سلام دوست عزیز ، من دختر سی و سه ساله مجرد هستم. تا الان ازدواج نکرده ام و دوست پسری هم نداشته ام چون اینجوری تربیت نشدم و همیشه خویشتندار بودم، تقریبا ده ماه پیش علاقه مند به آقاپسری شدم در حدی که عاشقشون شدم و حتی خودم باورم نمیشدم که عاشق شدم، نتونستم پا رو دلم بزارم به شکل غیر مستقیم چند تا عکس نوشته شعر سهراب سپهری و امثالهم به شمارشون فرستادم ( البته ناگفته نماند من تا قبل از اینکه تغییرات مذهبی و معنوی کنم اصلا نمیدونستم از نظر دین اسلام اظهار علاقه زن به مرد درست و جایز نیست و به خاطر این اشتباهم که سهوی بود استغفار و توبه دارم می کنم و نذر کردم که ان شاالله خداوند مرا ببخشد) در هر صورت از ایشون پیامی دریافت نکردم تو این مدت رابطه من و ایشون این بود که وقتی آنلاین می شدند آنلاین بودن همدیگر رو نگاه می کردیم و هیچگاه همدیگر رو ندیدیم و پیام غیر اخلاقی به هیچ عنوان نفرستادم، و فکر نکنم پسر مومنی باشند البته کاملا مطمئن نیستم اما انسان خوبی هستند. دوست عزیز شاید باورتون نشه اما علاقه مند شدن به این آقا باعث شد رابطه من و خداوند به شکل عجیبی شکل بگیرد قبل از اون نه نماز می خوندم نه حجاب برام مهم بود نه ولایت فقیه و مرجع تقلید حتی این موارد برایم بی ارزش و مسخره بود، کلا برای خودم هم عجیبه این ماجرا موضع سیاسی معنوی و زندگی من رو کاملا تغییر داد. بعد از این ده ماه شماره این آقا رو از گوشیم حذف کردم اما هنوز عاشقشون هستم و مردی غیر از اون رو نمی تونم به عنوان همسر انتخاب کنم چون فقط این مرد رو دوست دارم. مدتی است تصمیم گرفتم برای رضای خداوند متعال و پاک شدن گناهانم ابتدا توبه نصوح کنم روزه توبه گرفتم ( ان شاالله مورد قبول خداوند قرار بگیره) نهی از منکر دارم می کنم با فامیلی که ده سال باهاشون قهریم آشتی کردیم و صله ارحام و دوباره به خوبی شروع کردیم کدورت ها رو کنار گذاشتیم و موارد دیگه که اینجا نمیگنجه. سعی دارم بنده خوبی برای خدا بشم و با خداوند عهد بستم تا زمانی که زنده هستم در مسیر جهاد اکبر قرار بگیرم از خواهشهای نفسانی و شهوانی و جنسی دور شوم و عفت پیشه کنم و با هیچ مردی قصد ازدواج نکنم (چون فقط یک نفر را دوست دارم) به خداوند گفتم به خاطر خودش از این عشق به این آقا در این دنیا بگذرم و در عالم آخرت این عشق رو از خدا بخواهم و در این مسیر لحظه ای به این آقا در این دنیا فکر نکنم و در مسیر جهاد اکبر باشم حتی استخاره به این نیت از یک روحانی والامقام گرفتم جواب "بسیار خوب و مناسب" آمده.... این تصمیم من برای زندگی این دنیامه ، دوست دارم در مسیر احترام و احسان به خلق و والدینم، انفاق به محرومین، عبادت خالصانه برای خودش، توبه و استغفار، انجام عمل نیک و جهاد اکبر باشم، فقط سوالم این است اگر با دقت و تلاش و نیت پاک قلبی به تمام این امور در دنیا رسیدگی کنم خداوند متعال در عالم آخرت اگر شایستگی قبولی در امتحانات الهی رو نصیبم کنه و هدایت شدم و سعادت نصیبم شد خداوند زندگی با مرد مورد علاقه دنیایی ام را در آخرت نصیبم می کند و اونو همسر من می کند؟؟؟ خواهشا اگر براتون امکان داره جواب منو بدید برام خیلی خیلی خیلی مهمه. شاید درست نباشه اینو میگم لطفا جواب ناامید کننده ندید من راهمو تازه پیدا کردم راه مستقیم و الهی رو. من به ازدواج فکر نخواهم کرد به هیچ عنوان چون اگر با هر کسی زندگی کنم فقط اون مرد جلوی چشمم خواهد بود و این خودش خیانت به همسر محسوب میشه به خاطر همین انتخابم جهاد اکبر هست....
