با سلام
آيا با فکر کردن به يک گناه، براي آدم گناه نوشته ميشه؟
قبلنا يکجايي خونده بودم که خدا اينقدر مهربونه که فکر خوبي و کار خير را، براي آدم کار خير مينويسه ولي فکر گناه رو گناه حساب نميکنه.
چند مدت بعدش از يکي ديگه شنيدم که گفتش که فکر گناه هم گناهه.
خواستم بدونم بالاخره کدومش درسته؟
متشکرم از کارشناسان سايتتون
-------------------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: http://www.btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: http://www.btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي را که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: www.btid.org/fa/user/register
دوست من . من به دیدگاه مذهبیش کاری ندارم . اما زمانی که تو مغزت چیزی تکرار بشه حتی هیچوقت به زبون اورده نشه . وارد ضمیر ناخودآگاهت میشه . و اونموقع اون تفکر و طرز فکر از روحت تغذیه میکنه و کاری میکنه کل کائنات دست به دست هم بدن تا زمانی اون اتفاق رخ بده . پس اگر فکر میکنی اون کار اشتباست. اگر دینت بهت اجازه انجامشو نمیده و تو اعتقاد داری ب دینت پس بهش فکر نکن . و برعکس همین قضیرو برعکسش کن . میتونی از این ناخوداگاه برای افکار مثبت و انگیزت واس رسیدن به هدفت استفاده کنی . همونطور که گفته شد بخوانید مرا تا اجابت کنم شمارا . فقط منظور خدا خودش نیست . هر هدفیو زمزه کن . با کمی اهرم تلاش اجابتت میکنه ومیرسی بهش
سوال:
مطمئنا فکر گناه منظور گناهاني مثل غيبت و دزدي و ... نيست!! چون مثلا کسي قرار نيست فکر کنه رفته بانک داره دزدي ميگنه :))
بيشتر ناظر بر جنبه گناهان رابطه جنسي شايد باشه.
آيا در اينصورت، اگر با فکر کردن، آدم تحريک بشه و شهوتي بشه، از اين حيث، گناه دارد؟
ممنون
سلام. در مورد فراز اول نظرتان باید عرض شود در موضوعی که جناب محمدی فرمودند فرقی بین گناهان نیست؛ فکر گناه به خودی خود گناه محسوب نمی‌شود اما فکر هر گناهی از هر شکلی که باشد (چه جنسی و چه غیر جنسی) خالی از تاثیرات روانی و روحی نخواهد بود؛ و بهتر است ترک شود.
در مورد فراز دوم نظرتان نیز عرض می‌شود اگر فکر آنقدر استمرار داده شود که امیال جنسی تحریک شود یقینا اشکال خواهد داشت؛ مگر آنکه فکر ناخودآگاه به وجود آمده باشد و فرد در تقویت آن فکر هیچ نقشی را ایفا نکرده باشد.
باید بگم که همین که میگین در صورتی که اینطور باشه اونطور نخواهد شد . (منظورم توجیه کاریه و ریشه یابی نکردنش . انسان دنبال توجیه کردنه بیشتر تا پیدا کردن مشکل و حلش .) همه میرن دنبال پیدا کردن توجیهی که خودشونو قانع کنند کارشون اشتباه نبوده . و این ضمیر ناخوداگاه رو ما ب وجود میاریم . لطفا راه حل پیشنهاد بدید جای نظر مطمئنم کاربردی تر خواهد بود . البته از دیدگاه من اینطوره و هیچکس نمیتونه صد در صد اینو تایید یا نقض کنه.
سلام
جانب احتیاط رو باید رعایت کرد. به هرحال فکر کردن زیاد به گناه خوب نیست و ممکنه برامون عادی بشه. درباره بعضی مسائل هم که میدونید حتی فکر کردن بهش گناهه؛ دیگه مطرحش نمی‌کنم...اما اگر زمانی که فکرمون به سمت گناه میره، سریع بَرش گردونیم، این خیلی خیلی زیباست و قطعا در حساب اعمال ما خواهد آمد. ذهن مثل یک اسب سرکش هست که باید در هر لحظه افسارشو محکم بگیریم و اگر نه ما رو هرجا که بخواد میبَره...احسنت به شما که مشخصه افسار کاملا در کنترلتونه...
پایانْ بخش حرفام، این عبارت از امیرالمومنین علی (ع) که می‌فرمایند:
آن که در گناهان، بسیار اندیشه کند، [این کار] او را به گناه مى‌‌کشانَد.
در پناه حق باشید.
سلام خدمت شما؛ فکر گناه به خودی خود گناه محسوب نمی‌شود و در قیامت نیز این فرد تا زمانی که فکر گناه را در دنیا اجرایی نکرده باشد، صرفا به خاطر فکر گناهی که انجام داده بود عذاب نخواهد شد؛ منتها از آنجا که اینگونه افکار، انسان را معمولا دچار لغزشها و آلودگی‌هایی می‌تواند کند، لازم است از آن پرهیز شود؛ در این رابطه از شما دعوت می‌کنم مطالب زیر را هم مطالعه بفرمائید:
https://www.btid.org/fa/news/125527
https://www.btid.org/fa/news/149324
https://www.btid.org/fa/news/125998
https://www.btid.org/fa/news/82053
https://www.btid.org/fa/news/82005
توی یکی از لینکهای بالا مطلب زیر را نوشته بود که بنطرم جالب بود وزنگ خطری برای مذهبی ها:!
و باید مراقب بود چون این فکر بیشتر به ذهن افراد مذهبی که توانایی ارتکاب گناه را ندارند، خطور می کند و آنها گرفتار این افکار شیطانی و وسوسه انگیز می کند.