ازدواجی موفق هست که در زندگی مشترک *خودخواهی* مث یک غول از زندگی سر در نیاره و بجاش *بخشش و گذشت *همیشه سرآمد ارتباط باشه.
استاد الهی قمشه ای میفرمودند: همه خوبی ها در بخشش خلاصه شده اینکه غرور و خودخواهی نداشته باشی و اجازه بدی طرف مقابلت هم خودی داشته باشه نه اینکه فقط خودت، خود داشته باشی...
دخترا و پسرا می تونن از ازدواجشون راضی باشن و احساس موفقیت کنند اگر:
1.احترام بینشون از بین نره و همیشه حفظ باشه چه وقتی تنها هستن چه جلوی دیگران...درواقع پرده ها از بین نره...
2.احترام به خونواده های هردو طرف همیشه وجود داشته باشه و از بین نره
3.با همدیگه در هر شرایطی صادق باشند و پنهان کاری نداشته باشند.
4.به گفته یاسمین زهراجان مبنای رابطه شون اعتماد باشه...
5.هدفشون جلب رضای خدا و طاعت و بندگی باشه که اگه این طوری باشه قبل از هرکاری اول خدارو در نظر می گیرن و بنابراین تو رفتاراشون نسبت بهم بااحتیاط بیشتری عمل می کنند و مشکلی ایجاد نمیشه و...
6.برای خواسته ها ، دوست داشتن ها و علایق و سلیقه های فردی همدیگه ارزش قائل بشن...
7.و باز هم به گفته یاسمین زهراجان به حریم خصوصی همدیگه احترام بگذارن...
8.دوست های خوب و صمیمی هم باشن و تو هر شرایطی پشت هم و خالی نکنن...
9.اگه گاهی کدورتی بینشون ایجاد شد (مثلا باهم قهر کردن)...تو هیچ شرایطی نذارن کسی بفهمه که باهم قهرن...
10.تو انجام هرکاری باهم مشورت کنند و اول درموردش به تفاهم برسن و بعد اون کار و انجام بدن...
و خیلی چیزای خوب دیگه...
ان شاالله که به حق خانم فاطمه زهرا(س) همه از زندگیشون راضی باشن و بعد چند سال زندگی باهم سرسجاده نمازشون خدارو شکر کنن و بگن : "خداجونم هزاران بار شکرت همونی که می خواستم شد و حتی خیلی بهتر از اون ..."
نظر یاسمین ججججان و بصیرت خخخخان مورد تاییده به علاوه اینکه :
دو نفر هیچ وقت فراموش نکنن طرف مقابلشون همونیه که خودشون انتخابش کردن و از خدا طلب کردن.... مخصوصا اگر توی مشاجرات این رو یادشون بیاد جلوی خیلی حرفا و اتفاقاتی که نباید در اون لحظه بیفته رو میگیره...
احساس موفقیت میکنند اگه: همدیگه رو درک کنند و حق رو به جانب خودشون ندونن...
یکی از دوستانم که متأهله و از زندگیش خیییییییییییلی راضیه بهم میگفت:
« سعی کن تو زندگی مشترک وابسته ی خانومت بشی و اون رو هم وابسته ی خودت کنی. بر عکس همه که میگن نباید زن و شوهر وابسته ی هم باشن. اگر به هم وابسته بشید هیچوقت بینتون فاصله ای نمی افته. و همیشه با هم هستید و تو زندگی کنار هم هستید و همو بیشتر درک میکنید و برای همدیگه بیشتر گذشت و فداکاری میکنید و همین باعث میشه طرف مقابل ازت انرژی بگیره و اونم به سمتت بیشتر کشیده بشه»
نمیدونم چقدر درسته این حرف؟؟!! لطفاً متأهلا تأیید یا ردش کنن تا برای ما هم مشخص بشه...
اما نظر خودمم اینه:
1- زن و شوهر با هم همفکر باشن و در مورد زندگی و انتظاراتشون از زندگی نزدیک به هم فکر کنند...
2- بین خودشون رازهایی رو داشته باشن که هییییییییییییییچ کس در موردش ندونه و به این رازهای زندگی مشترکشون اهمیت بدن و حتی به پدر و مادراشونم بازگو نکنن...
3- در هیییییییچ شرایطی پشت همو خالی نکنن و همیشه حامی هم باشن...
4- رفتارشون با هم خیییییییییییییییییییییییییییلی بی پرده هم نباشه که روشون تو روی هم باز بشه. به قول معروف خیییییییلی خودمونی هر حرفی به هم نزنن (منظورم شوخی های بی مورده که احترام هارو از بین می بره)...
