبت نمی کنید (گرچه به خاطر حیای شماست که دراین زمینه صحبت نمی کنید) ولی صحبت درباره این موضوع به صورت کلی نه تنها با حیای شما منافاتی ندارد، بلکه خانواده متوجه آمادگی ازدواج شما می شوند و بیخودی خواستگاران را رد نخواهند کرد. در بسیاری از موارد خانواده ها به اشتباه فکر می کنند که دخترشان هنوز آمادگی ازدواج را ندارد لذا بدون اینکه با او چیزی از خواستگار در میان بگذارند، خواستگار را رد می کنند.
اما کفویت را باید در تناسب اعتقادی، اخلاقی، رفتاری، فکری، فرهنگی، خانوادگی، علایق و سلایق، خواسته‌ها و تمایلات جستجو کرد. هرچقدر میزان تناسب و تشابه در جهات مذکور بیشتر باشد، احتمال موفقیت و رضایتمندی زوجین در زندگی مشترک را بالا خواهد برد، در غیر اینصورت ریسک ازدواج بالا خواهد رفت.
سوال: چگونه می توان از وضعیت خواستگار موردنظر اطلاع پیدا کرد؟ در جواب این سوال شما باید عرض کنم که شما می توانید با همان خودافشایی که در خلال گفتگوهاتون با خانواده درباره ازدواج انجام می دهید، می توانید به صورت غیرمستقیم سوال کنید که راستی از خانواده فلانی چه خبر؟ چه می کنند؟ چه بسا خانواده در این زمینه به شما توضیح بدهند که آیا آنها طالب نبودند یا خانواده به آنها جواب رد داده است و شما متوجه اصل قضیه خواهید شد.
موفق باشید.