امتحان الهی و اختیار انسان

با سلام خدمت شما.

بدون شک چون خداوند متعال حکیم است، تمام کارهایی که توسط خداوند متعال انجام میشه از روی حکمت هست، این امور رو امور تکوینی میگن، مثلا خلقت درخت، خلقت مورجه، آمدن باران، آمدن برف و ... اینها همه به اراده الهی است و همه از روی حکمت است.

اما امور مربوط به انسان که افعال اختیاری انسان محسوب میشن، اینها چون از اراده و اختیار انسان ناشی میشن، از اون حکم استثنا میشن، یعنی خداوند متعال دستور داده بر اساس حکمت، مثلا نماز بخونید، این دیگه خود انسان هست که تصمیم می‌گیره و نماز می‌خونه یا نه.

در این موردی هم که شما مثال زدی که اصلا حکمتی نیست، به انسان ربط داره. پس اعمال اختیاری انسان به اراده و تصمیم انسان بر می‌گرده و خداوند متعال انسان رو آزاد گذاشته که هر تصمیمی که خواست بگیره و خودش انجام بده.

در پاسخ به سوال دومتون هم باید گفت: چون امتحانات الهی به خدا بر می‌گرده و فعل خداست، بدون شک دارای علت و حکمت است و هیچ وقت گتره‌ای و یهویی نبوده است، خداوند متعال حتی قبل از خلقت انسان می‌داند که ظرفیت وجودی او چه مقدار است و بر اساس آن ظرفیت، امتحان می‌گیره. یعنی کاملا مشخص و معلومه.

فقط نکته‌ای که باید دقت کنیم اینه که برخی از مصیبت‌هایی که برامون پیش میاد، امتحان الهی نیست، بلکه نتیجه اعمال خودمون هست، یعنی کار بدی انجام دادیم و نتیجه اون عمل زشت، این مصیبتی است که دچار اون شدیم.

پس اگر مصیبتی یا هر نوع امتحانی از جانب خدا برسه، بر اساس حکمت هست و بر اساس ظرفیت وجودی ما، لذا می بینیم امتحانات و ابتلائات انبیا بسیار بیشتر از انسان های عادی است.