آیین دوستی و دوست یابی

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی

ضمن تشکر از ارتباط شما با مجموعه

از اینکه به خود و آینده خودتون اهمیت میدید و در انتخاب دوست و راهکارهای دوستیابی اهتمام دارید جای تحسین داره.

یکی از چیزیهایی که اصلا و به هیج وجه نباید تعارف داشت و خجالت کشید، همین مساله دوست یابی هست، بخصوص در مواردی که می بینید در مورد دوستی که تاکنون باهاش مرتبط بودید ناباب از آب در اومده. چه بسا یه دوست ناباب سرنوشت و مسیر زندگی آدم رو عوض کنه و باعث بدبختی و فلاکت در این دنیا و اون دنیا بشه.
اون دنیا دو نوع گفتگو برقراره، یکی افرادی که گمراه شدن و یقه دوستانشون رو میگیرن که تقصیر تو بود که من رو از راه بدر کردی، و دیگری تشکر و تمجید از دوستانی که مایه و سبب هدایت شدن، باعث شدن کسی مسجدی بشه، اهل بیتی بشه، و زندگی پاک و با صفایی رو داشته باشه و در نهایت بهشتی بشه.
تصور همین دو گفتکوی تلخ و شیرین ، آدمی رو به تفکر وامیداده که تکلیفش رو در این دنیا روشن کنه.

بعد از اینکه متوجه شدید دوستی ناباب هست، اولین نکته اینه که خجالت نکشید، رودربایستی نداشته نباشید، آخه کسی واسه خجالت کشیدن با سرنوشت خودش بازی نمی کنه.
بر فرض که نتونید این شخص ناباب رو هدایت کنید ، برای جدا شدن فقط کافیه به تدریج ریسمانهای ارتباطی رو کم و کمرنگ کنید. اگر قبلا پیامهای گرم به شما می فرستاد و شما تحویلش می گرفتید به یک سلام در حد واجب بسنده کنید.ابتداءاً خود شما اصلا بهش پیام ندید. اگر قبلا هفته ای 4 بار همدیگر رو میدیدید به 2 بار تقلیلش بدید، برای رد دیدار بهانه تراشی کنید. به فکر دوست جایگزین باشید. که دقیقا مرامش با این دوست ناباب مختلف هست. جنبه مذهبی داره. اون دوست ناباب همینکه مکرر ببینه شما با این دوست مذهبی برو و بیا دارید انگیزه اش برای ارتباط گیری با شما کم و کمتر میشه. و از این جور کارها...

برای پیدا کردن دوست، لزومی نداره تجسس کنید و از ریز عقاید طرف با خبر بشید و بقول معروف تفتیشش کنید. طبعا کمتر کسی پیدا می کنید که نظرات و سلائقش شبیه هم باشن، شما هر چه بیشتر وارد جزئیات برید با حجم زیادی از اختلافات پی خواهید برد. و از کلیت امر دوستی و مشترکاتی که ملاک اصلی اند باز خواهید ماند.
در این دوره زمونه بخصوص همین که می بینید کسی ظواهر دین (حرام و واجب الهی) رو رعایت می کنه کافیه برای دوست یابی. چنین کسی معلوم است که جوّ جامعه روش تاثیر نگذاشته. و به لحاظ شناختی اونقدر خودش رو غنی کرده که متاثر از شبهات روز واقع نشده یا روحیه تحقیق داشته که تونسته برای شبهات دینی و اجتماعی و حتی سیاسی جواب پیدا کنه.
کسی که بر شرعیات مقید باشه به تدریج بر خلقیات او هم اثر خواهد گذاشت. و اخلاقیات هم ملاک دیگری از ملاکات دوستیابی است. به پدر و مادرش احترام می ذاره و این احترام خودش یه نشانه است که داره توی مسیر حرکت میکنه. افرادی که عاقبت بخیر میشن بیشتر در بین کسانی یافت می شن که پدر و مادرشون از اونها راضی بوده اند.

وقتی در ابتداء با کسی ارتباط برقرار می کنید، این ارتباط رو به منزله دوستی ندونید ؛ این ارتباط رو معلق کنید به شناختی که بعدها بهش پیدا می کنید. محتاطانه برخورد کنید و تمام میل و علاقه خودتون رو پاش نریزید. شناخت تقید به دین و شرعیات و عقاید و ملاکاتی که گفته شد به تدریج در روال طبیعی این ارتباطات معلوم خواهد شد، بخصوص در چالشهایی که پیش خواهد آمد. اگر به تدریج از وجود ملاکات آگاه شدید ارتباطتون رو بیشتر و قوی تر کنید و غنیمت بشمرید و الا به تدریج از رنگ همان ارتباط بکاهید تا از هم جدا بشید و به منزله یک فرد عادی باهاش برخورد داشته باشید و نه به عنوان یک دوست.

موفق باشید