افزودن دیدگاه

تصویر توفیقی

سلام علیکم

از حضور شما و اعتماد به ما تشکر میکنم

بزرگ کردن فرزندان همراه با سختی های فراوانی است و قطعا شما هم در مورد فرزندتون سختی هایی را تحمل میکنید.

اولین نکته ای که باید خدمتتان عرض کنم این است که در برابر کودکان مخصوصا اگر کودک کمی بدقلق و یا ناسازگار باشد باید صبر کرد و تحمل را بالا برد، بی جهت نیست که در روایات داریم که بهشت زیر پای مادران است چرا که اجر صابران آن هم برای تربیت فرزندانی که قرار است نسل بشیریت باشند با خداست و اجری که با خدا باشد بسیار زیاد است. البته صبر کردن به معنای بی تفاوت بودن نیست بلکه منظورمون اینه که در مقابل رفتارهای ناسازگارانه کودکان نباید هیجانی عمل کرد و با تندی و پرخاشگری و تنبیه های نامناسب رفتار نمود بلکه باید ضمن کنترل خود رفتار صحیح را انتخاب کرد. به بنابراین اولین نکته و در واقع تکنیکی که میتواند حال شما را خوب کند توجه به بعد معنوی قضیه هست.

یکی دیگه از تکنیکهایی که میتواند برای خوب شدن حس و حال شما مفید باشد این است که در ذهن خودتون برگردید به زمانی که فرزند نداشتید و یا کسانی را در ذهن خودتون تجسم کنید که فرزند ندارند و داشتن فرزند را یک آرزو میدانند، خب اون موقع چه حس و حالی خواهید داشت؟ در ذهن خودتون جز زیبایی و عاطفه و محبت به فرزند چیز دیگری را رویاپردازی میکنید؟ خب طبیعی است که بسیاری از کودکان با رفتارهاشون اعصاب پدر و مادرها را به هم بریزند چون کودک هنوز به مرحله ای نرسیده است که بتواند از عقلش استفاده کند در واقع هنوز به رشد عقلی نرسیده است، و اتفاقا در این مرحله هست که اگر شما توانستید با صبر و حوصله و خویشتن داری او را درست تربیت کنید وقتی او بزرگ شد دیگه کارتان راحت میشود و او خود میتواند به درستی رفتار کند اما اگر در این مرحله از کودکی کم صبری کردید اعصابتون به هم ریخت و رفتارهای غیر اصولی داشتید اتفاقی که می افتد این است که وقتی فرزندتان بزرگ و بزرگتر شد مشکلات همچنان ادامه دار خواهد بود و بلکه موضوعات جدیدتری برایتان ایجاد خواهد شد که به مراتب اوضاعتان را بدتر خواهد کرد.

ذکر کردید که اول تکنیکی واسه آرامش اعصاب شما بدیم و بعد واسه آروم شدن پسر تان، نکته ای که مهمه اینه که این دو مانند یکدایره به هم وابسته هستند یعنی رفتارهای منفی فرزندتون روی اعصاب شما اثر میزاره و شما به خاطر حس بدی که خواهید داشت رفتارهایی انجام میدید و یا حتی رفتارهایی که باید انجام بدید رو انجام نمیدید و همین باعث به هم ریختن فرزندتان میشه و همین چرخه ادامه پیدا میکنه. خب از کودک شما انتظار نمیرود که فعالانه در پی رفع این مشکل باشد و خودش را آرام کند تا روی شما اثر مثبت بگذارد بلکه این شما هستید که باید این چرخه معیوب رو بشکنید و رفتارهای صحیحی انجام بدید تا حس و حال فرندتون هم خوب بشه و با خوب شدن رفتار فرزندتون حس و حال شما هم خوب بشه.

بنابراین در قدم اول باید در تربیت فرزندان صبر و بردباری داشت و در قدم دوم رعایت اصول و تکنیکهای فرزند پروری را آموخت و متناسب با آنها جلو رفت.

شما باید با ویژگیهای این سن آشنا بشید و سعی کنید با رعایت تکنیکها و نکات خاص مربوط به آن نه تنها در تربیت فرزند موفق شوید بلکه از بسیاری از مشکلات و ناسازگاریهای بعدی پیشگیری کنید.  

