ابتدا بابت تعبیر عجیبی که از من کردید "بهترین فرد این انجمن" عرض کنم ابدا چنین نیست.... بابت لطف و محبت محض شما سپاسگزارم ولی من واقعا بهترین نیستم.
ببینید من هم مثل شما غیرت اسلام را دارم. من هم چه عنوان افراطی بگیرم چه رادیکال؛ توهین به اسلام را برنمی تابم. چراکه حقیقت اسلام از جان حسین (ع) و خاندان عصمت و طهارت بالاتر بود و هست؛ تا ابد!
لذا من هم مثل شما اگه ببینم کسی به اسلام توهین میکند؛ خونم به جوش می آید و باور کن به تپش قلب می افتم. حالم خراب می شود! برای همین سعی میکنم جواب هتاکی را دیر بدهم که از هول جواب دادن بیفتم.
بگذار خاطره ای برایت بگویم. البته تکراریست.
سالها پیش همان جلسه اول که کلاس رفتم یکی از بچه ها پیش من اومد و گفت من مسلمان نیستم. مسیحی شده ام. لذا این درس را نباید پاس کنم و .... . به او گفتم قران را خوانده ای؟ گفت: نه. گفتم انجیل را چه؟ گفت: نه. گفتم برو بخوان. و حرفهای دیگری زدم که بنظرم نوشتنش درست نیست. (چشمانش از حدقه درآمده بود! گفت من انتظار داشتم با من برخورد کنید. دارید تشویقم می کنید انجیل یوحنا بخوانم؟ گفتم برو بخوان)
درس را حذف نکرد ولی جلسات بعد سر کلاس می آمد یا می خوابید یا غیبت میکرد. میتوانستم بخاطر غیبتهای مکررش حذفش کنم. روز امتحان میان ترم هم برگه را سفید تحویل داد و شعری نوشته بود. (شاعر بود) من هم جواب مصرعهایش را با شعر دادم. گفت شما هم شعر می گویید! گفتم پیشم اومد دیگه!
پس از امتحان پایان ترم آمد گفت میخواهم با شما صحبت کنم. گفت: از مذهبیها بدم می آمد. چون خشک و تندرو و عصبانیند و ... .حجاب شما رو که دیدم گفتم موعد حذف و اضافه درس رو حذف می کنم. بعد دیدم شما آدم ملایمی هستید. بعد دیدم با انهایی که دیده ام فرق دارید. سر کلاس شما خواب نبودم. خودم را به خواب میزدم که حرصتان را دراورم که با من گلاویز شوید که ... که ... که ... . ولی شما بهانه دستم نمی دادید. گفتم حالا چرا این حرفها رو میزنی؟ گفت امدم بگویم من مسلمان هستم و مسیحی نخواهم شد. من فقط میخواستم شما رو اذیت کنم که موفق نشدم! البته اگر شما مثل مذهبیهایی که به تورم خورده بود باهام رفتار میکردید، بعید نبود از اسلام خارج شوم!!!!!!!
سالها بعد، شاید 5_6 سال بعد یکروز من به زیارت رفته بودم. ایشان در میان انهمه جمعیت امد و با من سلام و احوالپرسی کرد. من او را نشناختم خیلی تغییر کرده بود. گفت من همانی هستم که میخواستم مسیحی شوم!
________________________
کار به کاربر مسیح و غیره و ذلک ندارم؛ ببین عزیزم برخی افراد برای جلب توجه میگویند مسلمان نیستند؛ برخی از امثال ماها ضربه خورده اند؛ برخی ... برخی ... هرکس داستانی دارد... وظیفه ما مجادله به احسن است... با استدلال با زبان خوش... نه با تندی نه با خشم نه با ...!
من به قطع میدانم که نیت شما خیر بوده ولی در انتخاب روش دقت نکردید؛ ان شاء الله که تا ابد سرباز اسلام باشید!
کتاب سلام بر ابراهیم را میخواندم؛ شهید هادی دست افراد بی نماز رو میگرفت میاورد مسجد ؛ نماز خوان میکرد. برای همین آنها لیاقت شهادت می یابند و امثال من ... بگذریم!
