افزودن دیدگاه

سلام. من ۲۱ سالمه، قدم ۱۷۸. خواستگارای قدبلند زیادی داشتم و هرکدوم یجوری رد میکردیم. قدبلند بودن همسرم از مهمتریم معیارام بود. قدبلند بودن نه اینکه بخوام دومتر باشه. از نظر من ۱۸۵ بودن قد کافی بود. پارسال یه خواستگار برام اومد که هم شغل خوبی داشت هم واقعا پسر خوبی بود. پسر پاک و مومنی بود. ۱۲سال هم تفاوت سنی داشتیم. تو اون لحظه کاملا هم قد بنظر میرسیدیم و تفاوتی احساس نمیکردم. روز بله برون که کنار هم ایستادیم من کوتاه قد بودنشو کاملا احساس کردم. قدش ۱۶۸. اولا زیاد به نظرم نمیومد ولی الان گاهی اوقات آرزو میکنم کاش حداقل هم قد بودیم. احساس میکنم وقتی بیرون کنار هم راه میریم گاهی اوقات اذیت میشه. وقتی تنهاییم اصلا متوجه نمیشم ولی وقتی وارد جمعی میشیم سعی میکنم کمی کوتاهتر بنظر برسم. گاهی اوقات این مسئله اذیتم میکنه. میشه بگین چیکار کنم تا دیگه ناخواسته این مسئله اذیتم نکنه. میترسم اگه بچه دار بشیم برا بچم سخت باشه مادرش از پدرش قدبلندتر باشه