ایا امامان علم خدادادی را به صورت بالقوه داشتند

با سلام خدمت شما.

نکته ای که باید به اون دقت کنیم اینه که این مطالب عقلی نیست، از حیث عقلی لازم نیست امام از آینده خبر داشته باشه، بلکه تنها چیزی که امام باید بدونه علم کامل به شریعت هست.

اما اگر به روایات دقت کنیم می بینیم در روایات گفته شده که خداوند متعال این علم تام رو در اختیار امام قرار داده و امام معصوم از همان ابتدای تولد این مباحث را می داند. روایات در این زمینه هم بسیار زیاد است.

حتی در برخی روایات از علم «ما کان و مایکون» که علمی تام و کامل به تمام اشیا و اتفاقات گذشته و حال و آینده است برای معصومین(علیهم‌السلام) خبر داده شده است، به طور مثال امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «همانا من آن‌چه در آسمان است و آن‌چه در زمین است می‌دانم؛ آن‌چه در بهشت است و آن‌چه در جهنم است می‌دانم؛ آن‌چه در گذشته بوده و آن‌چه در آینده اتفاق خواهد افتاد را می‌دانم؛ سپس مقداری مکث کرد و چون دید که این سخن برای کسانی‌که این سخن را شنیدند سنگین و غیر قابل هضم است؛ فرمود این موارد را از کتاب خدا می‌دانم، چرا که خداوند متعال در آن فرموده است: «فِيهِ تِبْيَانُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ». لذا طبق این گونه روایات امام علمی تام و گسترده دارد که خداوند متعال در اختیار او قرار داده است.

اما بر برخی روایات اومده که امام اگر بخواهد، میداند، یعنی دانستن امام منوط به اراده خود امام است، یعنی اگر امام معصوم بخواهد از چیزی آگاهی پیدا کنم، همان آن مطلع میگردد. 

در رابطه با جزئیات کربلا هم باید گفت: یدون شک امام حسین(ع) از تمام اتفاقات کربلا اطلاع داشته است، اما موظف بوده مانند یک انسان عادی و معمولی و بدون علم غیب عمل کند. لذا همه چیز عادی و معمولی پیش می‌رود.

برای مطالعه بیشتر به این مطالب مراجعه کنید:
https://btid.org/fa/news/94812
https://btid.org/fa/news/47092
https://btid.org/fa/news/144069
https://btid.org/fa/news/52652
https://btid.org/fa/news/143130