سلام بر کارشناس ناشناس عزیز
ابتدا بابت تعبیر عجیبی که از من کردید "بهترین فرد این انجمن" عرض کنم ابدا چنین نیست.... بابت لطف و محبت محض شما سپاسگزارم ولی من واقعا بهترین نیستم.
ببینید من هم مثل شما غیرت اسلام را دارم. من هم چه عنوان افراطی بگیرم چه رادیکال؛ توهین به اسلام را برنمی تابم. چراکه حقیقت اسلام از جان حسین (ع) و خاندان عصمت و طهارت بالاتر بود و هست؛ تا ابد!
لذا من هم مثل شما اگه ببینم کسی به اسلام توهین میکند؛ خونم به جوش می آید و باور کن به تپش قلب می افتم. حالم خراب می شود! برای همین سعی میکنم جواب هتاکی را دیر بدهم که از هول جواب دادن بیفتم.
بگذار خاطره ای برایت بگویم. البته تکراریست.
سالها پیش همان جلسه اول که کلاس رفتم یکی از بچه ها پیش من اومد و گفت من مسلمان نیستم. مسیحی شده ام. لذا این درس را نباید پاس کنم و .... . به او گفتم قران را خوانده ای؟ گفت: نه. گفتم انجیل را چه؟ گفت: نه. گفتم برو بخوان. و حرفهای دیگری زدم که بنظرم نوشتنش درست نیست. (چشمانش از حدقه درآمده بود! گفت من انتظار داشتم با من برخورد کنید. دارید تشویقم می کنید انجیل یوحنا بخوانم؟ گفتم برو بخوان)
درس را حذف نکرد ولی جلسات بعد سر کلاس می آمد یا می خوابید یا غیبت میکرد. میتوانستم بخاطر غیبتهای مکررش حذفش کنم. روز امتحان میان ترم هم برگه را سفید تحویل داد و شعری نوشته بود. (شاعر بود) من هم جواب مصرعهایش را با شعر دادم. گفت شما هم شعر می گویید! گفتم پیشم اومد دیگه!
پس از امتحان پایان ترم آمد گفت میخواهم با شما صحبت کنم. گفت: از مذهبیها بدم می آمد. چون خشک و تندرو و عصبانیند و ... .حجاب شما رو که دیدم گفتم موعد حذف و اضافه درس رو حذف می کنم. بعد دیدم شما آدم ملایمی هستید. بعد دیدم با انهایی که دیده ام فرق دارید. سر کلاس شما خواب نبودم. خودم را به خواب میزدم که حرصتان را دراورم که با من گلاویز شوید که ... که ... که ... . ولی شما بهانه دستم نمی دادید. گفتم حالا چرا این حرفها رو میزنی؟ گفت امدم بگویم من مسلمان هستم و مسیحی نخواهم شد. من فقط میخواستم شما رو اذیت کنم که موفق نشدم! البته اگر شما مثل مذهبیهایی که به تورم خورده بود باهام رفتار میکردید، بعید نبود از اسلام خارج شوم!!!!!!!
سالها بعد، شاید 5_6 سال بعد یکروز من به زیارت رفته بودم. ایشان در میان انهمه جمعیت امد و با من سلام و احوالپرسی کرد. من او را نشناختم خیلی تغییر کرده بود. گفت من همانی هستم که میخواستم مسیحی شوم!
________________________
کار به کاربر مسیح و غیره و ذلک ندارم؛ ببین عزیزم برخی افراد برای جلب توجه میگویند مسلمان نیستند؛ برخی از امثال ماها ضربه خورده اند؛ برخی ... برخی ... هرکس داستانی دارد... وظیفه ما مجادله به احسن است... با استدلال با زبان خوش... نه با تندی نه با خشم نه با ...!
من به قطع میدانم که نیت شما خیر بوده ولی در انتخاب روش دقت نکردید؛ ان شاء الله که تا ابد سرباز اسلام باشید!
کتاب سلام بر ابراهیم را میخواندم؛ شهید هادی دست افراد بی نماز رو میگرفت میاورد مسجد ؛ نماز خوان میکرد. برای همین آنها لیاقت شهادت می یابند و امثال من ... بگذریم!
یاعلی