انسان و در ك عرفانى‏

10:02 - 1393/11/21

هر انسان (على‏رغم سوفسطى‏ها و شكاكان كه هر حقيقت و واقعيتى را پندار و خرافه می‌‏نامند) به واقعيت ثابتى ايمان دارد و گاهى كه با ذهنى صاف و نهادى پاك به واقعيت ثابت جهان آفرينش تماشا می‌‏كند، از سوى ديگر ناپايدارى اجزاى جهان را درك می‌‏نمايد. جهان و پديده‏هاى جهان را مانند آيينه‏هايى می‌‏يابد كه واقعيت ثابت زيبايى را نشان می‌‏دهند كه لذت درك آن هر لذت ديگرى را در چشم بيننده خوار و ناچيز می‌‏نماياند و طبعاً از نمونه‏هاى شيرين و ناپايدار زندگى مادى باز می‌‏دارد.

اين همان جذبه عرفانى است كه انسان خداشناس را به عالم بالا متوجه ساخته و حجت خداى پاك را در دل انسان جايگزين می‌‏كند و همه چيز را فراموش می‌‏دارد و گرداگرد همه آرزوهاى دور و دراز وى خط بطلان می‌‏كشد و انسان را به پرستش و ستايش خداى ناديده كه از هر ديدنى و شنيدنى روشن‏تر و آشكارتر است وا می‌‏دارد و در حقيقت هم اين كشش باطنى است كه مذاهب خداپرستى را در جهان انسانى به‏وجود آورده است. عارف كسى است كه خدا را از راه مهر و محبت پرستش می‌‏كند نه به اميد ثواب «1» و نه از ترس عقاب و از اين‏جا روشن است كه عرفان را نبايد در برابر مذاهب ديگر مذهبى شمرد بلكه عرفان راهى‏است از راه‏هاى پرستش ـ (پرستش از راه محبت نه از راه بيم يا اميد) و راهى است براى درك حقايق اديان در برابر راه ظواهر دينى و راه تفكر عقلى.

هر يك از مذاهب خداپرستى حتى وثنيت، پيروانى دارد كه از اين راه سلوك می‌‏كنند وثنيت و كليميت و مسيحيت و مجوسيت و اسلام عارف دارند و غير عارف.

امام ششم می‌‏فرمايد: عبادت سه نوع است گروهى خدا را از ترس می‌‏پرستند و آن پرستش بردگان می‌‏باشد وگروهى خدا را براى پاداش نيك می‌‏پرستند و آن پرستش مزدوران می‌‏باشد و گروهى خدا را به مهر و محبت می‌‏پرستند و آن پرستش آزادمردان است و آن نيكوترين پرستش‏ها است.[2]

[1] - شيعه در اسلام، ص: 96

[2] -{مجلسی، 1403، ج 15، ص 208} (طباطبایی، 1386، ص 97)

http://btid.org/node/55808

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
8 + 2 =
*****
تصویر العبد
نویسنده العبد در

سلام.مطلب عالى هست. اما بازبون ساده و عاميانه مطرحش کنيد قشنگ تر ميشه .
و اما خدا آن مهربان بى همتا. بخشاينده و بزرگوارى که در عقوبت ما بندگان تعجيل نمى کنه. ايا شيرينتر از محبت ولحظات قرب و مناجات لحظه اى هست و آيا بهره اى بالاتر از همنشينى با او در اين عالم خاکى وجود داره.
دوستت دارم اى مهربان بسوى خويش آزادم نما.
عاقبت شما نجات ازخاک و خلد در قرب و رحمت مهربان پاک.

تصویر آرام
نویسنده آرام در

سلام

ممنون از مطلب ارزشمندتون

بسیار عالی...