از اینکه با همه ی سختی و اذیت شدن تونستید به خوندن نماز ادامه بدید و این عمل تاثیرگزار در زندگی را کنار نذاشتید جای تقدیر و تحسین داره.
به همه دوستان دیگه هم این توصیه را داریم که به هیچ عنوان و در تحت هیچ شرایطی نباید از نماز دور بشید. خود این افکار که من با این فکرها من با این گناها و من با این ... نماز بخونم؟؛ خودش یه آسیب بزرگ هست که باید برای همه روشن بشه و باز تاکید کنم که نباید از نماز به هیچ دلیلی فاصله گرفت.
اومدن فکر و خیال در ذهن دست خود انسان نیست و این کار در اختیار ما نیست اما موندنش و بقای اون و حتی شدت و ضعفش دست ما هست.
مثلا جایگزین کردن فکرهایی که برعکس و متضاد با اون فکرهای مخرب و خسته کننده هست یکی از این اقدامات هست که باید انجام بدید. به قول معروف مثبت اندیشی به جای منفی گرایی.
ساعت مخصوص قرار دادن برای اون فکر و محدود کردن به یه فاصله زمانی خاص و به مرور کم کردن از میزان اون ساعت یکی دیگر از کارهایی هست که باید انجام بدید.
همانطور که به همراه دیگرمون هم عرض کردیم پرداختن به افکار قبل از نماز هست. یعنی شما چند دقیقه قبل از نماز به اون فکر پرداخته و سهمش را از زمان اختصاصی پرداخت می کنید.
مهم اراده ی شما در کنار گذاشتن اون تفکر و پرداختنش هست که چقدر هست و صرف اذیت شدن نمی تواند شما را رها کند.
باسلام خدمت شما همراه گرامی:
از اینکه با همه ی سختی و اذیت شدن تونستید به خوندن نماز ادامه بدید و این عمل تاثیرگزار در زندگی را کنار نذاشتید جای تقدیر و تحسین داره.
به همه دوستان دیگه هم این توصیه را داریم که به هیچ عنوان و در تحت هیچ شرایطی نباید از نماز دور بشید. خود این افکار که من با این فکرها من با این گناها و من با این ... نماز بخونم؟؛ خودش یه آسیب بزرگ هست که باید برای همه روشن بشه و باز تاکید کنم که نباید از نماز به هیچ دلیلی فاصله گرفت.
اومدن فکر و خیال در ذهن دست خود انسان نیست و این کار در اختیار ما نیست اما موندنش و بقای اون و حتی شدت و ضعفش دست ما هست.
مثلا جایگزین کردن فکرهایی که برعکس و متضاد با اون فکرهای مخرب و خسته کننده هست یکی از این اقدامات هست که باید انجام بدید. به قول معروف مثبت اندیشی به جای منفی گرایی.
ساعت مخصوص قرار دادن برای اون فکر و محدود کردن به یه فاصله زمانی خاص و به مرور کم کردن از میزان اون ساعت یکی دیگر از کارهایی هست که باید انجام بدید.
همانطور که به همراه دیگرمون هم عرض کردیم پرداختن به افکار قبل از نماز هست. یعنی شما چند دقیقه قبل از نماز به اون فکر پرداخته و سهمش را از زمان اختصاصی پرداخت می کنید.
مهم اراده ی شما در کنار گذاشتن اون تفکر و پرداختنش هست که چقدر هست و صرف اذیت شدن نمی تواند شما را رها کند.
موفق باشید.