خدمت دوست گرامی باید عرض شود که: تشریع احکام تدریجی اتفاق افتاده است در این صورت ممکن است که در زمان حضرت موسی علیه السلام، هنوز حرام و مال حرام مطرح نبوده باشد.
از طرفی بحث در پارتی بازی نیست، بلکه در ظرفیت هاست. به این معنا که گاهی شخصی از خود یک اطاعتی، یا ترک حرامی را نشان می‌دهد؛ خدا در قبال این ترک معصیت، او را بیشتر تشویق می کند. درست مانند معلمی که اگر ببیند شاگردی خوب درس می خواند، نمره بهتری می دهد ولی نسبت به شاگردی که تنبلی کرده است توجهش کمتر است و این قانون است.
حضرت موسی یا آسیه و هر کسی دیگر... وقتی که دستورات الهی را انجام دادند خدا نیز آنها را بیشتر حفظ می کند نسبت به کسانی که هیچ توجهی به اوامر الهی ندارند. و این معنای آیه «يَهْدي مَنْ يَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقيم؛[1]خدا هر کسی را که بخواهد هدایت می کند.» به این معنا نیست که بدون دلیل و بدون هیچ پیشینه؛ بلکه اگر کسی خودی نشان داد و دستورات را عمل کرد، آن وقت خدا هدایت خودش را شامل او می کند.
در روایت هم داریم که هر کسی گناهان کوچک را ترک کند خدا او از ارتکاب گناهان بزرگتر نجات می دهد.
نکته آخر اینکه هر کسی مال حرام یقینی بخورد به حتم بر او اثر گذار خواهد بود فرقی نمی کند که چقدر تهذیب نفس کرده باشد.
سلام علیکم و رحمه الله و با تشکر از دقت نظر شما
خدمت دوست گرامی باید عرض شود که: تشریع احکام تدریجی اتفاق افتاده است در این صورت ممکن است که در زمان حضرت موسی علیه السلام، هنوز حرام و مال حرام مطرح نبوده باشد.
از طرفی بحث در پارتی بازی نیست، بلکه در ظرفیت هاست. به این معنا که گاهی شخصی از خود یک اطاعتی، یا ترک حرامی را نشان می‌دهد؛ خدا در قبال این ترک معصیت، او را بیشتر تشویق می کند. درست مانند معلمی که اگر ببیند شاگردی خوب درس می خواند، نمره بهتری می دهد ولی نسبت به شاگردی که تنبلی کرده است توجهش کمتر است و این قانون است.
حضرت موسی یا آسیه و هر کسی دیگر... وقتی که دستورات الهی را انجام دادند خدا نیز آنها را بیشتر حفظ می کند نسبت به کسانی که هیچ توجهی به اوامر الهی ندارند. و این معنای آیه «يَهْدي مَنْ يَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقيم؛[1]خدا هر کسی را که بخواهد هدایت می کند.» به این معنا نیست که بدون دلیل و بدون هیچ پیشینه؛ بلکه اگر کسی خودی نشان داد و دستورات را عمل کرد، آن وقت خدا هدایت خودش را شامل او می کند.
در روایت هم داریم که هر کسی گناهان کوچک را ترک کند خدا او از ارتکاب گناهان بزرگتر نجات می دهد.
نکته آخر اینکه هر کسی مال حرام یقینی بخورد به حتم بر او اثر گذار خواهد بود فرقی نمی کند که چقدر تهذیب نفس کرده باشد.
پی نوشت
[1]. سوره بقره آیه142.