افزودن دیدگاه

تصویر عبداله
نویسنده عبداله در

هر موقع متوجه شدید که میخواید گناهی رو که زمینه اس همه جوره فراهم شده انجام بدید، اگر واقعاً و قلباً توجه پیدا کردید که معصیته،فقط کافیه در هر حالتی که هستی تمام حواست رو برای لحظه ای از دنیا ببری و به خدا بگی؛
​خدایا این شیطونت که ساخت خودته رو بگیر ببندش و از من دور کن.
فقط همین.
​نه پولی میخواد، نه هیچ زحمتی.برای رفیق شدن با خدا زحمت پلک زدن هم به خودتون راه ندید. فقط واقعاً رفیق گرمابه و گلستانش باشیم.
​به زندگی بعضی آدم های هم دوره مون ریز نگاه کنید،خیلی ریز. آدم هایی مثل مرحوم دولابی.
​یادمون باشه وقتی وارد کوچه بن بست میشیم چه بالاجبار چه خود خواسته، آخرش بن بسته حتی اگر صد سال هم بریم باز هم آخرش بن بسته و مجبور میشیم با فحش و بد وبیراه به خودمون و دیگران همه راه رو برگردیم.
​اگر منتظرید رفیقتون براتون معجزه ای بکنه باید دلیل خیلی بزرگی به اندازه معجزه وجود داشته باشه!رفیقتون اهل دو دوزه و تبعیض نیست که که به یکی بی حساب بده و به یکی دیگه سخت بگیره. اگر دور بر ما اینچنین صحنه هایی اتفاق می افته و می بینیم باید بدونیم که از نظر من ناقص العقل بی حسابه ولی قطعاً و حتماً از نظر خدا یا رفیقمون که گفته ذاتاً حکیمه،خیلی هم با حسابه.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
7 + 2 =
*****