دوست عزیز براتون آرزوی عشق پایدار و خوشبختی و عاقبت به خیری می کنم
سلام دوست عزیز ، من دختر سی و سه ساله مجرد هستم. تا الان ازدواج نکرده ام و دوست پسری هم نداشته ام چون اینجوری تربیت نشدم و همیشه خویشتندار بودم، تقریبا ده ماه پیش علاقه مند به آقاپسری شدم در حدی که عاشقشون شدم و حتی خودم باورم نمیشدم که عاشق شدم، نتونستم پا رو دلم بزارم به شکل غیر مستقیم چند تا عکس نوشته شعر سهراب سپهری و امثالهم به شمارشون فرستادم ( البته ناگفته نماند من تا قبل از اینکه تغییرات مذهبی و معنوی کنم اصلا نمیدونستم از نظر دین اسلام اظهار علاقه زن به مرد درست و جایز نیست و به خاطر این اشتباهم که سهوی بود استغفار و توبه دارم می کنم و نذر کردم که ان شاالله خداوند مرا ببخشد) در هر صورت از ایشون پیامی دریافت نکردم تو این مدت رابطه من و ایشون این بود که وقتی آنلاین می شدند آنلاین بودن همدیگر رو نگاه می کردیم و هیچگاه همدیگر رو ندیدیم و پیام غیر اخلاقی به هیچ عنوان نفرستادم، و فکر نکنم پسر مومنی باشند البته کاملا مطمئن نیستم اما انسان خوبی هستند. دوست عزیز شاید باورتون نشه اما علاقه مند شدن به این آقا باعث شد رابطه من و خداوند به شکل عجیبی شکل بگیرد قبل از اون نه نماز می خوندم نه حجاب برام مهم بود نه ولایت فقیه و مرجع تقلید حتی این موارد برایم بی ارزش و مسخره بود، کلا برای خودم هم عجیبه این ماجرا موضع سیاسی معنوی و زندگی من رو کاملا تغییر داد. بعد از این ده ماه شماره این آقا رو از گوشیم حذف کردم اما هنوز عاشقشون هستم و مردی غیر از اون رو نمی تونم به عنوان همسر انتخاب کنم چون فقط این مرد رو دوست دارم. مدتی است تصمیم گرفتم برای رضای خداوند متعال و پاک شدن گناهانم ابتدا توبه نصوح کنم روزه توبه گرفتم ( ان شاالله مورد قبول خداوند قرار بگیره) نهی از منکر دارم می کنم با فامیلی که ده سال باهاشون قهریم آشتی کردیم و صله ارحام و دوباره به خوبی شروع کردیم کدورت ها رو کنار گذاشتیم و موارد دیگه که اینجا نمیگنجه. سعی دارم بنده خوبی برای خدا بشم و با خداوند عهد بستم تا زمانی که زنده هستم در مسیر جهاد اکبر قرار بگیرم از خواهشهای نفسانی و شهوانی و جنسی دور شوم و عفت پیشه کنم و با هیچ مردی قصد ازدواج نکنم (چون فقط یک نفر را دوست دارم) به خداوند گفتم به خاطر خودش از این عشق به این آقا در این دنیا بگذرم و در عالم آخرت این عشق رو از خدا بخواهم و در این مسیر لحظه ای به این آقا در این دنیا فکر نکنم و در مسیر جهاد اکبر باشم حتی استخاره به این نیت از یک روحانی والامقام گرفتم جواب "بسیار خوب و مناسب" آمده.... این تصمیم من برای زندگی این دنیامه ، دوست دارم در مسیر احترام و احسان به خلق و والدینم، انفاق به محرومین، عبادت خالصانه برای خودش، توبه و استغفار، انجام عمل نیک و جهاد اکبر باشم، فقط سوالم این است اگر با دقت و تلاش و نیت پاک قلبی به تمام این امور در دنیا رسیدگی کنم خداوند متعال در عالم آخرت اگر شایستگی قبولی در امتحانات الهی رو نصیبم کنه و هدایت شدم و سعادت نصیبم شد خداوند زندگی با مرد مورد علاقه دنیایی ام را در آخرت نصیبم می کند و اونو همسر من می کند؟؟؟ خواهشا اگر براتون امکان داره جواب منو بدید برام خیلی خیلی خیلی مهمه. شاید درست نباشه اینو میگم لطفا جواب ناامید کننده ندید من راهمو تازه پیدا کردم راه مستقیم و الهی رو. من به ازدواج فکر نخواهم کرد به هیچ عنوان چون اگر با هر کسی زندگی کنم فقط اون مرد جلوی چشمم خواهد بود و این خودش خیانت به همسر محسوب میشه به خاطر همین انتخابم جهاد اکبر هست....
دوست عزیز براتون آرزوی عشق پایدار و خوشبختی و عاقبت به خیری می کنم