آسیب های دوره نوجوانانی و جوانی

سلام 

امیدوارم دیر نشده باشه.

لطفا به حرف های این آقا گوش نده عزیزم، من مدتهاست در جریان کامنت هاشونم، متعادل نیستن. پس جدی نگیر و ناراحت نشو.

)آقا علیرضا، یه خرده رعایت کنین مخاطبتون کیه و چند سالشه، لطفا ترشحات ذهن بیمارتونو رو همه نریزید. به والله گناهه(

ببین باید اصولی بری جلو، میتونی بری مشاوره، عالیه، برات مقدور نیست؟ مشاورهایی هستن که آنلاین ویزیت میکنن و فکر کنم هزینشون کمتره.

 یا با یه نفر صحبت کن که فکر میکنی عاقل و داناست، اون فرد میخواد والدینت باشن میخواد هفت پشت غریبه باشه. مهم نیست.

مهم اینه صلاحیت داشته باشه و تو بهش اعتماد داشته باشی‌.

این برای خلق و خو

برای دوستیت، من کاملا این نیازت به دوست مخالف رو درک میکنم، چون خودمم این نیازو دارمش، اما بیا منطقی باشیم.

رابطه توی ۱۴ سالگی چه فوایدی داره چه مضراتی داره.

من ۱۸ سالمه و دخترم، از نظر من فوایدش اینه که یک هست حرفاتو میشنوه، هروقت حوصلت سر رفت میتونی بری سراغش، عشق سالم حالا چه واقعی چه غیرواقعی، چه نوجوونی چه پیری، حس خوبی به آدم میده. حس دوست داشتن و دوست داشته شدن‌.

اما مضراتش، آینده ای نداره، واقعا نداره،چون شناختی پشتش نیست، تو خود مادر پدرتو درنظر بگیر، چیزای منفی که مثلا مادرت از پدرت توی خونه میبینه و تجربه میکنه با چیزی که مثلا پسرخالت از پدرت توی ذهنش داره یکیه؟ نه، چون باهاش زندگی نکرده، چون وقت مشکلات و سختی ها کنارش نبوده؛ واسه این پسرم همینه، مجازی راهش نیست، تو حداقل باید یک سال با یکی زندگی کنی یا مسافرت بری تا دستت بیاد آقا وقتی تو گرما کلافست و گشنشه و پولاش داره ته میکشه مدیریت میکنه یا عصبانی میشه. 

پس اگر فکر میکنی اون پسرو میشناسی یا خواهی شناخت( در چندسال آینده) باید بگم اشتباهه عزیزم، اون جوجه هنوز ننش نمیشناستش از بس مارموزه.

یکی دیگه از نکات منفیش تعهدشه، تعهدی که اولش شیرینه، توی یه رابطه دو نفر از هم انتظاراتی دارن و انتظار تعهد میاره.

تو هنوز برای تعهد داشتن خیلی کوچیکی، حیف نیست محدود کنی خودتو؟ برو بیرون با دوستات بخند، آزاد باش بدون اینکه یه ریقو تو خونه نشسته باشه امر و نهی کنه روسریت فلانه، با فلانی نگرد و و و 

اصلا خودت حوصلت میکشه هروز یه دراما داشته باشی تو این سن؟ 

فردا تقش در اومد پسره خیانت کرده، حیف دلت نیست بشکنه؟ اصلا گیریم نمیشکنه، حیف نیست ذهنتو مشغول کنه؟ 

اینقدررر فرصت برا رابطه زیاااااده که فکرشم نمیکنی.

میری وارد جامعه میشی، میری مردا رو میبینی، تااازه به این نتیجه میرسی ای بابا، اینا خو هیچ پخی نیستن.۹۹ درصدشونم بچه کوچولوهن که باید بزرگشون کنی،از بس لجبازن.

درستو بخون، حرفه یاد بگیر، علاقتو دنبال کن، بهت قول میدم آدم درستش دربرابرت قرار میگیره، و امیدوارم تا آخر عمرت همون یه نفر خوشبختت کنه.

چقد حرف زدم.

ماچ به کلت، مواظب خودت باش، بخدا هیچ پسری تو این سنت ارزش فکر مشغولی نداره، هیچی مهم تر از سلامت روح و جسمت نیست.

من نه مذهبیم، نه از رل زدن متنفرم، فقط تجربه کردم و دیدم.

خودت به حرفام میرسی‌.

خداحافظت