هیچ کدوم از این سوالات ربطی به بحثی که نوشتم نداره، بحث بالا اینه اگر کسی در خانواده فقیر به دنیا اومد، هی نیاد اعتراض کنه و کفر بگه و... باید راضی باشه و تلاش کنه این مسیر رو تغییر بده و ثروتمند بشه، مثلا خوب درس بخونه، یا حرفه خوبی پیدا کنه و... بحث این بود، این به دنیا اومدن در خانواده فقیر امتحان الهیه و ربطی به عدالت خدا نداره، خدا میخواد ببینه شما تو این وضعیت چیکار میکنی، آیا سراغ دزدی و خلاف های دیگه میری یا نه؟ همین.
اما اینکه نوشتی فقیرا بچه دار نشن، این مطلب کاملا اشتباهه، گاهی گشایش و توسعه در رزق در گرو بچه است، گاهی بچه که میاد رزق و روزی خودش رو به همراه میاره، بچه مگه چقدر هزینه داره؟؟ پدر باید تلاش بیشتری بکنه، بچه نمک زندگیه.
اما در مورد خارجی ها که پرسیدید که همه میرن جهنم، مفصل جوابش داده شده که اگر تو شرایطی هستن که اسلام و دین و ندای اسلام به گوششون رسیده، بله بر اساس اسلام و اینکه چرا ایمان نیاوردن باهاشون برخورد میشه، اما اگه توی شرایطی هستن که هیچ ندای اسلام به گوششون نرسیده و اطلاع چندانی از دین و از اسلام ندارن، اینجا خدا بر اساس همون دین خودشون و اونچه بلدن باهاشون رفتار میکنه.
نکته بعدی که نوشتید اگه انسان توی محیطی هست که به تبع اونا گناه میکنه، این درست نیست، تو هر شرایطی انسان مختاره و میتونه تصمیم بگیره و عمل کنه، لذا تحت هیچ شرایطی انسان مجبور به انجام گناه نیست، خودش تصمیم می‌گیره؛ البته خداوند متعال عادله و همه شرایط رو در نظر می‌گیره، بدون شک با کسی که در این شرایط گناه کرده راحت تر برخورد میکنه و اگر توبه کنه به راحتی می‌بخشه و بیشتر تحویلش می‌گیره، تا کسی که در این شرایط نبوده و گناه کرده.
در مورد سوال آخرتون هم عرض کنم؛ نه اینطوری نیست، خوش بودن در دنیا یا اذیت شدن در دنیا، ربطی به آخرت نداره، مهم در دنیا فقط رعایت دستورات خداست، خدا از ما دستوراتی خواسته واجباتی خواسته که انجام بدیم و گناهانی رو ترک کنیم، لذا اگر به این دستورات عمل کنیم در آخرت در آسایش و راحتی و در بهشت خواهیم بود، اما اگر نسبت به دستورات الهی کوتاهی کنیم و انجام ندیم یا گناهان رو انجام بدیم، در عذاب الهی و جهنم خواهیم یود.
لذا مهم اینه که ثروت رو از کجا آوردیم و آیا از مال حلاله یا حرام، اگر حلال باشه، هیچ مشکلی نداره و حتی زندگی آنچنانی و اشرافی هم داشته باشیم مشکلی نداره و اگر دستورات خدا رو رعایت کنیم میریم بهشت، اسلام که با ثروت مشکل نداره. البته دستوراتی که ثروتمندان باید رعایت کنن خیلی بیشتر از فقراست، اونا باید خمس بدن، زکات بدن، به فقرا کمک کنن، حج برن، انفاق کنن و .... اما فقرا خیلی راحتن و با یه نماز و روزه کارشون تموم میشه و در روز قیامت حسابرسی خیلی آسون تری دارن، چون چیز زیادی ندارن حساب کتاب بشه.
پس سعادت آخرت و بهشت تنها و تنها در گروه بندگی ما نسبت به خداست، اگر حرف خدا رو گوش بدیم تحت هر شرایطی سعادتمندیم و الا فقیر فقیر هم باشیم و دستورات خدا رو گوش ندیم میریم جهنم، لذا ثروت و فقر دنیا تاثیری توی آخرت نداره.