5- احترام پدر و مادر همسرشونو حفظ کنن... حتی اگر مشکلات بزرگی بینشون باشه...
6- وقتایی که با هم هستند، فقط و فقط برای هم باشن...
کجا همه میگن زن و شوهر نباید وابسته هم بشن؟؟؟؟!!!! اگر وابسته نشن که هیچی.... همه چیز هوووتــووووتـــووو میره هوااااااااااااا
من متاهل نیستم اما میگم نظر دوستتون نه تنها درسته و مورد تایید بلکه اگر زن و شوهر همدیگه رو دوست داشته باشند و از زندگیشون راضی باشن خواه ناخواه این وابستگیه ایجاد میشه... دست خودشون نیست...
به نظر من زن و شوهرهایی موفق ترن که تأثیرپذیر نباشن و خودشون برای زندگیشون تصمیم بگیرن که اگر اینطور باشن هیچ دخالتی نمیتونه باعث بشه که به قول یکی از کاربرا پشت همو خالی کنن.
بزرگترین مشکل من تو زندگی مشترکم همین تأثیر پذیری همسرم و وابستگی بیش از حدش به خانوادشه که نمیذاره احساس کنم تکیه گاهمه! وگرنه هیچ مشکل دیگه ای نداریم. اما همین دخالت ها و بددهنی های مادرش بارها نزدیک بود کارمون رو به جدایی بکشونه.
جالب اینجاست که هنوز متوجه نشدم همسرم دوستشون داره و یا مجبوره که دوستشون داشته باشه. خنده داره، نه؟
سیتا جان واقعا درکت میکنم ... بدتر از همه میدونی چیه وقتی که خودت ادمی باشی که حرف دیگران برات سند نباشه .... حرف دیگران حرف اخرت نباشه.... اما با کسی ازدواج کنی که دقیقا برعکس تو باشه .
انوقت کاری که زنا ازش متفرن ... گوش دادن حرف مادر شوهر ... که شوهرت بدون چرا قبول کنه ... حتی اگه تو راضی نباشی
اگر همه عاقلانه تصمیم بگیرن و با بزرگترها مشورت کنن و بعد از ازدواج هم با عشق بچسبن به زندگیشون و بخاطر حرفهای پوچ اطرافیان پشت همدیگه رو خالی نکنن . و مهمتر اینکه قصدشون از ازدواج با طرف مقابل این نباشه که فقط میخواستن از یک وضعیتی خلاص بشن مثل ........... 100 درصد از زندگیشیون راضی ان.
هدف اصلی از ازدواج اینه که داری واسه آیندت یه سرمایه پس انداز میکنی
1- همیشه یه همدم و شریک مهربان کنارت باشه
2- در کنار این همدم فرزند یا فرزندانت بهتون اضافه بشه و همه جوره هوای همدیگه رو میتونید داشته باشید
3- در کنار اینهمه آدم که تورو میخوان میتونی به بهترین پیشرفتهای علمی و مالی هم برسی.
کاش همه ما آدمها با این افکار تصمیم به ازدواج میگرفتیم.
تلاش
گذشت
پرهیز از قیاس
قناعت
*بعبارنی در تمام ابعاد زندگی خدا رو در نظر بگیرن و دستورات خدا و اهل بیت، که صد در صد ضامن خوشبختیست.
ازدواجی موفق هست که در زندگی مشترک *خودخواهی* مث یک غول از زندگی سر در نیاره و بجاش *بخشش و گذشت *همیشه سرآمد ارتباط باشه.
استاد الهی قمشه ای میفرمودند: همه خوبی ها در بخشش خلاصه شده اینکه غرور و خودخواهی نداشته باشی و اجازه بدی طرف مقابلت هم خودی داشته باشه نه اینکه فقط خودت، خود داشته باشی...
در پناه مهد ی فاطمه،موفق و موید باشید
سلام
به نظرم
دخترا و پسرا می تونن از ازدواجشون راضی باشن و احساس موفقیت کنند اگر:
1.احترام بینشون از بین نره و همیشه حفظ باشه چه وقتی تنها هستن چه جلوی دیگران...درواقع پرده ها از بین نره...
2.احترام به خونواده های هردو طرف همیشه وجود داشته باشه و از بین نره
3.با همدیگه در هر شرایطی صادق باشند و پنهان کاری نداشته باشند.
4.به گفته یاسمین زهراجان مبنای رابطه شون اعتماد باشه...
5.هدفشون جلب رضای خدا و طاعت و بندگی باشه که اگه این طوری باشه قبل از هرکاری اول خدارو در نظر می گیرن و بنابراین تو رفتاراشون نسبت بهم بااحتیاط بیشتری عمل می کنند و مشکلی ایجاد نمیشه و...
