اگر اینگونه نبود که من “دیوانه” نمیشدم…

من زیر باران در مسیر باد دل کندم
در آن هوا که می شود دل داد، دل کندم

در جاده ها در شهرها در کوچه و بازار
هرجا که می شد یاد تو افتاد دل کندم

شب های دلتنگی نظامی در کنارم بود
با ضربه های تیشه ی فرهاد دل کندم

سجاده وا کردم ، دعا کردم ، صفا کردم
گفتم : خدایا ! هرچه باداباد ! دل کندم

از تو که خیلی عاشق شاه خراسانی
یک شب میان ِ صحن گوهر شاد، دل کندم ...

فارغ

و اما یک داستان واقعی از خودم .......

چند وقت پیش داشتم میز محل کار همیشه شلوغ و به هم ریخته ام رو مرتب می کردم.

یک دفعه دیدم یک تکه کاغذ از زیر برگه ها افتاد زمین ...... گفتم ببینم چیه .....

کاغذ تا شده رو باز کردم و خوندم .....

استاد لطفا با من تماس بگیرید.......

کاغذ واسه پارسال بود .... تازه فهمیدم اون کارهاش چه مفهومی داشت ....

آخیییییییی..... چقدر شبیه داستان منه

جدا شد يار شيرينت کنون تنها نشين اى شمع
که حکم آسمان اين است اگر سوزى اگر سازى

قشنگ بود...

یه جورایی هم قشنگ نبود...

سلام علیکم...

جالب بووووووووووووود...

اگر هم ترکم کند خدا به همراهش. بهترين ها قسمته دنيا و عقباش.انشالله به اوج خوشبختى برسه. اميدوارم از يادش برم که غصه نبينه . و دعا ميکنم خدايا همه خير رو که علمت به آن احاطه داره نصيبش کن و تمامى شر رو از او و خانوادش دور کن. خوشبختى يار نيکو سرشت پاکدامن و مومن من همچون خوشبخت شدن خودمه. الهى جاى او درقلبم بنشين که صاحب خانه شمايى.

اگر همه عشقا این شکلی بوووود ک هیچ دلی تو دنیا نمیشکست....