با سلام خدمت شما.
هیچ کدوم از این سوالات ربطی به بحثی که نوشتم نداره، بحث بالا اینه اگر کسی در خانواده فقیر به دنیا اومد، هی نیاد اعتراض کنه و کفر بگه و... باید راضی باشه و تلاش کنه این مسیر رو تغییر بده و ثروتمند بشه، مثلا خوب درس بخونه، یا حرفه خوبی پیدا کنه و... بحث این بود، این به دنیا اومدن در خانواده فقیر امتحان الهیه و ربطی به عدالت خدا نداره، خدا میخواد ببینه شما تو این وضعیت چیکار میکنی، آیا سراغ دزدی و خلاف های دیگه میری یا نه؟ همین.
اما اینکه نوشتی فقیرا بچه دار نشن، این مطلب کاملا اشتباهه، گاهی گشایش و توسعه در رزق در گرو بچه است، گاهی بچه که میاد رزق و روزی خودش رو به همراه میاره، بچه مگه چقدر هزینه داره؟؟ پدر باید تلاش بیشتری بکنه، بچه نمک زندگیه.
اما در مورد خارجی ها که پرسیدید که همه میرن جهنم، مفصل جوابش داده شده که اگر تو شرایطی هستن که اسلام و دین و ندای اسلام به گوششون رسیده، بله بر اساس اسلام و اینکه چرا ایمان نیاوردن باهاشون برخورد میشه، اما اگه توی شرایطی هستن که هیچ ندای اسلام به گوششون نرسیده و اطلاع چندانی از دین و از اسلام ندارن، اینجا خدا بر اساس همون دین خودشون و اونچه بلدن باهاشون رفتار میکنه.
نکته بعدی که نوشتید اگه انسان توی محیطی هست که به تبع اونا گناه میکنه، این درست نیست، تو هر شرایطی انسان مختاره و میتونه تصمیم بگیره و عمل کنه، لذا تحت هیچ شرایطی انسان مجبور به انجام گناه نیست، خودش تصمیم می‌گیره؛ البته خداوند متعال عادله و همه شرایط رو در نظر می‌گیره، بدون شک با کسی که در این شرایط گناه کرده راحت تر برخورد میکنه و اگر توبه کنه به راحتی می‌بخشه و بیشتر تحویلش می‌گیره، تا کسی که در این شرایط نبوده و گناه کرده.
در مورد سوال آخرتون هم عرض کنم؛ نه اینطوری نیست، خوش بودن در دنیا یا اذیت شدن در دنیا، ربطی به آخرت نداره، مهم در دنیا فقط رعایت دستورات خداست، خدا از ما دستوراتی خواسته واجباتی خواسته که انجام بدیم و گناهانی رو ترک کنیم، لذا اگر به این دستورات عمل کنیم در آخرت در آسایش و راحتی و در بهشت خواهیم بود، اما اگر نسبت به دستورات الهی کوتاهی کنیم و انجام ندیم یا گناهان رو انجام بدیم، در عذاب الهی و جهنم خواهیم یود.
لذا مهم اینه که ثروت رو از کجا آوردیم و آیا از مال حلاله یا حرام، اگر حلال باشه، هیچ مشکلی نداره و حتی زندگی آنچنانی و اشرافی هم داشته باشیم مشکلی نداره و اگر دستورات خدا رو رعایت کنیم میریم بهشت، اسلام که با ثروت مشکل نداره. البته دستوراتی که ثروتمندان باید رعایت کنن خیلی بیشتر از فقراست، اونا باید خمس بدن، زکات بدن، به فقرا کمک کنن، حج برن، انفاق کنن و .... اما فقرا خیلی راحتن و با یه نماز و روزه کارشون تموم میشه و در روز قیامت حسابرسی خیلی آسون تری دارن، چون چیز زیادی ندارن حساب کتاب بشه.
پس سعادت آخرت و بهشت تنها و تنها در گروه بندگی ما نسبت به خداست، اگر حرف خدا رو گوش بدیم تحت هر شرایطی سعادتمندیم و الا فقیر فقیر هم باشیم و دستورات خدا رو گوش ندیم میریم جهنم، لذا ثروت و فقر دنیا تاثیری توی آخرت نداره.