ديد گفتارش فساد انگيخته
وان گره بگشوده، گندم ريخته
گویا شبهاتی در مورد نظری که دادم بوجود آمده. بنده به هیچ وجه با ازدواج موقت مخالف نیستم. و در عالم حکمت و مصلحت اندیشی خداوند، حدی ندارم که بواسطه سلیقه شخصی برای بنده خدایی حکم کنم. از ازدواج موقت کسی هم ضربه ای نخوردم که دشمنی برام ایجاد بشه و دشمنی خودم را با حکم خدا به دیگران ابلاغ کنم.
و البته اقرار میکنم بهتر بود وقتیکه از سن و سال و استقلال مالی و فکری کسی اطلاع نداشتم؛ اصلا ورود نمی کردم!
منتها از سیاق کلام، ظنِ قریب به یقین برای من ایجاد شد که این سؤال رو دختر بسیار جوانی نوشته که حیفه خودش رو وارد موقعیتی کنه که از نظر عرف پذیرفته نیست و آینده اش بیش از این در خطر قرار بگیره.
و الا بنده چه در همین سایت، چه در فضای حقیقی پیشنهاد ازدواج موقت هم دادم. ولی نه به دختران جوان، بدون رضایت و اطلاع پدر!
بله خانم بسیار محترمی در آشناها هست چهل و خرده ای سن دارند، تا جاییکه احتمال ازدواج دائم می دادند صبر کردند. مطلقه هستند. نازایی دارند. بیش از 20 ساله از خانه پدر مستقل زندگی میکنند. شاغلند. در قوه قضاییه مشغول کارند و خلاصه گلیم خودش رو به تنهایی از آب بیرون می کشند و نیاز به حمایت هیچ کس ندارند؛ ایشون با اطلاع یا بدون اطلاع پدر (من نمی دانم) با یک آقای روحانی عقد موقت کردند و دوستان کار ایشون رو مذمت کردند؛ من آنجا در مقام دفاع از ایشون برآمدم.
آقایی هست که تمکن مالی به قدر نفقه دادن هم نداره. سنی ازشون گذشته و ...؛ خب ایشون هم ازدواج موقت کنند موردی نیست. و موارد زیادی از این قبیل که جایگاه ازدواج موقت همین جاهاست.
ولی یک موقع دختری هست هنوز 25 سالش نیست. یک اشتباهی کرده و یکبار این راه رو رفته و دستاوردش برای او این بوده که هر روز آرزوی مرگ میکنه و پشیمان هست.
اگر یکبار دیگه بصورت پنهانی این راه رو بره و ناخواسته باردار بشه یا باید سقط جنین کنه که یک قتل هم گردنشون میفته و یا باید نگهش داره و قید آبروش رو بزنه و معلومه اون مردی که پنهانی زنی رو صیغه میکنه نه تعهدی نسبت به او خواهد داشت و نه مسئولیت فرزندش رو بعهده میگیره. اونوقت این خانم هست که باید راهروهای دادگاه رو گز کنه برای اثبات نسب!!!! و چون ازدواجش بدون اطلاع پدر بوده از حمایت بزرگترانش هم برخوردار نخواهد شد و سرزنشهای دو چندان و وسیعتری رو بدنبال خواهد داشت!
این علتش هست که من میگم عاقبت نگری کنید؛ و الا نه با حکم خدا مخالفم و نه با دید سیاه و سفید عرف موافقم. ولی دید عرف رو هم تعیین نمی کنم ولو اینکه همیشه باهاش مخالفت علنی کنم. دفاع قاطعانه از حق و حقوق خود هم مستلزم احراز شرایطیست که در ازدواجهای پنهانی نمی گنجه!
به نویسنده محترم هم همان توصیه ای رو کردم که اگه دخترم یا خواهرم ازم می پرسید، خیرخواهانه بهش میگفتم. واقعیت این هست که نه خودارضایی ، نه رابطه نامشروع و نه ازدواج موقت برای دختران جوان به صلاح نیست. دو مورد اول که در نفی و ردش و حرمتش هیچ تردیدی نیست.
ولی اجازه میدادم خواستگار بیاد و بعد که توافقات اولیه صورت گرفت؛ میگفتم موضوع رو بصورت پنهانی و سِری باهاش مطرح بکن. با علم به اینکه هیچ تضمین و اطمینانی هم نیست که اون خواستگار راز نگهدار باشه. پیشنهادهای در ظاهر بهتری هم هست (ترمیم کردن) که در واقع نوعی تدلیس و فریبکاریست و البته بعد از اطلاع حاصل کردن همسر؛ برای ایشون حق فسخ ایجاد میکنه؛ لذا خیلی نمیشه از عاقبتش مطمئن بود!
به همه عزیزان هم توصیه میکنم ؛ اگر کسی فکر میکنه بین انتخاب اون سه راه ناگزیز هست و الا و لابد باید یک راه رو حتما انتخاب کنه؛ ازدواج موقت بهترین راه هست. حداقلش اینه که شخص از منظر خدا پاک هست و بخاطر تحمل سرزنشها و نگاه سنگین عرف چه بسا مأجور هم باشه! والله اعلم.
و در آخر؛ نظر من هم فقط و فقط یک نظر هست. اگر کسی با شرایطش جور نیست؛ قطعا باید پیگیر نظرات کارآمد و مناسبتری باشه؛ و اگرچه ظاهرا در بکارگیری ادبیات دقت لازم رو نداشتم، ولی تمنا میکنم از من به دل نگیرید.
به خدا می سپارمتون. ای کاش میتونستم لبخندی بر لبی بنشونم.
