افزودن دیدگاه

تصویر sayed ali
نویسنده sayed ali در

سلام دوست عزیز
بنظرم چند راه هست،میشه کوتاه اومد و همین مسیر را دنبال کنین که البته با کوتاه اومدن،روز به روز بدتر میشه و پردتون جری تر میشن.
من تاحدودی این شرایطو درک میکنم و تجربشو دارم.
یه راه هست که یه روز وقتی پدر عصبانی شدن،همه بریزید سرشون و کتک کاری تا ایشون هم متوجه بشه که بقیه هم میتونن کنک کاری کنن.اینطوری ممکنه ایشون بترسن و کمتر دعوا راه بندازن،البته ممکنه شب یا موقعی که حواستون نیست بلایی سرتون بیارن
یه راه هم هست که با دکتر مشورت کنین،بستری شدن،دارودرمانی میتونه موثر باشه در صورتی که ایشون قبول داشته باشن که نریض هستن و خودشون هم بخوان که درمان بشن،که البته بعید میدونم
یه راه هم هست که اگه میتونین مستقل زندگی کنین،پدر را رها کنین و همگی به محل دیگه ای نقل مکان کنین،ادرس هم به کسی ندید،تا بدلیل تنهایی،پدر مجبور به انجام خولسته ی شما برای درمان و دکتر رفتن مجبور بشن.
معمولا این جور افراد،قبول ندارن که مریض هستن،پس بهتره به فکر بستری باشین،چون اگه راضی به دکتر رفتن باشن،بازهم سر فرص خوردن و .. به مشگل برمیخورین،
سعی کنین به خاطر احترام به پدر،درگیر نشین،حتی لفظی،من اون بالا صرفا راهها را گفتم،اما به نظرم اگه ترکشون کنین،بهتر از اینه که خداناکرده،فحش و .. رد و بدل بشه یا کتک کاری انجام بشه.
 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
2 + 9 =
*****