در مورد این سوال به چند نکته دقت کنید.
نکته اول اینکه تمام اعمالی که پیامبران وامامان انجام می دهند حتما با اذن و اجازه خداست. همانگونه که حضرت عیسی (علیه السلام) همه کارهایی که در شفا دادن کور مادرزاد، مریض، زنده کردن مردها و... همه را فرموده است که به اذن خداست.[1] پس امام رضا علیه السلام هم اگر بخواهد کسی را شفا دهد حتما اذن خدا در آن وجود دارد و بدون اذن خدا نمی‌توانند کاری کنند.
نکته دوم اینطور نیست که امام رضا علیه السلام هر کسی را دلش بخواهد شفا می دهد و هر کسی را دلش نخواهد شفا نمی دهد بلکه بر اساس مصلحت آن فرد و بر اساس آنچه در قبل انجام داده است و آنچه در آینده انجام می دهد او را شفا می دهد. لذا اینطور نیست که یک مرتبه تصمیم بگیرد کسی را شفا دهد و یا تصمیم بگیرد که کسی را شفا ندهد.
نکته سوم اینکه درست است که خدا همه اتفاقات را تا روز قیامت می داند ولی خدا همیشه این علم را در اختیار امام (علیه السلام) قرار نمی‌دهد زمانی در اختیار او قرار می‌گیرد که بخواهد؛ زیرا امام صادق (علیه السلام) در مورد علم امام فرمودند «إِذَا أَرَادَ أَنْ يَعْلَمَ الشَّيْءَ، أَعْلَمَهُ اللَّهُ ذَلِكَ؛[2] اگر امام اراده کند که چیزی را بداند، خدا آن را به او یاد می دهد.» که به این علم فعلی امام (علیه السلام) گفته می شود.
به عبارت دیگر: امام (علیه السلام) زمانی که مریضی به او مراجعه می کند، اراده دانستن می کند و خدا به او علمش را می دهد، سپس با توجه به مصلحت هایی که نسبت به این شفا دادن از خدا دریافت می کند خدا به او اجازه تصرف داده لذا امام رضا (علیه السلام) کسی را شفا می دهد.
با عرض سلام و عرض ادب خدمت دوست گرامی!
در مورد این سوال به چند نکته دقت کنید.
نکته اول اینکه تمام اعمالی که پیامبران وامامان انجام می دهند حتما با اذن و اجازه خداست. همانگونه که حضرت عیسی (علیه السلام) همه کارهایی که در شفا دادن کور مادرزاد، مریض، زنده کردن مردها و... همه را فرموده است که به اذن خداست.[1] پس امام رضا علیه السلام هم اگر بخواهد کسی را شفا دهد حتما اذن خدا در آن وجود دارد و بدون اذن خدا نمی‌توانند کاری کنند.
نکته دوم اینطور نیست که امام رضا علیه السلام هر کسی را دلش بخواهد شفا می دهد و هر کسی را دلش نخواهد شفا نمی دهد بلکه بر اساس مصلحت آن فرد و بر اساس آنچه در قبل انجام داده است و آنچه در آینده انجام می دهد او را شفا می دهد. لذا اینطور نیست که یک مرتبه تصمیم بگیرد کسی را شفا دهد و یا تصمیم بگیرد که کسی را شفا ندهد.
نکته سوم اینکه درست است که خدا همه اتفاقات را تا روز قیامت می داند ولی خدا همیشه این علم را در اختیار امام (علیه السلام) قرار نمی‌دهد زمانی در اختیار او قرار می‌گیرد که بخواهد؛ زیرا امام صادق (علیه السلام) در مورد علم امام فرمودند «إِذَا أَرَادَ أَنْ يَعْلَمَ الشَّيْءَ، أَعْلَمَهُ اللَّهُ ذَلِكَ؛[2] اگر امام اراده کند که چیزی را بداند، خدا آن را به او یاد می دهد.» که به این علم فعلی امام (علیه السلام) گفته می شود.
به عبارت دیگر: امام (علیه السلام) زمانی که مریضی به او مراجعه می کند، اراده دانستن می کند و خدا به او علمش را می دهد، سپس با توجه به مصلحت هایی که نسبت به این شفا دادن از خدا دریافت می کند خدا به او اجازه تصرف داده لذا امام رضا (علیه السلام) کسی را شفا می دهد.
برای مطالعه بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/94812
پی نوشت
[1]. سوره مائده، آیه110.
[2]. الفصول المهمة، حرعاملی، ج1، ص396.