با سلام مجدد بر دوستان عزیز
ديد گفتارش فساد انگيخته
وان گره بگشوده، گندم ريخته
گویا شبهاتی در مورد نظری که دادم بوجود آمده. بنده به هیچ وجه با ازدواج موقت مخالف نیستم. و در عالم حکمت و مصلحت اندیشی خداوند، حدی ندارم که بواسطه سلیقه شخصی برای بنده خدایی حکم کنم. از ازدواج موقت کسی هم ضربه ای نخوردم که دشمنی برام ایجاد بشه و دشمنی خودم را با حکم خدا به دیگران ابلاغ کنم.
و البته اقرار میکنم بهتر بود وقتیکه از سن و سال و استقلال مالی و فکری کسی اطلاع نداشتم؛ اصلا ورود نمی کردم!
منتها از سیاق کلام، ظنِ قریب به یقین برای من ایجاد شد که این سؤال رو دختر بسیار جوانی نوشته که حیفه خودش رو وارد موقعیتی کنه که از نظر عرف پذیرفته نیست و آینده اش بیش از این در خطر قرار بگیره.
و الا بنده چه در همین سایت، چه در فضای حقیقی پیشنهاد ازدواج موقت هم دادم. ولی نه به دختران جوان، بدون رضایت و اطلاع پدر!
بله خانم بسیار محترمی در آشناها هست چهل و خرده ای سن دارند، تا جاییکه احتمال ازدواج دائم می دادند صبر کردند. مطلقه هستند. نازایی دارند. بیش از 20 ساله از خانه پدر مستقل زندگی میکنند. شاغلند. در قوه قضاییه مشغول کارند و خلاصه گلیم خودش رو به تنهایی از آب بیرون می کشند و نیاز به حمایت هیچ کس ندارند؛ ایشون با اطلاع یا بدون اطلاع پدر (من نمی دانم) با یک آقای روحانی عقد موقت کردند و دوستان کار ایشون رو مذمت کردند؛ من آنجا در مقام دفاع از ایشون برآمدم.
آقایی هست که تمکن مالی به قدر نفقه دادن هم نداره. سنی ازشون گذشته و ...؛ خب ایشون هم ازدواج موقت کنند موردی نیست. و موارد زیادی از این قبیل که جایگاه ازدواج موقت همین جاهاست.
ولی یک موقع دختری هست هنوز 25 سالش نیست. یک اشتباهی کرده و یکبار این راه رو رفته و دستاوردش برای او این بوده که هر روز آرزوی مرگ میکنه و پشیمان هست.
اگر یکبار دیگه بصورت پنهانی این راه رو بره و ناخواسته باردار بشه یا باید سقط جنین کنه که یک قتل هم گردنشون میفته و یا باید نگهش داره و قید آبروش رو بزنه و معلومه اون مردی که پنهانی زنی رو صیغه میکنه نه تعهدی نسبت به او خواهد داشت و نه مسئولیت فرزندش رو بعهده میگیره. اونوقت این خانم هست که باید راهروهای دادگاه رو گز کنه برای اثبات نسب!!!! و چون ازدواجش بدون اطلاع پدر بوده از حمایت بزرگترانش هم برخوردار نخواهد شد و سرزنشهای دو چندان و وسیعتری رو بدنبال خواهد داشت!
این علتش هست که من میگم عاقبت نگری کنید؛ و الا نه با حکم خدا مخالفم و نه با دید سیاه و سفید عرف موافقم. ولی دید عرف رو هم تعیین نمی کنم ولو اینکه همیشه باهاش مخالفت علنی کنم. دفاع قاطعانه از حق و حقوق خود هم مستلزم احراز شرایطیست که در ازدواجهای پنهانی نمی گنجه!
به نویسنده محترم هم همان توصیه ای رو کردم که اگه دخترم یا خواهرم ازم می پرسید، خیرخواهانه بهش میگفتم. واقعیت این هست که نه خودارضایی ، نه رابطه نامشروع و نه ازدواج موقت برای دختران جوان به صلاح نیست. دو مورد اول که در نفی و ردش و حرمتش هیچ تردیدی نیست.
ولی اجازه میدادم خواستگار بیاد و بعد که توافقات اولیه صورت گرفت؛ میگفتم موضوع رو بصورت پنهانی و سِری باهاش مطرح بکن. با علم به اینکه هیچ تضمین و اطمینانی هم نیست که اون خواستگار راز نگهدار باشه. پیشنهادهای در ظاهر بهتری هم هست (ترمیم کردن) که در واقع نوعی تدلیس و فریبکاریست و البته بعد از اطلاع حاصل کردن همسر؛ برای ایشون حق فسخ ایجاد میکنه؛ لذا خیلی نمیشه از عاقبتش مطمئن بود!
به همه عزیزان هم توصیه میکنم ؛ اگر کسی فکر میکنه بین انتخاب اون سه راه ناگزیز هست و الا و لابد باید یک راه رو حتما انتخاب کنه؛ ازدواج موقت بهترین راه هست. حداقلش اینه که شخص از منظر خدا پاک هست و بخاطر تحمل سرزنشها و نگاه سنگین عرف چه بسا مأجور هم باشه! والله اعلم.
و در آخر؛ نظر من هم فقط و فقط یک نظر هست. اگر کسی با شرایطش جور نیست؛ قطعا باید پیگیر نظرات کارآمد و مناسبتری باشه؛ و اگرچه ظاهرا در بکارگیری ادبیات دقت لازم رو نداشتم، ولی تمنا میکنم از من به دل نگیرید.
به خدا می سپارمتون. ای کاش میتونستم لبخندی بر لبی بنشونم.
یاعلی