ببخشید اما برای من یه سوال به وجود آمده است.گاهی با حدیث هایی نظیر حدیث نقل شده در این بخش مواجه میشوم و این سوال در ذهن من مدام میچرخد که ائمه میدونستند که زیبایی ظاهر یه چیز خدادادی است و بنده در اون نقشی نداره و فطرت انسان هم که ذاتا زیبایی را دوست دارد پس چرا زیبایی و برخی موارد که در کتاب حلیه المتقین هم وجود دارد را مطرح میکردند.
آیا مثلا الان، که یکی این حدیث را بخونه نمیگه خب ائمه هم گفتن به ظاهر توجه کنید پس جز ملاک هاشون قرار بدن(با موردی مواجه شدم که آقا پسر سپرده بودن که براشون یک خانم چشم مشکی پیدا کنن چون یه حدیث در این باره شنیده بودن)
خب دختری که الان ظاهر مناسبی نداشته باشه با شنیدن این حدیث از ائمه، ناراحت نمیشه؟؟؟؟
با سلام
ببخشید اما برای من یه سوال به وجود آمده است.گاهی با حدیث هایی نظیر حدیث نقل شده در این بخش مواجه میشوم و این سوال در ذهن من مدام میچرخد که ائمه میدونستند که زیبایی ظاهر یه چیز خدادادی است و بنده در اون نقشی نداره و فطرت انسان هم که ذاتا زیبایی را دوست دارد پس چرا زیبایی و برخی موارد که در کتاب حلیه المتقین هم وجود دارد را مطرح میکردند.
آیا مثلا الان، که یکی این حدیث را بخونه نمیگه خب ائمه هم گفتن به ظاهر توجه کنید پس جز ملاک هاشون قرار بدن(با موردی مواجه شدم که آقا پسر سپرده بودن که براشون یک خانم چشم مشکی پیدا کنن چون یه حدیث در این باره شنیده بودن)
خب دختری که الان ظاهر مناسبی نداشته باشه با شنیدن این حدیث از ائمه، ناراحت نمیشه؟؟؟؟
این تناقض چه جور باید حل بشه