این که بیان کردید من نمی خواستم در این کشور به دنیا بیایمم باید بیان کنیم که انسان در کارها و اعمال خویش نه اختیار مطلق دارد و نه به طور مطلق مجبور است. به بیان دیگر انسان دارای آزادی اراده و اختیار است، اما این آزادی به گونه‌ای نیست که بتوان قائل به "تفویض" شد، بلکه هستی او از خداوند بوده و به کارگیری آن نیروی هستی به دست خود انسان است. دیدگاه شیعه، درباره افعال آدمی آن است که هر کاری که از انسان صادر می‌شود هم فعل او و هم فعل خداوند است؛ یعنی فاعلیت خداوند، فاعلیت سببی و فاعلیت انسان مباشری است. این نظریه را در اصطلاح "امر بین الامرین" می‌گویند.
ورود همه ما به دنيا با نوعي جبر همراه است و به يقين آمدن مان به دنيا را انتخاب نکرده ايم، هر چند عدم اختيار لطمه اي به مختار زيستن و با اختيار وضعيت حيات خود در جهان آخرت را تعيين نمودن نمي زند .
جبري بودن ورود به عالم بدان جهت است که امکان چنين انتخابي براي ما ممکن نبود، نه اينکه امکان و حق انتخاب وجود داشت. اما خداوند آن را از ما دريغ نمود . دليل ادعا آن است که قبل از خلقت کسي نيست تا به او اختيار داده شود که خلق شود يا نشود. اختيار دادن در خلق شدن، مشروط به اين است که کسي باشد تا از او سؤال شود: دوست داري خلق شوي يا نه!
اگر فرد آفريده شده باشد، ديگر سؤال از خلقت اختياري بي فايده است، چون تحقق يافته است. اگر آفريده نشده، سؤال از او بي معنا است، چون وجود ندارد تا سؤال شود. پس اين نوع انتخاب و اختيار حيات عقلاً ممکن نبود، نه آن که ممکن بود و خدا آن را از ما دريغ کرد.
از این رو به دنیا امدن ما فعل ما نیست که بگوییم چرا امده ایم بلکه خدا خالق ما است و طبق مصلحتی که برخواسته از حکمت او است هر شخصی را در یک کشور و محیطی به دنیا اورده است و امکان دارد ما با ندانستن این مصلحت ها بگوییم ای کاش در یک کشور اروپایی و فلان شهر به دنیا امدم و امکان دارد دقیقا فردی از هان شهر بگوید ای کاش من در این کشور به دنیا نمی امدم نکته ای که حائز اهمیت است خدایی که با این ویژگی ها ما را در یک کشوری خاص خلق کرده است نعمت اختیار را نیز به ما داده است که اگر پسند نکردیم عوض کنیم همچنان که شاهد مهاجرت افراد در شهر ها و کشورها هستیم.
شما نیز که از گرما خوشتان نمی آید خداوند شهر های مختلفی با ویژگی های مختلفی خلق کرده می توانید در داخل و خارج از کشور شهری را که با مزاجتان سازگاری دارد انتخاب کنید
و این نکته را به یاد داشته باشید خداوند جنگ را خلق نکرده است بلکه این انسانها ان را ایجاد کرده اند وخداوند هر شخصی را براساس موقعیت و امکانات در اخرت باز خواست می کند و این نکته را یاد داشته باشید افرادی نیز در دنیا وجود دارند که شرایط اسف باری نسبت به ما دارند و افرادی با رفاه بیشتر در نتیجه نعمت اگر زیاد باشد حساب و کتاب هم بیشتر می شود هر که بامش بیش برفش بیش همچنین بنابر روایات امور مادی نباید ملاک انسانیت و زندگی ما باشند ان چه مهم است هدف خلقت انسان است و مسیری که در آن قرار دارد رسول خدا بهترین مخلوقات در کل خلقت بودند اگر ماده یات ارزش داشتند حضرت باید ثروتمندترین اشخاص می شد ولی با نگاهی به سیره حضرت می بینیم خیلی ساده بود و حتی در بیشتر موارد دچار سختی های غیر قابل تحمل هم بودند.