6.برای خواسته ها ، دوست داشتن ها و علایق و سلیقه های فردی همدیگه ارزش قائل بشن...
7.و باز هم به گفته یاسمین زهراجان به حریم خصوصی همدیگه احترام بگذارن...
8.دوست های خوب و صمیمی هم باشن و تو هر شرایطی پشت هم و خالی نکنن...
9.اگه گاهی کدورتی بینشون ایجاد شد (مثلا باهم قهر کردن
)...تو هیچ شرایطی نذارن کسی بفهمه که باهم قهرن...
10.تو انجام هرکاری باهم مشورت کنند و اول درموردش به تفاهم برسن و بعد اون کار و انجام بدن...
و خیلی چیزای خوب دیگه...
ان شاالله که به حق خانم فاطمه زهرا(س) همه از زندگیشون راضی باشن و بعد چند سال زندگی باهم سرسجاده نمازشون خدارو شکر کنن و بگن : "خداجونم هزاران بار شکرت همونی که می خواستم شد و حتی خیلی بهتر از اون ..."
الهی آمین
نظر یاسمین ججججان و بصیرت خخخخان
مورد تاییده به علاوه اینکه :
دو نفر هیچ وقت فراموش نکنن طرف مقابلشون همونیه که خودشون انتخابش کردن و از خدا طلب کردن.... مخصوصا اگر توی مشاجرات این رو یادشون بیاد جلوی خیلی حرفا و اتفاقاتی که نباید در اون لحظه بیفته رو میگیره...
احساس موفقیت میکنند اگه: همدیگه رو درک کنند و حق رو به جانب خودشون ندونن...
ممنون محشر جان ..آبجی ما سخت منتظر شیرینی هستیمااااااااا ..ان شاءالله به زودی خبرای خوبی برسه
به نام خدا
به نظر من یه ازدواج وقتی میتونه موفق باشه که
1-دو طرف همدیگه رو بپذیرن با تمام خوبی ها و بدی ها و درصدد تغییر هم نباشند
2-و زن وشوهر با هم دوست باشند بتونند راحت با هم حرف بزنند عین دوتا دوست واقعی دوتا شریک واقعی...
3-یادشون نره که چرا کنار هم اند..
4-برای خواسته های همدیگه ارزش قائل باشند ..
5-هیچوقت هیچوقت نذارن نفرسومی از مشکلاتشون خبردار بشه..
6-یار هم تو طاعت خدا باشند..
7- هدف مشترک داشته باشند
8- مبنای رابطه شون اعتماد باشه...
9- تو هر شرایطی با هم صادق باشند...
10- درک متقابل داشته باشند از همدیگه
11- بپذیرند که ازدواج به معنای ترک کامل فردیت نیست و گاهی انسان ها نیاز به تنهایی دارن
12- به حریم خصوصی همدیگه احترام بذارن
13- ....
مرحبا،
آموختم
یکی از دوستانم که متأهله و از زندگیش خیییییییییییلی راضیه بهم میگفت:
« سعی کن تو زندگی مشترک وابسته ی خانومت بشی و اون رو هم وابسته ی خودت کنی. بر عکس همه که میگن نباید زن و شوهر وابسته ی هم باشن. اگر به هم وابسته بشید هیچوقت بینتون فاصله ای نمی افته. و همیشه با هم هستید و تو زندگی کنار هم هستید و همو بیشتر درک میکنید و برای همدیگه بیشتر گذشت و فداکاری میکنید و همین باعث میشه طرف مقابل ازت انرژی بگیره و اونم به سمتت بیشتر کشیده بشه»
نمیدونم چقدر درسته این حرف؟؟!! لطفاً متأهلا تأیید یا ردش کنن تا برای ما هم مشخص بشه...
اما نظر خودمم اینه:
1- زن و شوهر با هم همفکر باشن و در مورد زندگی و انتظاراتشون از زندگی نزدیک به هم فکر کنند...
2- بین خودشون رازهایی رو داشته باشن که هییییییییییییییچ کس در موردش ندونه و به این رازهای زندگی مشترکشون اهمیت بدن و حتی به پدر و مادراشونم بازگو نکنن...
3- در هیییییییچ شرایطی پشت همو خالی نکنن و همیشه حامی هم باشن...
4- رفتارشون با هم خیییییییییییییییییییییییییییلی بی پرده هم نباشه که روشون تو روی هم باز بشه. به قول معروف خیییییییلی خودمونی هر حرفی به هم نزنن (منظورم شوخی های بی مورده که احترام هارو از بین می بره)...
5- احترام پدر و مادر همسرشونو حفظ کنن... حتی اگر مشکلات بزرگی بینشون باشه...
