از بچگی عادت کردم به خودارضائی

12:43 - 1401/11/10

سلام
من دختر 21 ساله هستم که از بچگی عادت کردم به خود ارضائی
البته نمیدونم ارضا میشم یانه ولی به هر حال نمیتونم ترک کنم بهم فشار میاد امکان ازدواج برام فراهم نمیشه چندین بار غلبه کردم ولی نشد چیکار باید کنم دیگه

----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد:  https://btid.org/fa/user/register

http://btid.org/node/235154
تصویر عطوفی
نویسنده عطوفی در

عرض سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی!

حضور باارزش شما را خوش آمد می‌گویم. از اینکه به مجموعه ما اعتماد فرمودید و سؤال خود را با ما مطرح کردید، سپاسگزارم.

از اینکه مسئله خودارضایی برای شما وجود دارد، ناراحت هستید. همچنین خسته‌اید از اینکه هر بار تلاش می‌کنید برای ترک، ولی موفق نمی‌شوید. احتمالاً در هر بار خودارضایی انرژی بسیاری در شما از بین می‌رود و بعد از آن پشیمان می‌شوید و ناراحت از اینکه چرا باز انجام دادید. احساس ناراحتی و کلافگی شما برای من قابل درک است و به شما حق می‌دهم. وقتی انسان "تصمیم" به ترک کاری می‌کند؛ ولی اگر در آن موفق نشود، طبیعتاً ناراحت می‌شود.

غریزه جنسی یکی از امیال طبیعی انسان است که خداوند برای تأمین درست و صحیح آن، مسئله ازدواج را قرار داده است. اما گاهی برخی افراد از این مسیر طبیعی خدادادی فراتر رفته و به افعالی دست می‌زنند مثل خودارضایی که فرد بدون ازدواج هم می‌تواند به این غریزه، پاسخ دهد. اما این پاسخ از آنجایی که غیر طبیعی است، فرد را به ارضای کامل جسمی و روانی نمی‌رساند؛ بنابراین فرد بعد از خودارضایی به جای داشتن احساس خوب، احساسات ناخوشایند متفاوت بسیاری را تجربه می‌کند. مثل خشم و ناراحتی و غم و احساس گناه و شرم و پشیمانی و ...

اما اینکه شما فرمودید از بچگی دست به این اقدام می‌زنید، باید بدانیم از چند سالگی این کار را شروع کردید؟ و اینکه چه شرایطی باعث شد شما دست به این کار بزنید؟ در واقع دلایلی را که شما را به این کار تشویق کرد برای دفعه اول و همچنین برای دفعات بعدی چه چیز و یا چه چیزهایی بودند؟ ارتباطتان با اعضای خانواده چگونه است؟ آیا دیگران نیز متوجه این قضیه شده‌اند؟ (با توجه به اینکه فرمودید از بچگی این کار را می‌کردید. چون معمولاً زمانی که بچه‌ها این کار را کنند والدین آن‌ها متوجه می‌شوند)

گفتیم که خودارضایی پاسخی منفی به غریزه جنسی است؛ اما برای افراد با سن کم و یا در کل برای بچه‌ها، حتی بعضاً برای برخی از نوجوانان، این خودارضایی از سر فشار غریزه جنسی نیست و دلایل دیگری دارد، مثل کنجکاوی و به دست آوردن شناخت، نسبت به بدن خود یا اینکه ممکن است از سر خشم و آزار به خود باشد. یعنی در واقع، کودک به دلیل غیرجنسی دست به این کار می‌زند و بعد به دلایل دیگری به این کار خود، از سر ناآگاهی، ادامه می‌دهد. مثلاً با واکنش نامناسب دیگران مواجه می‌شود. در نتیجه لجبازی می‌کند و به این کارش بیشتر ادامه می‌دهد و یا اینکه در بچگی یک تغییراتی در واکنش بدن و یا روان خود، مشاهده می‌کند و فکر می‌کند کار خوبی است و به این کار ادامه می‌دهد که این عادتی می‌شود که باید برای رفع آن به طور مضاعف تلاش کند. خودارضایی مثل هر عمل اعتیادآور دیگر، بسیار برای انسان رنج‌آور است و افرادی که این کار را انجام می‌دهند، با تبعات و آسیب‌های جسمی و روانی بسیاری مواجه می‌شوند.

بنابراین، در قدم اول بهتر است آگاهی خود را نسبت به این مسئله و نیز نسبت به نیازها و ویژگی‌های خودتان بالا ببرید و بعد تصمیم بگیرید که این کار را واقعاً ترک کنید. چون این مسئله تصمیم بسیار مهم است. کسی که تصمیمی جدی برای انجام و یا ترک کاری بگیرد و تکنیک‌های تقویت اراده را برای ماندن در نیت و تصمیم خود انجام دهد، موفق می‌شود. انشا الله که شما نیز در این راه موفق باشید.

1-گفتیم که بهتر است آگاهی خود را بالا ببرید.

