با کودک 6 ساله پرخاشگر چه کنم ؟

09:22 - 1400/09/14

سلام و خداقوت

دخترم ۶ سالشه.از بچگی سر همه چیز زود گریه میومد و کم حوصله بود.زود هم از کوره در میرفت

اکثر اوقات سعی میکنم آروم باشم و آرومش کنم ولی گاهی هم از کوره در میرم

واقعا الان صبر خودمم کم شده.نمیدونم باید این جور مواقع چطور باهاش رفتار کنم

تو این دو سال هم که داداشش به دنیا اومده خیلی با هم دعوا میگیرن.نمیسازن.بیشتر سر وسایل بازی

بردم دکتر طب سنتی.داروی خونساز داد و گفت حرارت مغزش بالاست

سعی میکنم خوراکیشو رعایت کنم ولی بازم زیاد تاثیر نداره انگار

خواهش میکنم راهنماییم کنید

 

----------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum  
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register

 

 

 

http://btid.org/node/192689

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
2 + 11 =
*****
تصویر توفیقی

سلام علیکم

از حضور شما و اعتماد به ما تشکر میکنم

اولین نکته ای که باید خدمتتان عرض کنم این است که در برابر کودکان مخصوصا اگر کودک کمی بدقلق و یا ناسازگار باشد باید صبر کرد و تحمل را بالا برد، بی جهت نیست که در روایات داریم که بهشت زیر پای مادران است چرا که اجر صابران آن هم برای تربیت فرزندانی که قرار است نسل بشیریت باشند با خداست و اجری که با خدا باشد بسیار زیاد است. البته صبر کردن به معنای بی تفاوت بودن نیست بلکه منظورمون اینه که در مقابل رفتارهای ناسازگارانه کودکان نباید هیجانی عمل کرد و با تندی و پرخاشگری و تنبیه های نامناسب رفتار نمود بلکه باید ضمن کنترل خود رفتار صحیح را انتخاب کرد.

رفتارهای کودکان خردسال از چند مساله نشات میگیره یکی خلق و خو و سرشت و دیگری تحت تاثیر محیط و اطرافیان و خصوصا نوع رفتار والدین، شما علاوه بر اینکه باید به هردو این مساله توجه داشته باشید برای تغییر وضعیت موجود لازم است در نوع رفتارهایی که انجام میدهید و در واقع پاسخ هایی که به رفتارهای کودک می دهید توجه بیشتری داشته باشید و نه تنها اون رفتارهاش را تقویت کنید بلکه با اصلاح و تغییر آن رفتار کودک را نیز تغییر دهید.

بنابراین در قدم اول باید در تربیت فرزندان صبر و بردباری داشت و در قدم دوم رعایت اصول و تکنیکهای فرزند پروری را آموخت و متناسب با آنها جلو رفت.

شما باید با ویژگیهای این سن آشنا بشید و سعی کنید با رعایت تکنیکها و نکات خاص مربوط به آن نه تنها در تربیت فرزند موفق شوید بلکه از بسیاری از مشکلات و ناسازگاریهای بعدی پیشگیری کنید.  

خب مباحث مربوط به فرزند پروری اگر چه زیاد است و در اینجا نمیتوانیم همه آنها را بیان کنیم و نیاز به کارگاه های فرزند پروری و مطالعه دارد، اما کتابی را به شما معرفی میکنیم که خیلی مفید است و شما می توانید آن را اینترنتی تهیه کنید. 

کتاب « روان شناس کودک خود باشید»، تالیف دکتر مبین صالحی، انتشارات موسسه امام خمینی (ره) . این کتاب به بررسی نیازها، ویژگیها و مسایل کودکان 3 تا 6 سال می پردازد و نکات بسیار خوبی ذکر کرده است.

با مطالعه و انجام نکات گفته شده ان شاالله این مشکل هم به صورت صحیح برطرف خواهد شد.

جهت خرید اینترنتی کتاب میتوانید به سایت «مرکز مشاوره ماوا» وابسته به موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) مراجعه نمایید.

یکی از ویژگیهای کودکان در این سن، حسادت بین فرزندان است البته حسادت در همه سنین هست اما در این سن بیشتر اتفاق می افتد بنابراین لازم است شما نسبت به دخترتون توجه ویژه ای داشته باشید

علاوه بر پیشنهادات کلی ذکر شده در بالا چند پیشنهاد دیگر خدمتتون عرض میکنم:

یک: محبت و دوست داشتن خودتون نسبت به دخترتون را نشان دهید به این صورت که براش وقت بزارید اونو بغل کنید و در آغوش بگیرید و باهاش بازی کنید و در کل به صورت عملی بهش نشون بدید که دوستش دارید نه به صورت کلامی صرف. حتی اگر حسش را ندارید به این کار تظاهر کنید و اونو بغل کنید.

دو: به رفتارهای مثبت دخترتون توجه کنید و او را تشویق کنید. لازم نیست رفتار مثبتش خاص باشه بلکه بگردید و هر رفتار کوچکی که حتی توی چشم نمیاد رو پیدا کنید و ابراز خوشحالی کنید و تشویقش کنید.

سه: هر وقت خواستید ابراز دوست داشتن به فرزند کوچکتر کنید حتما اول نسبت به بزرگتر ابراز کنید بعد کوچکتر.

چهار: کودکان به شدت از رفتارهای والدین الگو میگیرند. بنابراین ببینید خود شما و همسرتون در مقابله با هیجاناتتون چجوری برخورد میکنید قطعا اگر نتونید هجاناتتون رو کنترل کنید و با ناراحتی و یا پرخاشگری و دستور دادن جلو میرید قطعا دخترتون هم مثل شما با برادر کوچکش رفتار میکنه. پس سعی کنید مدیریت هیجان را داشته باشید و با رفتار صحیح و تکنیک های درست به فرزنداتون آموزش بدید. مثلا یکی ازتکنیکهای کنترل هیجان منفی اینه که وقتی عصبانی هستید در حضور بچه ها بگویید عصبانی هستم، بروم یک لیوان آب بخورم تا حالم خوب شود، بعدا خواهید دید که بچه شما هم، موقع عصبانیت همین کار را انجام خواهد داد. یا در مورد کنترل هیجانات مثبت، شما وقتی غذا می خورید در حضور فرزندانتان بگویید خیلی دلم می خواهد هنوز بخورم، اما فکر کنم کافی باشد، آخه می گویند زیاد خوردن باعث مریضی می شود. و مثالهای دیگری که باید به صورت مکرر انجام بدید و فرزندتون اینها رو مشاهده کنه تا به صورت الگو گیری یاد بگیره.

لطفا مطالبی که خدمتتون عرض کردم را انجام دهید سپس بازخورد بدهید. و اگر سوالی داشتید مطرح نمایید تا راهنمایی های لازم خدمتتان ارایه شود.

موفق باشید