سلام سوال اول اینکه بعد چند ماه رابطه چرا همچین اتفاقی باید بیفته؟ اگر بعد چند سال شناخت این اتفاق بیفته ادم میگه احساسات غلبه کرده اما بعد چندماه اینکارو کردین حتما باید یه تغییری بدید چون هرکسی بهتون نزدیک بشه ممکنه دوباره لغزش کنید.
اما در مورد اصل قضیه منکه اخرش دقیق نفهمیدم نظر مشاور چی بود خیلی دوپهلو گفته شد. احساس کردم مشاور محترم نظرش اینه که دختر باید به خواستکگارش بگه ک همچین مشکلی داشته و بکارتش رو ترمیم کرده که اگر اینجور باشه بعید میدونم گزینه ای در حد خودشون بتونن پیدا کنن. اگر دختر غیر مذهبی بود شاید این شانس رو داشت چون بهرحال طرف مقابل ممکنه(احتمالش بیشتره) بگه منم خیلی کارها کردم و بیخیال بشه ولی کسی که دنبال ی دختر مذهبی میره از ترس همین روابط که نه حتی خیلی کمتر از این میره. حتی دوس نداره همسرش رابطه دوستی با کسی قبلا داشته باشه چه برسه به از بین رفتن بکارت. اینهارو نوشتم تا بگم اگر بخواد بگه اصل قضیه رو شانس خیلی کمی خواهد داشت ضمن اینکه ترمیم بکارت در کنار گفتن رابطه نامشروع بی معنی هست. پسر بکارت رو فقط واس این میخواد که بدونه طرف با کسی رابطه نداشته حالا بکارت رو ترمیم کردن و بیان انجام عمل جنسی کار بیهوده هست. منطق میگه هر ادمی تو اینجور موارد تا هر قسمتی میره باید در همون حد هم انتظار داشته باشه نه بیشتر. مثلا کسی که دوستی خیابونی داشته نباید از دختری ک دوستی خیابونی داشته پرهیز کنه و اگر رابطه جنسی داشته هم نباید انتظار داشته باشه یکی بهتر از این گیرش بیاد که اگر غیر این باشه یعنی به رفتار خودشم شک داره. منطق رو بذاریم کنار واقعیت رو بخوایم نگاه کنیم تصمیم گرفتن سختتر میشه. از یه طرف خانومهایی هستن که ممکنه وقتی بشنون پسر از کارش پشیمون شده از گناهش بگذرن اما در کنار اون اقایونی رو داریم که اصلا نمیتونن یک دختر رو با وجود توبه کردنش ببخشن (خیلی خیلی کمن اینجور مردا حداقل در مورد دخترای مذهبی که اینجوریه). حالا با این وجود ادم میمونه کدوم درستتره اینکه پسری که برای خواستگاری دختر محچبه میاد و به امید یک دختر پاک هست رو فریب داد یا حقیقت رو گفت ؟ که اگر حقیقت رو بگه احتمالش خیلی کمه که پسر باهاش ازدواج کنه و در این صورت خودشو از یه زندگی خوب محروم کرده که بعید میدونم اسلام این رو هم بپذیره.حالا از بین این دو گزینه بد و بدتر نمیدونم کدومو باید انتخاب کرد؟
سلام سوال اول اینکه بعد چند ماه رابطه چرا همچین اتفاقی باید بیفته؟ اگر بعد چند سال شناخت این اتفاق بیفته ادم میگه احساسات غلبه کرده اما بعد چندماه اینکارو کردین حتما باید یه تغییری بدید چون هرکسی بهتون نزدیک بشه ممکنه دوباره لغزش کنید.
اما در مورد اصل قضیه منکه اخرش دقیق نفهمیدم نظر مشاور چی بود خیلی دوپهلو گفته شد. احساس کردم مشاور محترم نظرش اینه که دختر باید به خواستکگارش بگه ک همچین مشکلی داشته و بکارتش رو ترمیم کرده که اگر اینجور باشه بعید میدونم گزینه ای در حد خودشون بتونن پیدا کنن. اگر دختر غیر مذهبی بود شاید این شانس رو داشت چون بهرحال طرف مقابل ممکنه(احتمالش بیشتره) بگه منم خیلی کارها کردم و بیخیال بشه ولی کسی که دنبال ی دختر مذهبی میره از ترس همین روابط که نه حتی خیلی کمتر از این میره. حتی دوس نداره همسرش رابطه دوستی با کسی قبلا داشته باشه چه برسه به از بین رفتن بکارت. اینهارو نوشتم تا بگم اگر بخواد بگه اصل قضیه رو شانس خیلی کمی خواهد داشت ضمن اینکه ترمیم بکارت در کنار گفتن رابطه نامشروع بی معنی هست. پسر بکارت رو فقط واس این میخواد که بدونه طرف با کسی رابطه نداشته حالا بکارت رو ترمیم کردن و بیان انجام عمل جنسی کار بیهوده هست. منطق میگه هر ادمی تو اینجور موارد تا هر قسمتی میره باید در همون حد هم انتظار داشته باشه نه بیشتر. مثلا کسی که دوستی خیابونی داشته نباید از دختری ک دوستی خیابونی داشته پرهیز کنه و اگر رابطه جنسی داشته هم نباید انتظار داشته باشه یکی بهتر از این گیرش بیاد که اگر غیر این باشه یعنی به رفتار خودشم شک داره. منطق رو بذاریم کنار واقعیت رو بخوایم نگاه کنیم تصمیم گرفتن سختتر میشه. از یه طرف خانومهایی هستن که ممکنه وقتی بشنون پسر از کارش پشیمون شده از گناهش بگذرن اما در کنار اون اقایونی رو داریم که اصلا نمیتونن یک دختر رو با وجود توبه کردنش ببخشن (خیلی خیلی کمن اینجور مردا حداقل در مورد دخترای مذهبی که اینجوریه). حالا با این وجود ادم میمونه کدوم درستتره اینکه پسری که برای خواستگاری دختر محچبه میاد و به امید یک دختر پاک هست رو فریب داد یا حقیقت رو گفت ؟ که اگر حقیقت رو بگه احتمالش خیلی کمه که پسر باهاش ازدواج کنه و در این صورت خودشو از یه زندگی خوب محروم کرده که بعید میدونم اسلام این رو هم بپذیره.حالا از بین این دو گزینه بد و بدتر نمیدونم کدومو باید انتخاب کرد؟