-اولین قدم برای بالابردن آگاهی این است که شما، عواقب و تبعات و در واقع آسیب‌های این عمل را بشناسید. برخی از این آسیب‌ها عبارت‌اند از:

جسمی: به هم خوردن آلت تناسلی و حتی بیماری‌های تناسلی و یا از بین رفتن پرده بکارت (خصوصاً برای شما که دختر هستید) / برخی از تحقیقات نشان دادند که خودارضایی ممکن است سیستم مجاری ادراری متصل به کلیه را نیز مختل کند/ مشکلات رحمی/ مشکلات ریزش مو و نازک شدن مو/ کاهش بینایی/ موجب اختلال در خوراک، برخی پرخور می‌شوند درنتیجه چاق می‌شوند و برخی کم‌خور می‌شوند و لاغری را برای آن‌ها در پی دارد/ ضعف بدنی و بی‌حالی/ از بین رفتن شادابی در صورت/ لرزش اعضای بدن/ از بین رفتن حالت طبیعی چشم

روانی: افزایش افسردگی و ناراحتی/ افزایش اضطراب/ احساس شرم و پشیمانی/ ترس از متوجه‌شدن دیگران/ ترس از اثرات و تبعات آن/ احساس گناه/ تبدیل شدن به اعتیاد/ احساس پوچی و خلأ عاطفی و تنهایی/ مشکلات در بزرگسالی و روابط جنسی زناشویی. این به این دلیل است که در خودارضایی گفتیم؛ چون تبدیل به عادت شده، بنابراین سیستم مغز به این نوع تأمین شدن و یا در واقع، به این لذت و به این نوع محرک‌های خودارضایی عادت کرده، بنابراین در رابطه زناشویی به مشکل می‌خورد.

اما شما با خواندن این تبعات به جای اینکه اضطراب بگیرید و بترسید، بهتر است واقع‌بینانه در مورد این مورد تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید باز به این کار ادامه دهید و یا خیر؟

-دومین کاری که در این قسم بهتر است انجام دهید، شناخت خود و نیازهای خود است. این برای مرحله بعدی که تصمیم‌گرفتن است، خوب است. برای این کار می‌توانید یک لیستی از موارد زیر برای خود بنویسید:

بدانید نقاط قوت و ضعف شما چیست؟ مواردی که دوست را بنویسید. مثلاً فیلم مورد علاقه و کتاب و یا حتی تفریح و ... با خودتان روراست باشید و بدون هیچ‌گونه انکاری، نیازها و مواردی که مورد علاقه شماست را بنویسید. آیا می‌دانید انکار و اجتناب از نیازهای طبیعی خود (البته به راه درست) موجب آسیب‌ها و اختلالات روحی و روانی می‌شود؟ پس با خودتان دوست باشید و نیازهایتان را بشناسید.

2- با توجه به شناختی که از مسئله مخرب خودارضایی به دست آوردید و همچنین با شناخت نیازها و در کل افزایش خودآگاهی شما، انتظار می‌رود شما تصمیم جدی بگیرید که این کار را ترک کنید.

با توجه به دو نکته بالا، پیشنهاد می‌کنم به توصیه‌های زیر در جهت بهبود حالتان و نیز برای تقویت اراده تصمیم ترک، توجه بفرمایید:

1.سبک زندگی خود را به جهت مثبتی تغییر دهید. اگر سبک و رویه شما به نحو مطلوبی تغییر کند، مطمئناً بدن و ذهن و روان شما به این دلیل که آرامش جسمی و روانی حاصل می‌شود، عادات نامطلوب شما نیز شکسته می‌شوند و به یک مدیریتی بر بدن و بر روان خود دست می‌یابید. مثلاً ساعات خواب خود را تغییر دهید. معمولاً افرادی که شب‌ها تا دیر وقت بیدارند، اضطراب و تنش بیشتری را در روز تجربه می‌کنند. یا در تنظیم الگوی غذایی خود دقت کنید.

2. حتما ورزش را در برنامه روزانه خود قرار دهید. ورزش باعث افزایش ترشح هورمون‌های شادی‌بخش است که مانع افسردگی و اضطراب می‌شود.

3. از محرک‌هایی که شما را وسوسه می‌کند این کار را انجام دهید، دوری کنید.

4. استفاده خود را از فضای مجازی کمتر کنید.

5. بیشتر کتاب مطالعه بفرمایید.

6. از محرک‌های استرس و اضطراب‌زا دوری کنید.

7. رابطه خود را با اعضای خانواده تقویت کنید.

8. برای خود قانون بگذارید و خود را مقید به انجام آن قوانین کنید.

9. برنامه جدیدی برای خود بگذارید. مثلاً در یک کلاسی که دوست دارید ثبت نام کنید.

10. میزان تنهایی‌های خود را کم کنید.

11. خود را مقید به انجام اعمال عبادی کنید. اول در واجبات خود یک بررسی‌ای داشته باشید و سعی کنید برای خود یک دفترچه‌ای تهیه کنید و کارهایی که باید انجام دهید را بنویسید. می‌توانید در این لیست عمل عبادی خود را بنویسید و برای خود یک تشویقی در نظر بگیرید. سعی کنید حداقل یک عمل مستحبی را در روز انجام دهید.

12. حتماً به تفریح بروید. حتی اگر شده به پیاده‌روی. مثلاً با یکی از اعضای خانواده به پیاده‌روی بروید و از دیدن طبیعت، حتی آسمان لذت ببرید.

13. توجه بفرمایید برای رفع اضطراب چندثانیه‌ای نفس خود را نگه‌دارید و بعد رها کنید. از این دم و بازدم‌ها لذت ببرید. زندگی زیباست. سعی کنید از این لذت‌ها، استفاده کنید.

14. در آخر توصیه می‌کنم به یک مشاور به صورت حضوری تشریف ببرید.

در خدمت شما هستیم. انشا الله موفق باشید.

تصویر عطوفی
نویسنده عطوفی در

سلام و ادب سوال شما در صف پاسخگویی قرار گرفت...