شرائط سختی را دارید سپری می کنید و قابل درک هست. امیدواریم هرچه زودتر بتونید ارامش نسبی به زندگیتون بدید.
سه ماه بسیار زمان کمی هست برای باردار شدن و اینکه همسرتون به این زودی از شما این توقع را داره بسیار جای تعجب داره. تا حالا بهش گفتید برای درمان اقدام کنیم؟ اصلا رفتید دنبال اینکه ببینید مشکل از طرف شماست یا ایشون؟
فکر نمی کنید این توقع شاید یه بهونه باشه؟ یعنی شما نتونسته باشید اونجوری که باید و شاید خواسته های دیگر همسرتون را براورده کنید و رضایتش را جلب کنید و ایشونم برای تلافی یا تنبیه شما این مساله را بهونه کرده و به مرور زمان به یه مشکل بزرگ تبدیل شده باشه.
وقتی ایشون به شما گفت باردار نمیشی برخورد شما چجور بود؟ حس ایشونا درک کردید که پدارنه بودن را میخواد تجربه کنه و یا با ناراحتی و تنش با توقعشون برخورد کردید؟
مساله بعدی اینه که شما باید ابتدا به فکر بعد طلاق باشید و اینکه ممکنه چه اسیب ها و مشکلاتی براتون پیش بیاد را در نظر گرفتید؟ صرف دوست داشتن شما و علاقه به همدیگه نمیتونه به شما کمک کنه که تصمیم قطعی بگیرید برای جدا نشدن چرا که بیان کردید دیگران هم دخالت دارند و اصرار به جدا شدنتون میکنند لذا باید به عواقب طلاق هم فکر بشه.
بدون اطلاع از خانوادتون یه صحبت جدی با همسرتون داشته باشید و جریان را بگید . و اینکه الان حکم به نفعتون اومده و شما همینکار را هم با اصرار دیگران انجام دادید و اصلا دلتون راضی نبوده و در ادامه هم خواهان ادامه زندگی هستید. این میتونه به عنوان دادن یه فرصت به خودتون و همسرتون تلقی بشه. حتما بگید که سه ماه خیلی کمه و حاضرید همه کاری بکنید تا باردار بشید و درمان مساله نازایی امروزه خیلی راحت هست. البته اگه مطمئن شدید که مشکل از طرف شماست و اگر از طرف همسرتون هم باشه شما بهش بگید که جای نگرانی نداره و پیگیری درمان می کنید.
همراهی و همدلی شما با ایشون خیلی به شما کمک میکنه.
باسلام خدمت شما کاربر گرامی:
شرائط سختی را دارید سپری می کنید و قابل درک هست. امیدواریم هرچه زودتر بتونید ارامش نسبی به زندگیتون بدید.
سه ماه بسیار زمان کمی هست برای باردار شدن و اینکه همسرتون به این زودی از شما این توقع را داره بسیار جای تعجب داره. تا حالا بهش گفتید برای درمان اقدام کنیم؟ اصلا رفتید دنبال اینکه ببینید مشکل از طرف شماست یا ایشون؟
فکر نمی کنید این توقع شاید یه بهونه باشه؟ یعنی شما نتونسته باشید اونجوری که باید و شاید خواسته های دیگر همسرتون را براورده کنید و رضایتش را جلب کنید و ایشونم برای تلافی یا تنبیه شما این مساله را بهونه کرده و به مرور زمان به یه مشکل بزرگ تبدیل شده باشه.
وقتی ایشون به شما گفت باردار نمیشی برخورد شما چجور بود؟ حس ایشونا درک کردید که پدارنه بودن را میخواد تجربه کنه و یا با ناراحتی و تنش با توقعشون برخورد کردید؟
مساله بعدی اینه که شما باید ابتدا به فکر بعد طلاق باشید و اینکه ممکنه چه اسیب ها و مشکلاتی براتون پیش بیاد را در نظر گرفتید؟ صرف دوست داشتن شما و علاقه به همدیگه نمیتونه به شما کمک کنه که تصمیم قطعی بگیرید برای جدا نشدن چرا که بیان کردید دیگران هم دخالت دارند و اصرار به جدا شدنتون میکنند لذا باید به عواقب طلاق هم فکر بشه.
بدون اطلاع از خانوادتون یه صحبت جدی با همسرتون داشته باشید و جریان را بگید . و اینکه الان حکم به نفعتون اومده و شما همینکار را هم با اصرار دیگران انجام دادید و اصلا دلتون راضی نبوده و در ادامه هم خواهان ادامه زندگی هستید. این میتونه به عنوان دادن یه فرصت به خودتون و همسرتون تلقی بشه. حتما بگید که سه ماه خیلی کمه و حاضرید همه کاری بکنید تا باردار بشید و درمان مساله نازایی امروزه خیلی راحت هست. البته اگه مطمئن شدید که مشکل از طرف شماست و اگر از طرف همسرتون هم باشه شما بهش بگید که جای نگرانی نداره و پیگیری درمان می کنید.
همراهی و همدلی شما با ایشون خیلی به شما کمک میکنه.
موفق باشید.