رفتار و سکنات شما از درونیات و نفسانیات شما نشات می گیره. اگر درون شما ثبات و شاکله منظمی نداشته باشه طبعا در بازخورد رفتاری دچار خلل خواهد شد. اینکه دچار اغراق میشید چه در جهت مثبت و چه منفی، نشان دهنده این هست که بنیه روحی قوی و منظمی ندارید و این مساله با راهکارهایی قابل حل هست.
به عنوان مثال: اگر روح را به لاستیک وسیله نقلیه تشبیه کنیم خواهیم دید که وسیله ای مثل دوچرخه، که لاستیک باریکی دارد در مواجهه با دست اندازها، رعشه شدیدی به پیکر دوچرخه وارد می شود. اما تصور بفرمایید لاستیک تراکتور در مواجهه با همان دست انداز چگونه است!؟ بله، عین خیالش نیست.
اینکه زود رنج هستید و نسبت به بدرفتاریهای دیگران دوست دارید برای احیای خود اغراق می کنید یا در جایی که شما با تعریف دادن دیگران یا اشیاء نفع می برید دوست دارید زیاد در جهت مثبت تعریف و اغراق کنید همگی ناشی از نبود انسجام روحی است که لازم هست ضمن تنظیم خواسته ها و تمایلات و کنترل نفس در صدد سروسامان دادن به رفتارهای خود باشید. که البته زمان بر خواهد بود
و اما اینکه خطورات خطرناک به ذهن شما میاد، ناشی از عدم کنترل ذهنی و فوران شرور نفس است که ممکن است از ضمیرناخودآگاه شما باشد که صرفا باعث می شود به یک خطور ذهنی غیرپایدار شما رو درگیر کند (که مساله ای نیس که با جایگزین کردن افکار مثبت، به تدریج از بار منفی شرور نفس کاسته خواهد شد). که از اونطرف چون به لحاظ شناختی یک فرد مذهبی هستید و بعضی از این بازخوردها با آموزه های دینی ناسازگار هست این نوع رفتارها رو با شناختی که در ذهن دارید تعارض و تنش ایجاد می کند.
پس در اینجا دو مورد مطرح شد که برای هر مورد شما رو به لینک مربوطه ارجاع می دم
این مطلب رو به عنوان تبصره داشته باشید که به طور کلی لازم هست از نفس سرزنشگر خودتون بر علیه خودتون استفاده ببرید تا فراز و نشیبهای نفس رو مسطح و متعادل نمایید. اگر زیاد توضیح میدید توی خودتون برید و خودتون رو سرزنش کنید. اگر نسبت به پدر و مادر تون ولو بخاطر ناهنجاری اونها، خشم و غضب کردید خودتون رو سرزنش کنید (که من در هیچ حالتی حق خشم و غضب رو نسبت به والدین ندارم)
نکته مهم این هست که روح و روان همانطور که به تدریج دچار مشکل می شود به تدریج هم اصلاح می شود. پس در این راه خسته نشید. شما در هر درجه احساس رضایت می کنید. اما بعد از کمی حس می کنید باز هم تغییری نکردید. اما بدانید که تغییر شما نامحسوس بوده. و با عمل به راهکارهایی که ارائه شد، شما نسبت به حالت قبل پیشرفت داشتید. اما چون نگاه شما به قله است و نتیجه رو زود هنگام می خواهید فکر می کنید هیچ و هیچ و هیچ پیشرفتی نکرده اید. یه کوهنورد قدم به قدم به قله می رسد. و در مجموع این قدمها "فتح و پیروزی" حاصل می شود.
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی
رفتار و سکنات شما از درونیات و نفسانیات شما نشات می گیره. اگر درون شما ثبات و شاکله منظمی نداشته باشه طبعا در بازخورد رفتاری دچار خلل خواهد شد. اینکه دچار اغراق میشید چه در جهت مثبت و چه منفی، نشان دهنده این هست که بنیه روحی قوی و منظمی ندارید و این مساله با راهکارهایی قابل حل هست.
به عنوان مثال: اگر روح را به لاستیک وسیله نقلیه تشبیه کنیم خواهیم دید که وسیله ای مثل دوچرخه، که لاستیک باریکی دارد در مواجهه با دست اندازها، رعشه شدیدی به پیکر دوچرخه وارد می شود. اما تصور بفرمایید لاستیک تراکتور در مواجهه با همان دست انداز چگونه است!؟ بله، عین خیالش نیست.
اینکه زود رنج هستید و نسبت به بدرفتاریهای دیگران دوست دارید برای احیای خود اغراق می کنید یا در جایی که شما با تعریف دادن دیگران یا اشیاء نفع می برید دوست دارید زیاد در جهت مثبت تعریف و اغراق کنید همگی ناشی از نبود انسجام روحی است که لازم هست ضمن تنظیم خواسته ها و تمایلات و کنترل نفس در صدد سروسامان دادن به رفتارهای خود باشید. که البته زمان بر خواهد بود
و اما اینکه خطورات خطرناک به ذهن شما میاد، ناشی از عدم کنترل ذهنی و فوران شرور نفس است که ممکن است از ضمیرناخودآگاه شما باشد که صرفا باعث می شود به یک خطور ذهنی غیرپایدار شما رو درگیر کند (که مساله ای نیس که با جایگزین کردن افکار مثبت، به تدریج از بار منفی شرور نفس کاسته خواهد شد). که از اونطرف چون به لحاظ شناختی یک فرد مذهبی هستید و بعضی از این بازخوردها با آموزه های دینی ناسازگار هست این نوع رفتارها رو با شناختی که در ذهن دارید تعارض و تنش ایجاد می کند.
پس در اینجا دو مورد مطرح شد که برای هر مورد شما رو به لینک مربوطه ارجاع می دم
1- ضعف روحی
http://btid.org/node/192526
این مطلب رو به عنوان تبصره داشته باشید که به طور کلی لازم هست از نفس سرزنشگر خودتون بر علیه خودتون استفاده ببرید تا فراز و نشیبهای نفس رو مسطح و متعادل نمایید. اگر زیاد توضیح میدید توی خودتون برید و خودتون رو سرزنش کنید. اگر نسبت به پدر و مادر تون ولو بخاطر ناهنجاری اونها، خشم و غضب کردید خودتون رو سرزنش کنید (که من در هیچ حالتی حق خشم و غضب رو نسبت به والدین ندارم)
2- کنترل ذهن
http://btid.org/node/192269
http://btid.org/node/184064
http://btid.org/node/187623
http://btid.org/node/190061
http://btid.org/node/189916
نکته مهم این هست که روح و روان همانطور که به تدریج دچار مشکل می شود به تدریج هم اصلاح می شود. پس در این راه خسته نشید. شما در هر درجه احساس رضایت می کنید. اما بعد از کمی حس می کنید باز هم تغییری نکردید. اما بدانید که تغییر شما نامحسوس بوده. و با عمل به راهکارهایی که ارائه شد، شما نسبت به حالت قبل پیشرفت داشتید. اما چون نگاه شما به قله است و نتیجه رو زود هنگام می خواهید فکر می کنید هیچ و هیچ و هیچ پیشرفتی نکرده اید. یه کوهنورد قدم به قدم به قله می رسد. و در مجموع این قدمها "فتح و پیروزی" حاصل می شود.
موفق باشید