اصل دغدغه شما در زمینه تربیت جنسی فرزندتون ارزشمند و قابل تقدیر است، ولی ای کاش در مواجهه با رفتار اشتباه فرزندتان، به جای واکنش منفی از قبیل تنبیه و سرزنش، رویکرد ملایم تر و منطقی تری را پیش می گرفتید.
چراکه این نوع واکنش (تنبیه) یک تنش روانی رو در ایشون تقویت می کنید و همین که باید مدام براساس آنچه شما ازش خواسته اید که مثلا روزهایی که این کار رو نمی کند تیک بزند فشار روانی رو در او ایجاد کردید. درسته که سعی کردید از مضرات این انحراف برایش بگویید ولی سعی نکنید که حتی اگر دچار اشتباه هم شد بخواهید ایشون رو تنبیه یا سرزنش کنید؛ بخاطر اینکه ممکن است در آینده به سمت پنهان کاری و مخفی کاری گرایش پیدا کند.
بهترین رویکرد این است که با او همدلانه و منطقی رفتار کنید؛ یعنی به او بفهمانید که شرایطش رو می فهمید و درکش می کنید؛ به عبارتی بیش از اینکه ناراحتی و خشم شما رو ببیند، دلسوزی و خیرخواهی شما را درک کند. چه بهتر است در این زمینه به جای اینکه شما در این زمینه ورود مستقیم کنید پدرش این ارتباط ر با او داشته باشد.
کاری که باید در حال حاضر انجام بدهید این است که به فرزندتون بفهمونید که این کار چقدر ضرر و آسیب دارد و باید این رفتارش رو کنار بگذارد. اگر به این درک رسید که واقعا می خواهد این انحراف را کنار بگذارد سعی کنید رفتار جایگزین برایش تعریف کنید.
هدف ما در اینجا این است که شما بتوانید فرزندتون رو از گناه مذکور به صورت کامل کنار بگذارید. لذا طی چند گام و ارائه راهکار و انجام تمارین قادر خواهد بود تا این گناه را به طور کامل و پایدار کنار بگذارد. اما انتظار داریم که توی این مسیر به ما همراه باشید و به سوالات پاسخ بدهید و و تمرین هایی که از فرزندتان می خواهیم حتما انجام دهید تا ان شاءالله با تلاش و همت خودش و پیگیری های شما بتواند موفق شود.
اما قبل از اینکه وارد گامها شویم لطفا به سوالات زیر پاسخ بدهید.
1- چه مدت است که درگیر خودارضایی است؟
2- هرچند وقت یکبار دچار خودارضایی می شود؟
3- در چه موقعیتهایی و چه زمانهای دست به خودارضایی می زند؟ مثلا در وقت بیکاری این کار رو انجام می دهید؟ آیا معمولا در اتاق یا محل خاصی این کار رو انجام می دهید؟
با سلام به شما کاربر محترم
اصل دغدغه شما در زمینه تربیت جنسی فرزندتون ارزشمند و قابل تقدیر است، ولی ای کاش در مواجهه با رفتار اشتباه فرزندتان، به جای واکنش منفی از قبیل تنبیه و سرزنش، رویکرد ملایم تر و منطقی تری را پیش می گرفتید.
چراکه این نوع واکنش (تنبیه) یک تنش روانی رو در ایشون تقویت می کنید و همین که باید مدام براساس آنچه شما ازش خواسته اید که مثلا روزهایی که این کار رو نمی کند تیک بزند فشار روانی رو در او ایجاد کردید. درسته که سعی کردید از مضرات این انحراف برایش بگویید ولی سعی نکنید که حتی اگر دچار اشتباه هم شد بخواهید ایشون رو تنبیه یا سرزنش کنید؛ بخاطر اینکه ممکن است در آینده به سمت پنهان کاری و مخفی کاری گرایش پیدا کند.
بهترین رویکرد این است که با او همدلانه و منطقی رفتار کنید؛ یعنی به او بفهمانید که شرایطش رو می فهمید و درکش می کنید؛ به عبارتی بیش از اینکه ناراحتی و خشم شما رو ببیند، دلسوزی و خیرخواهی شما را درک کند. چه بهتر است در این زمینه به جای اینکه شما در این زمینه ورود مستقیم کنید پدرش این ارتباط ر با او داشته باشد.
کاری که باید در حال حاضر انجام بدهید این است که به فرزندتون بفهمونید که این کار چقدر ضرر و آسیب دارد و باید این رفتارش رو کنار بگذارد. اگر به این درک رسید که واقعا می خواهد این انحراف را کنار بگذارد سعی کنید رفتار جایگزین برایش تعریف کنید.
هدف ما در اینجا این است که شما بتوانید فرزندتون رو از گناه مذکور به صورت کامل کنار بگذارید. لذا طی چند گام و ارائه راهکار و انجام تمارین قادر خواهد بود تا این گناه را به طور کامل و پایدار کنار بگذارد. اما انتظار داریم که توی این مسیر به ما همراه باشید و به سوالات پاسخ بدهید و و تمرین هایی که از فرزندتان می خواهیم حتما انجام دهید تا ان شاءالله با تلاش و همت خودش و پیگیری های شما بتواند موفق شود.
اما قبل از اینکه وارد گامها شویم لطفا به سوالات زیر پاسخ بدهید.
1- چه مدت است که درگیر خودارضایی است؟
2- هرچند وقت یکبار دچار خودارضایی می شود؟
3- در چه موقعیتهایی و چه زمانهای دست به خودارضایی می زند؟ مثلا در وقت بیکاری این کار رو انجام می دهید؟ آیا معمولا در اتاق یا محل خاصی این کار رو انجام می دهید؟