ارتباط با نامحرم و ارتکاب گناه کبیره

اینکه گفته می‌شود به حال فعلی افراد باید بیشتر توجه کرد، توصیه بنده این است که دختر و پسر قبل از عقد رسمی، با نظارت خانواده‌ها برای مدتی مثلا2 تا 3 ماه با همدیگر ارتباط داشته باشند. این رابطه‌ای که با نظارت خانواده‌ها صورت می‌گیرد به معنای تایید و یا ازدواج نیست، بلکه برای آشنایی و شناخت بیشتر از همدیگر است تا در نهایت طرفین همدیگر ارزیابی کنند و تصمیم نهایی را برای ازدواج بگیرند.

فواید این روابط این است که باعث می‌شود که
اولاً طرفین، شناخت بیشتر و بهتری از همدیگر پیدا کنند.
ثانیاً وقت مناسبی برای تحقیق بیشتر از رفتارهای طرف مقابل است. معمولا آقایان قبل از خواستگاری و تنها به یک روز و آن هم فقط به همسایه‌ها اکتفا می‌کنند. درحالی که کمتر از دوستان صمیمی فردموردنظر، محل کارش، رفت و آمدش و نحوه تعاملش با جنس مخالف (و میزان راحتی‌اش با جنس مخالف) و روابط اجتماعی او توجه می‌کنند. لذا این رابطه که با نظارت خانواده‌ها شکل می‌گیرد وقت مناسبی برای ارزیابی همدیگر در موقعیت‌های مختلف است.
ثالثا از انجایی که بناست رابطه با نظارت خانواده‌ها شکل بگیرد، خانواده‌ها به جهت پختگی و تجربه بیشتر در شناخت دقیق طرفین از همدیگر بهتر می‌توانند کمک می‌کنند. معمولا افراد بزرگتر به نکات رفتاری بیشتر و دقیق‌تری توجه می‌کنند. لذا مشورت از انها بهتر به شما کمک می‌کند به ویژه اینکه خانم‌ها جنس خودشان را بهتر می‌شناسند در اینجا نظر مادر در شناخت طرف مقابلتان بسیار کمک کننده خواهد بود.
رابعا اگر در مدت رابطه بنا به دلایلی نسبت به همدیگر دچار و تردید شدند، توصیه می‌شود برای حل این شک و تردید به یک مشاور ازدواج مراجعه کنند و مشاور محترم نیز در برطرف شدن شک و تردیدها و شناخت بهتر از همدیگر به طرفین کمک کند.

بنابراین گفتگوی مستقیم گرچه اطلاعات زیادی را به ما می‌دهد ولی توجه کردن به رفتارهای طرف مقابل در موقعیت‌های مختلف (ازجمله در حضور خانواده‌اش، دوستانش، هم‌محله‌ای‌ها و همسایه‌ها، نحوه تعاملش با دیگران به ویژه با جنس مخالف و...)  شناخت ما را نسبت طرف مقابلمان دقیق‌تر می‌کند. 

البته باید توجه داشته که بنا نیست که با ذهنیت منفی و بدبینانه به خواستگاری رفت؛ زیرا به هرحال قبل از خواستگاری، خانواده آقا قطعا تحقیقات اولیه‌ای درباره دخترخانم انجام می‌دهند سپس برای خواستگاری اقدام می‌کنند؛ بنابراین جای بدبینی وجود ندارد، مگر خلاف ان ثابت شود. از طرفی همان دغدغه‌هایی که یک پسر نسبت به دختر دارد همان دغدغه‌ها و بلکه بیشتر نیز دخترها نسبت به آقاپسرها دارند.  همانطور که یک پسر دوست ندارد طرف مقابلش ناسالم و ناپاک باشد، دختر نیز چنین انتظاری را از پسر دارد. لذا این تنها دغدغه آقاپسرها نیست، بلکه دغدغه دخترخانم‌ها نیز می‌باشد.

اما برای شناخت طرف مقابل از راه گفتگو باید عرض کنم: همانطور که می‌دانید انسان‌ها طوری عمل می‌کنند که فکر می‌کنند درست است. بنابراین، می‌توان دیدگاه دخترخانم را نسبت به بعضی از مسائل مهم و و عمل به آن را پرسید؟ مثلا می‌توان پرسید که نظرتان درباره پایبندی به مسائل دینی چیه؟ و بعد در مدتی که باهم زیرنظر خانواده‌ها رابطه دارید به میزان تطابق انچه گفته با انچه عمل می‌کند توجه کنید. یا مثلا نظرش را درباره نحوه تعامل و ارتباط با جنس مخالف را بپرسید و بعد آنچه را که می‌گوید با انچه را که عمل می‌کند زیرنظر بگیرید. این راه بهتر می‌تواند به شناخت بهتر از طرف مقابل کمک کند. حتی اگر فرد قصد دروغ گویی و فریب طرف مقابل را هم داشته باشد، رفتارهای عملی او در موقعیت‌های مختلف نمی‌تواند دروغگویی فرد را پوشش دهند. مثلا دخترخانم می‌گوید که به شدت با رابطه با جنس مخالف مخالفم و نباید هیچ گونه رابطه‌ای وجود داشته باشد، ولی در عمل مثلا می‌بینید که به راحتی با پسران فامیل ارتباط دارد و اینگونه روابطش را هم به عنوان رابطه فامیلی توجیه می‌کند که در اینجا جای تأمل دارد.