6- وقتایی که با هم هستند، فقط و فقط برای هم باشن...
7- ( http://www.jonbeshnet.ir/forum/%D8%AA%D9%88%D8%B5%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D8%... )
8- (http://www.jonbeshnet.ir/forum/%D9%86%DA%A9%D8%A7%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%...)
کجا همه میگن زن و شوهر نباید وابسته هم بشن؟؟؟؟!!!!
اگر وابسته نشن که هیچی.... همه چیز هوووتــووووتـــووو میره هوااااااااااااا
من متاهل نیستم اما میگم نظر دوستتون نه تنها درسته و مورد تایید بلکه اگر زن و شوهر همدیگه رو دوست داشته باشند و از زندگیشون راضی باشن خواه ناخواه این وابستگیه ایجاد میشه... دست خودشون نیست...
به نظر من زن و شوهرهایی موفق ترن که تأثیرپذیر نباشن و خودشون برای زندگیشون تصمیم بگیرن که اگر اینطور باشن هیچ دخالتی نمیتونه باعث بشه که به قول یکی از کاربرا پشت همو خالی کنن.
بزرگترین مشکل من تو زندگی مشترکم همین تأثیر پذیری همسرم و وابستگی بیش از حدش به خانوادشه که نمیذاره احساس کنم تکیه گاهمه! وگرنه هیچ مشکل دیگه ای نداریم. اما همین دخالت ها و بددهنی های مادرش بارها نزدیک بود کارمون رو به جدایی بکشونه.
جالب اینجاست که هنوز متوجه نشدم همسرم دوستشون داره و یا مجبوره که دوستشون داشته باشه. خنده داره، نه؟
سیتا جان واقعا درکت میکنم ... بدتر از همه میدونی چیه وقتی که خودت ادمی باشی که حرف دیگران برات سند نباشه .... حرف دیگران حرف اخرت نباشه.... اما با کسی ازدواج کنی که دقیقا برعکس تو باشه .
انوقت کاری که زنا ازش متفرن ... گوش دادن حرف مادر شوهر ... که شوهرت بدون چرا قبول کنه ... حتی اگه تو راضی نباشی
اگر همه عاقلانه تصمیم بگیرن و با بزرگترها مشورت کنن و بعد از ازدواج هم با عشق بچسبن به زندگیشون و بخاطر حرفهای پوچ اطرافیان پشت همدیگه رو خالی نکنن . و مهمتر اینکه قصدشون از ازدواج با طرف مقابل این نباشه که فقط میخواستن از یک وضعیتی خلاص بشن مثل ........... 100 درصد از زندگیشیون راضی ان.
هدف اصلی از ازدواج اینه که داری واسه آیندت یه سرمایه پس انداز میکنی
1- همیشه یه همدم و شریک مهربان کنارت باشه
2- در کنار این همدم فرزند یا فرزندانت بهتون اضافه بشه و همه جوره هوای همدیگه رو میتونید داشته باشید
3- در کنار اینهمه آدم که تورو میخوان میتونی به بهترین پیشرفتهای علمی و مالی هم برسی.
کاش همه ما آدمها با این افکار تصمیم به ازدواج میگرفتیم.
من که از زندگیم شکر خدا خیلی خیلی راضیم .
89ونیم درصد با نظرت موافقم اقا حمید.
فكر كنم ٣٠درصد متاهل ها از ازدواجشون راضي اند يعني اگه اونا رو ببري به زمان عقب دوباره اين مسيرو نمياند
زماني زندگي شيرين ميشه كه دو طرف دست از مقايسه و چشم هم چشمي بردارند
گذشت تو زندگی ک دو طرفه باشه
تو تمومه مشکلات ریزو درشت زندگی کنار هم باشن
و اینکه خودتو بشناسیو طرفتو انتخاب کنی بنظرم درصدموفقیت تو زندگی مشترک میره بالا...
(عقلانی)...
همه مي تونن بايه انتخاب عاقلانه و در نظر گرفتن و سنجيدن شرايط خودشون و طرفشون
و اينكه معياراشون باهم يكيه طرز تفكر و اخلاق و فرهنگ و...
اگه در اكثر موارد تفاهم داشته باشن بعد ازدواج با يكم گذشت و زيرپا گذاشتن غرور ميشه به خوشبختي توام باارامش رسيد
انشاالله كه نصيب همه بشه مخصوصا اعضاي اين سايت
منظورت اینه جای خالی رو پر کنیم...؟؟؟
اگه عاقلانه تصمیم بگیرن .. تو ازدواج همه جوانب رو بسنجن... با چند نفر مشورت کنن و از همه مهم تر در ازدواج خدا رو در نظر بگیرن..