من موافق هستم کاملا با مطلب درج شده ، خود من در چند سال پیش چون دچار سطحی نگری بودم، واقعا تفکرم شباهتهای زیادی به تفکر برخی افراد که در مطلب اشاره شد، داشت اما با گذشت زمان و پختگی نسبی ذهنم و همچنین تجربیاتی که در زندگی شخصی ام نمودم ، نگرشم تا حدی عمقی تر شد و پی به برخی حقایقی بردم که همیشه روشن بودند اما من نمیدیدم یا میدیدم و درک نمیکردم. حالا هر موقع بحثی در خصوص تفکرات دینی، وظایف انسان در مقابل خداوند و یا معنویات میشود نظری هم در ذهن من شکل میگیرد که خلاصه بیان میکنم. ما وقتی که در مسله ای درمانده میشویم و هیچ کاری هم از دستمان برنمیاید(که معمولاً در مسائل بسیار مهم هم این اتفاق می افتد) مثل خدایی نکرده بیماری یکی از اطرافیان عزیزمان چه میکنیم و از چه کسی و یا کسانی مدد جویی میکنیم؟ جواب مشخص است قطعاً از معصومین ، از خداوند . وبارها و بارها هم مسئله مان به سلامتی حل شده است وقتی اینگونه هست ما وظیفه قدر شناسی داریم قدرشناسی در جاهایی تنها به زبان ختم نمیشود بلکه اقدام عمل از طرف ما است که قدردانی مارا از حالت شعاری به حالت حقیقی درمیاورد پس . . . . . .
من موافق هستم کاملا با مطلب درج شده ، خود من در چند سال پیش چون دچار سطحی نگری بودم، واقعا تفکرم شباهتهای زیادی به تفکر برخی افراد که در مطلب اشاره شد، داشت اما با گذشت زمان و پختگی نسبی ذهنم و همچنین تجربیاتی که در زندگی شخصی ام نمودم ، نگرشم تا حدی عمقی تر شد و پی به برخی حقایقی بردم که همیشه روشن بودند اما من نمیدیدم یا میدیدم و درک نمیکردم. حالا هر موقع بحثی در خصوص تفکرات دینی، وظایف انسان در مقابل خداوند و یا معنویات میشود نظری هم در ذهن من شکل میگیرد که خلاصه بیان میکنم. ما وقتی که در مسله ای درمانده میشویم و هیچ کاری هم از دستمان برنمیاید(که معمولاً در مسائل بسیار مهم هم این اتفاق می افتد) مثل خدایی نکرده بیماری یکی از اطرافیان عزیزمان چه میکنیم و از چه کسی و یا کسانی مدد جویی میکنیم؟ جواب مشخص است قطعاً از معصومین ، از خداوند . وبارها و بارها هم مسئله مان به سلامتی حل شده است وقتی اینگونه هست ما وظیفه قدر شناسی داریم قدرشناسی در جاهایی تنها به زبان ختم نمیشود بلکه اقدام عمل از طرف ما است که قدردانی مارا از حالت شعاری به حالت حقیقی درمیاورد پس . . . . . .
با آرزوی سلامتی و توفیق برای دوستان گرامی