بی انگیزگی در درس، نوعا از نداشتن چشم انداز در زندگی است. از اینکه برنامه ای در زندگی وجود نداره که بخواهید خودتون رو با اون وفق بدید.
دلیل دیگش اینه که شما از جو و محیط، اثر می پذیرید. از همکلاسیها و اطرافیانتون که اونها هم بی انگیزه اند. بخصوص در ایام کرونا که کلاسها غیر حضوری شده، هیچ گونه روحیه رقابتی در کار نیست. کلاس مجازی مثل سلولهای تک نفره ای شده که هر کسی مشغول کار خودشه. بدون اینکه بدونه همکلاسیهاش در چه موقعیتی هستند.
اما برای حل مشکل باید جاده و راه آینده رو برا خودتون بکشید که بالاخره می خواهید به کجا برسید؟ این گره رو وا کنید که بالاخره با خودتون چندچندید؟!
اگر بتونید به این سوال جواب بدید نیمه راه رو رفتید. "هدف و چشم انداز شما"، دوست شفیق شماست. و بقول معروف اول باید دوست رو شناخت بعد راهی سفر و پیمودن مسیر شد.
سعی کنید متفاوت باشید. متفاوت از دیگران، متفاوت از همه آدمایی که روی کره زمین هستند. آدما نوعا طوری ان که اجازه می دن روزگار برای اونها تعیین تکلیف کنه (مثل خوشه های گندمی که منتظرن که باد براشون تعیین تکلیف کنه که به کدوم سمت برن). اما برای متفاوت بودن لازمه شما خودتون برای روزگار تعیین تکلیف کنید. و آینده و سرنوشت خودتون رو انتخاب کنید.
یه نگاه به خودتون بندازید و استعدادهای خودتون رو بشناسید. "خود آگاهی" خودتون رو بالا ببرید و طبق اون راه رو بچینید . و بدونید اونهایی که در زندگی موفق شدن، استثنایی نبودن، بلکه استعدادهایی نظیر استعدادهای شما داشتن. فقط "خواستن" که موفق باشند و "خواستن که متفاوت باشند"
سلام و عرض ادب خدمت شما
بی انگیزگی در درس، نوعا از نداشتن چشم انداز در زندگی است. از اینکه برنامه ای در زندگی وجود نداره که بخواهید خودتون رو با اون وفق بدید.
دلیل دیگش اینه که شما از جو و محیط، اثر می پذیرید. از همکلاسیها و اطرافیانتون که اونها هم بی انگیزه اند. بخصوص در ایام کرونا که کلاسها غیر حضوری شده، هیچ گونه روحیه رقابتی در کار نیست. کلاس مجازی مثل سلولهای تک نفره ای شده که هر کسی مشغول کار خودشه. بدون اینکه بدونه همکلاسیهاش در چه موقعیتی هستند.
اما برای حل مشکل باید جاده و راه آینده رو برا خودتون بکشید که بالاخره می خواهید به کجا برسید؟ این گره رو وا کنید که بالاخره با خودتون چندچندید؟!
اگر بتونید به این سوال جواب بدید نیمه راه رو رفتید. "هدف و چشم انداز شما"، دوست شفیق شماست. و بقول معروف اول باید دوست رو شناخت بعد راهی سفر و پیمودن مسیر شد.
سعی کنید متفاوت باشید. متفاوت از دیگران، متفاوت از همه آدمایی که روی کره زمین هستند. آدما نوعا طوری ان که اجازه می دن روزگار برای اونها تعیین تکلیف کنه (مثل خوشه های گندمی که منتظرن که باد براشون تعیین تکلیف کنه که به کدوم سمت برن). اما برای متفاوت بودن لازمه شما خودتون برای روزگار تعیین تکلیف کنید. و آینده و سرنوشت خودتون رو انتخاب کنید.
یه نگاه به خودتون بندازید و استعدادهای خودتون رو بشناسید. "خود آگاهی" خودتون رو بالا ببرید و طبق اون راه رو بچینید . و بدونید اونهایی که در زندگی موفق شدن، استثنایی نبودن، بلکه استعدادهایی نظیر استعدادهای شما داشتن. فقط "خواستن" که موفق باشند و "خواستن که متفاوت باشند"
موفقیت روز افزون رو براتون آرزومندم