روزي سقراط در کنار دريا راه مي رفت که نوجواني نزد او آمد و گفت: «استاد! مي شود در يک جمله به من بگوييد بزرگترين حکمت چيست؟»
سقراط از نوجوان خواست وارد آب بشود.
نوجوان اين کار را کرد.
سقراط با حرکتي سريع، سر نوجوان را زير آب برد و همان جا نگه داشت، طوري که نوجوان شروع به دست و پا زدن کرد.
سقراط سر او را مدتي زير آب نگه داشت و سپس رهايش کرد.
نوجوان وحشت زده از آب بيرون آمد و با تمام قدرتش نفس کشيد.
او که از کار سقراط عصباني شده بود، با اعتراض گفت: «استاد! من از شما درباره حکمت سؤال مي کنم و شما مي خواهيد مرا خفه کنيد».
سقراط دستي به نوازش به سر او کشيد و گفت: «فرزندم! حکمت همان نفس عميقي است که کشيدي تا زنده بماني.
هر وقت معني آن نفس حيات بخش را فهميدي، معني حکمت را هم مي فهمي!»
و امام باقر (ع) در پاسخ به سؤال ابوبصير از معنای حکمت در آيه «وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثيراً»؛ و به هر كس حكمت عطا شود خیر کثیر داده شده؛ می‌فرمایند:
هِي طاعَةُ اللَّهِ و مَعرِفَةُ الإمامِ؛ مراد از حكمت فرمانبرى از خدا و شناخت امام است.(٢)
گفت حکمت را خدا خیر کثیر
هر کجا این خیر را بینی بگیر
علم حرف و صوت را شهپر دهد
پاکی گوهر به نا گوهر دهد
...
_________________________
۱.بقره - ٢۶٩
٢. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۶۶ الکافی، ج۱، ص۱۸۵/ بحارالأنوار، ج۱، ص۲۱۵/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۸۶/ العیاشی، ج۱، ص۱۵۱/ المحاسن، ج۱، ص۱۴۸/ نورالثقلین/ البرهان
اَلسّلامُ عَلَیْکَ یا صاحِبَ الزَّمانِ
بزرگترین حکمت
روزي سقراط در کنار دريا راه مي رفت که نوجواني نزد او آمد و گفت: «استاد! مي شود در يک جمله به من بگوييد بزرگترين حکمت چيست؟»
سقراط از نوجوان خواست وارد آب بشود.
نوجوان اين کار را کرد.
سقراط با حرکتي سريع، سر نوجوان را زير آب برد و همان جا نگه داشت، طوري که نوجوان شروع به دست و پا زدن کرد.
سقراط سر او را مدتي زير آب نگه داشت و سپس رهايش کرد.
نوجوان وحشت زده از آب بيرون آمد و با تمام قدرتش نفس کشيد.
او که از کار سقراط عصباني شده بود، با اعتراض گفت: «استاد! من از شما درباره حکمت سؤال مي کنم و شما مي خواهيد مرا خفه کنيد».
سقراط دستي به نوازش به سر او کشيد و گفت: «فرزندم! حکمت همان نفس عميقي است که کشيدي تا زنده بماني.
هر وقت معني آن نفس حيات بخش را فهميدي، معني حکمت را هم مي فهمي!»
قرآن شریف می فرماید: "يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ "(۱)
ﺣﻜﻤﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ، ﻭ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺣﻜﻤﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ، ﺑﻰ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺧﻴﺮ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ، ﻭ ﺟﺰ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﺧﺮﺩ ، ﻛﺴﻰ ﻣﺘﺬﻛﺮ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﺩ .
و امام باقر (ع) در پاسخ به سؤال ابوبصير از معنای حکمت در آيه «وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثيراً»؛ و به هر كس حكمت عطا شود خیر کثیر داده شده؛ می‌فرمایند:
هِي طاعَةُ اللَّهِ و مَعرِفَةُ الإمامِ؛ مراد از حكمت فرمانبرى از خدا و شناخت امام است.(٢)
گفت حکمت را خدا خیر کثیر
هر کجا این خیر را بینی بگیر
علم حرف و صوت را شهپر دهد
پاکی گوهر به نا گوهر دهد
...
_________________________
۱.بقره - ٢۶٩
٢. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۶۶ الکافی، ج۱، ص۱۸۵/ بحارالأنوار، ج۱، ص۲۱۵/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۸۶/ العیاشی، ج۱، ص۱۵۱/ المحاسن، ج۱، ص۱۴۸/ نورالثقلین/ البرهان
اللّٰهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِيقَ الطّاعَةِ، وَبُعْدَ الْمَعْصِيَةِ، وَصِدْقَ النِّيَّةِ، وَعِرْفانَ الْحُرْمَةِ، وَأَكْرِمْنا بِالْهُدىٰ وَالاسْتِقامَةِ، وَسَدِّدْ أَلْسِنَتَنا بِالصَّوابِ وَالْحِكْمَةِ...
آمین
یاعلی