در نتیجه رابطه‌ای که با نظارت خانواده‌ها باشد فرصت مناسبی برای شناخت طرفین از همدیگر است و می‌توان احیانا به تناقض‌های موجود بین حرفها و عملکردهای افراد در مدت رابطه پی برد.

خانمی که پرده بکارتش را از دست داده است، اگر خواستگارش درباره روابط خارج از عرف و شرع از او بپرسد، همانطور که بارها گفته شد، نباید این خانم درباره گناهان گذشته خود به دلایل مختلف چیزی به دیگری بگوید. خب در چنین وضعیتی نباید دروغ هم گفت؛ یعنی لازم نیست که دختر درباره سوال موردنظر خواستگار پاسخ دهد، بلکه می‌تواند طفره برود یا سوال را با سوال جواب دهد. امّا نکته قابل توجه این است که هرگز توصیه نمی‌کنیم که این خانم (که پرده بکارت ندارد) با این فرد که نکته بین هست ازدواج کند؛ چرا که بعدا دچار مشکل خواهند شد.

اما اگر برای چنین خانمی، خواستگاری بیاید که اصلا توجهی به گذشته این خانم نداشته باشد و... آیا این خانم می‌تواند با این آقا ازدواج کند؟ جوابش این است که این خانم علیرغم نباید درباره گناه گذشته خود چیزی به خواستگارش بگوید، ولی اگر کار به جایی رسید که طرفین قصد ازدواج با هم را داشه باشند، توصیه می‌کنم خانم تنها و فقط از نداشتن پرده بکارت خود به طرف مقابل بگوید، بدون اینکه به جزئیات آن ورود پیدا کند؛ از قبیل اینکه چرا بکارت نداری؟ و اینکه چگونه بکارتت را از دست دادی؟ به عبارتی خانم به خواستگارش می‌گوید: «جهت اطلاع باید بگویم پرده بکارت من به دلیلی آسیب دیده است.» و با توجه به اینکه از دست دادن پرده بکارت عوامل دیگری به غیر از رابطه جنسی هم دارد، این نوع جمله خانم عام است و در عین حال که گذشته گناه آلود خودش را بازگو نکرده است، در حق طرف مقابل هم بی انصافی و فریبکاری نکرده است. بنابراین خانم با گفتن این جمله بدون ذکر جزئیات، تصمیم گیری را به عهده خواستگار قرار می‌دهد.

اما این سوالی که مطرح کردید که چگونه متوجه شویم که طرف مقابلمان دختر ناپاک و ناسالمی است؟ باید عرض کنم که راهکار صد در صدی که بتوان ناپاکی یا ناسالم بودن دختری (غیر از آن موردی که بکارتش را از دست داده) را تشخیص داد وجود ندارد، بلکه صرفا براساس یک سری قرائن و شواهد متعدد می‌توان در حد گمان و ظن درباره وضعیت طرف مقابل پی برد. آن قرائن و شواهد را هم از طریق تحقیق و گفتگوی طرفینی می‌توان تاحدودی تشخیص داد.

اما در انتخاب همسر، باید به سلامت و پاکی فعلی طرف مقابل بیشتر از گذشته‌اش توجه کرد. متاسفانه بسیاری از افراد تنها به دنبال گذشته طرف مقابل هستند، بی آنکه حال فعلی او توجه کنند و بعدا دچار مشکل می‌شوند. به هرحال برخی از افراد گذشته ناپاکی داشته‌اند، ولی بعدا پشیمان و توبه کرده‌اند و به راه راست هدایت شده‌اند و حال فعلی سالم و پاکی را تجربه می‌کنند، ولی این افراد همواره از سوی دیگران مورد سرزنش واقع می‌شوند، امّا برخی با اینکه گذشته پاک و سالمی داشته‌اند، ولی وضعیت فعلی‌شان به گونه‌ای است که در حال به انحراف کشیده شدن است، لذا آینده ناپاک و ناسالمی برایشان قابل تصور است. بنابراین باید به حال فعلی افراد بیشتر از گذشته آنان توجه کرد.

موفق باشید.