در قرآن‌كريم فقر به عنوان عامل منفی در زندگی انسان معرفی شده است. لذا خداوند به پيامبر‌اكرم(ص) می‌فرمايد: «وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى،خداوند تو را فقير يافت، سپس توانگر نمود»۱ يعنی خداوند بر پيامبر(ص) منت نهاده و او را از حالت فقر درآورده و غنی می‌نمايد. اگر فقير بودن و فقر ارزش بود، غنی كردن پيامبر نمی‌توانست به عنوان يك ارزش باشد كه خداوند بر او منت گذارد.
در آيه‌ای ديگر در همين سوره می فرمايد:«وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى خداوند تو را گمراه يافت و سپس هدايت كرد»۲ با توجه به اين آيه معلوم می‌شود كه قرآن علاوه بر فقر مادی، فقر فكری را هم سبب گمراهی و ضلالت می‌داند.
هم‌چنين ضد ارزش بودن فقر را از آيه‌ای ديگر كه شيطان همراه با وعده به فقر امر به فحشا می‌نمايد، می‌توان دريافت: «الشَّیْطَانُ یَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَیَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ یَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ شيطان كسی است كه به شما وعده فقر می دهد و امر می كند شما را به فحشاء»۳
در قرآن‌كريم فقر به عنوان عامل منفی در زندگی انسان معرفی شده است. لذا خداوند به پيامبر‌اكرم(ص) می‌فرمايد: «وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى،خداوند تو را فقير يافت، سپس توانگر نمود»۱ يعنی خداوند بر پيامبر(ص) منت نهاده و او را از حالت فقر درآورده و غنی می‌نمايد. اگر فقير بودن و فقر ارزش بود، غنی كردن پيامبر نمی‌توانست به عنوان يك ارزش باشد كه خداوند بر او منت گذارد.
در آيه‌ای ديگر در همين سوره می فرمايد:«وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى خداوند تو را گمراه يافت و سپس هدايت كرد»۲ با توجه به اين آيه معلوم می‌شود كه قرآن علاوه بر فقر مادی، فقر فكری را هم سبب گمراهی و ضلالت می‌داند.
هم‌چنين ضد ارزش بودن فقر را از آيه‌ای ديگر كه شيطان همراه با وعده به فقر امر به فحشا می‌نمايد، می‌توان دريافت: «الشَّیْطَانُ یَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَیَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ یَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ شيطان كسی است كه به شما وعده فقر می دهد و امر می كند شما را به فحشاء»۳