پاسخ سوال پنجم
این که بیان کردید من نمی خواستم در این کشور به دنیا بیایمم باید بیان کنیم که انسان در کارها و اعمال خویش نه اختیار مطلق دارد و نه به طور مطلق مجبور است. به بیان دیگر انسان دارای آزادی اراده و اختیار است، اما این آزادی به گونه‌ای نیست که بتوان قائل به "تفویض" شد، بلکه هستی او از خداوند بوده و به کارگیری آن نیروی هستی به دست خود انسان است. دیدگاه شیعه، درباره افعال آدمی آن است که هر کاری که از انسان صادر می‌شود هم فعل او و هم فعل خداوند است؛ یعنی فاعلیت خداوند، فاعلیت سببی و فاعلیت انسان مباشری است. این نظریه را در اصطلاح "امر بین الامرین" می‌گویند.
ورود همه ما به دنيا با نوعي جبر همراه است و به يقين آمدن مان به دنيا را انتخاب نکرده ايم، هر چند عدم اختيار لطمه اي به مختار زيستن و با اختيار وضعيت حيات خود در جهان آخرت را تعيين نمودن نمي زند .
جبري بودن ورود به عالم بدان جهت است که امکان چنين انتخابي براي ما ممکن نبود، نه اينکه امکان و حق انتخاب وجود داشت. اما خداوند آن را از ما دريغ نمود . دليل ادعا آن است که قبل از خلقت کسي نيست تا به او اختيار داده شود که خلق شود يا نشود. اختيار دادن در خلق شدن، مشروط به اين است که کسي باشد تا از او سؤال شود: دوست داري خلق شوي يا نه!
اگر فرد آفريده شده باشد، ديگر سؤال از خلقت اختياري بي فايده است، چون تحقق يافته است. اگر آفريده نشده، سؤال از او بي معنا است، چون وجود ندارد تا سؤال شود. پس اين نوع انتخاب و اختيار حيات عقلاً ممکن نبود، نه آن که ممکن بود و خدا آن را از ما دريغ کرد.
از این رو به دنیا امدن ما فعل ما نیست که بگوییم چرا امده ایم بلکه خدا خالق ما است و طبق مصلحتی که برخواسته از حکمت او است هر شخصی را در یک کشور و محیطی به دنیا اورده است و امکان دارد ما با ندانستن این مصلحت ها بگوییم ای کاش در یک کشور اروپایی و فلان شهر به دنیا امدم و امکان دارد دقیقا فردی از هان شهر بگوید ای کاش من در این کشور به دنیا نمی امدم نکته ای که حائز اهمیت است خدایی که با این ویژگی ها ما را در یک کشوری خاص خلق کرده است نعمت اختیار را نیز به ما داده است که اگر پسند نکردیم عوض کنیم همچنان که شاهد مهاجرت افراد در شهر ها و کشورها هستیم.
شما نیز که از گرما خوشتان نمی آید خداوند شهر های مختلفی با ویژگی های مختلفی خلق کرده می توانید در داخل و خارج از کشور شهری را که با مزاجتان سازگاری دارد انتخاب کنید
و این نکته را به یاد داشته باشید خداوند جنگ را خلق نکرده است بلکه این انسانها ان را ایجاد کرده اند وخداوند هر شخصی را براساس موقعیت و امکانات در اخرت باز خواست می کند و این نکته را یاد داشته باشید افرادی نیز در دنیا وجود دارند که شرایط اسف باری نسبت به ما دارند و افرادی با رفاه بیشتر در نتیجه نعمت اگر زیاد باشد حساب و کتاب هم بیشتر می شود هر که بامش بیش برفش بیش همچنین بنابر روایات امور مادی نباید ملاک انسانیت و زندگی ما باشند ان چه مهم است هدف خلقت انسان است و مسیری که در آن قرار دارد رسول خدا بهترین مخلوقات در کل خلقت بودند اگر ماده یات ارزش داشتند حضرت باید ثروتمندترین اشخاص می شد ولی با نگاهی به سیره حضرت می بینیم خیلی ساده بود و حتی در بیشتر موارد دچار سختی های غیر قابل تحمل هم بودند.