خب مباحث مربوط به فرزند پروری اگر چه زیاد است و در اینجا نمیتوانیم همه آنها را بیان کنیم و نیاز به کارگاه های فرزند پروری و مطالعه دارد، اما کتابی را به شما معرفی میکنیم که خیلی مفید است و شما می توانید آن را اینترنتی تهیه کنید. 

کتاب « روان شناس کودک خود باشید»، تالیف دکتر مبین صالحی، انتشارات موسسه امام خمینی (ره) . این کتاب به بررسی نیازها، ویژگیها و مسایل کودکان 3 تا 6 سال می پردازد و نکات بسیار خوبی ذکر کرده است.

با مطالعه و انجام نکات گفته شده ان شاالله این مشکل هم به صورت صحیح برطرف خواهد شد.

جهت خرید اینترنتی کتاب میتوانید به سایت «مرکز مشاوره ماوا» وابسته به موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) مراجعه نمایید.

یکی از ویژگیهای کودکان در این سن، حسادت بین فرزندان است البته حسادت در همه سنین هست اما در این سن بیشتر اتفاق می افتد بنابراین همانطور که خودتان فرمودید لازم است توجه ویژه ای به فرزند بزرگتر داشته باشید.

علاوه بر پیشنهادات کلی ذکر شده در بالا چند پیشنهاد دیگر خدمتتون عرض میکنم که خیلی خیلی مهمند:

یک: محبت و دوست داشتن خودتون نسبت به پسرتون را نشان دهید به این صورت که براش وقت بزارید اونو بغل کنید و در آغوش بگیرید و باهاش بازی کنید و در کل به صورت عملی بهش نشون بدید که دوستش دارید نه به صورت کلامی صرف. حتی اگر حسش را ندارید به این کار تظاهر کنید و اونو بغل کنید.

دو: به رفتارهای مثبت پسرتون توجه کنید و او را تشویق کنید. لازم نیست رفتار مثبتش خاص باشه بلکه بگردید و هر رفتار کوچکی که حتی توی چشم نمیاد رو پیدا کنید و ابراز خوشحالی کنید و تشویقش کنید.

سه: هر وقت خواستید ابراز دوست داشتن به فرزند کوچکتر کنید حتما اول نسبت به بزرگتر ابراز کنید بعد کوچکتر.

چهار: به هیچ وجه نسبت به رفتارهای ناسازگارانه برخواسته از حس حسادت او واکنش مستقیم نشان ندهید و به او نگویید حسود نباش، حسادت بده و...، سرزنش کردن او کار را خراب تر میکند.

پنجم: کودکان به شدت از رفتارهای والدین الگو میگیرند. بنابراین ببینید خود شما و همسرتون در مقابله با هیجاناتتون چجوری برخورد میکنید قطعا اگر نتونید هجاناتتون رو کنترل کنید و با ناراحتی و یا پرخاشگری و دستور دادن جلو میرید قطعا پسرتان هم مثل شما با خواهر کوچکش رفتار میکنه. پس سعی کنید مدیریت هیجان را داشته باشید و با رفتار صحیح و تکنیک های درست به فرزنداتون آموزش بدید.

ششم: دو هدیه تهیه کنید یکی مناسب کودک سه ساله تون و دیگری مناسب فرزند کوچکتر بعدا هدیه را به دخترتون بدید و با زبان کودکانه و با حرف زدن از طرف او اونو به داداشش بدید و ابراز دوست داشتن نسبت بهش کنید مثلا با زبان کودکانه بگید «داداشی بیا این کادو رو بهت بدم من چقدر تو رو دوست دارم چه داداش خوب و مهربونی دارم خیلی خوشحالم که تو داداش منی» بعد هدیه رو بهش بدید و هدیه دومی رو که به داداش دادید بگید به آبجی ش بده و سپس شما از طرف دخترتون خیلی تشکر کنید و بازم ابراز خوشحالی کنید از داداش خوب و مهربونش. سعی کنید با برقرار کردن یک ارتباط مثبت و عاطفی بین آن دو مهر و محبت همدیگر را در دلش ایجاد کنید.

بازی کردن با فرزندان خصوصا بازی های تحرکی برای کودکان هم لازمه و هم مفید و موثر پس سعی کنید هم خودتان و هم همسرتان از این مساله غافل نشوید.

لطفا مطالبی که خدمتتون عرض کردم را انجام دهید سپس بازخورد بدهید. و اگر سوالی داشتید مطرح نمایید تا راهنمایی های لازم خدمتتان ارایه شود.

موفق باشید

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
10 + 8 =
*****