آیا این چنین می توان خدا را یاد کرد

با سلام و آرزوی توفیق روزافزون

ظاهرا منظورتون دعای غریق است. «یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ».
این دعای غریق است که آیت‌الله بهجت خواندن آن را به رهبر انقلاب توصیه کردند و در روایات هم در عصر غیبت، توصیه به خواندنش شده و مطابق روایات ما نباید در ادعیه مأثور دست ببریم.(1)

در پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی آمده است:
پرسش :آيا ذكرهاى : اعوذ بجلال الله؛ اعوذ بكلمات الله؛ اعوذ برسول الله؛ را ميتوان در قنوت و سجده پايانى نماز گفت؟
پاسخ :گفتن این اذکار در غیر نماز مانعی ندارد ولی در قنوت و سجده از دعاهای معروف و معتبر استفاده کنید.

پرسش :فردی عرب زبان هستم ولی عربی عامیانه صحبت می کنم اگر در نماز خواسته هایمان را در سجده وقنوت با زبان خودمان از خداوند در خواست کنیم اشکال دارد؟
پاسخ :بهتر است که از ادعیه ای که از ائمه علیهم السلام است استفاده نمایید.
__________________________
1. در روایتی، حضرت امام صادق(ع) به یکی از یارانشان به نام عبدالله بن سنان فرموده اند:
«در زمان غیبت که دسترسی به امام نداری، گاهی در ذهنت راجع به امام شبهه پراکنده می کنند.»
و می فرمایند: «من دعایی یادتان می دهم که اگر این دعا را بخوانید، این شبهه ها در شما اثر نمی کند. این دعا، «دعای غریق» است.» یعنی کسی که این دعا را بخواند، مانند کسی می ماند که به اصطلاح در آب افتاده و دارد غرق می شود و می خواهد کسی دستش را بگیرد.
حضرت می فرمایند: «بگویید:
«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ.»
دو جمله است؛ جمله اوّل، نام های مقدّس الهی است: «یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ.»
و جمله دوم:
«ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ؛ خدایا! دستم را بگیر و دلم را بر دینت پابرجا بدار که این شبهه ها بر من اثر نکند.»
عبدالله بن سنان می گوید:
آقا این جملات را فرمودند. بعد من بلا فاصله گفتم:
«یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ» و در دعای آقا تصرّف کردم. چون آقا گفتند، بگو:
«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ؛
و من «وَ الْاَبْصَارِ» را اضافه کردم وحضرت به من رو کردند و فرمودند:
«درست است که خدا مُقَلِّبُ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَار است؛ امّا این جملاتی را که من می گویم، بگو و از خودت عبارت اضافه نکن و این ابصار را دیگر در آن نگذار.»
این روایت، از نظر اعتقاداتتان خیلی مؤثّر است.
برای اینکه در زمان غیبت امام زمان(ع)، یک سری شبهات در شما اثر نکند، دستور این است. سند روایت هم خیلی خوب است. پس هر روز بگویید:
«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ؛
یا الله! یا رحمان! یا رحیم! ای تغییر دهنده قلب ها! قلب مرا بر دینت ثابت و استوار کن!».(ابن بابویه، محمّد بن علی، «کمال الدّین و تمام النّعمه»، تهران، اسلامیه، ج 2، ص: 352).
دو سه ثانیه هم بیشتر طول نمی کشد. بنابراین این را هر روز بخوانید تا دلتان به امام زمان(عج) قرص شود.(سخنرانی آیت الله شیخ مجتبی تهرانی در تاریخ 1391/4/14

 موفق باشید.

یاعلی