بعد از رد خواستگار دیوونه شدم!

راستی منم مهندس صنایع هستم!

اگر 4 ماه بعد از خواستگاری از شما ازدواج کرده، با توجه به به اینکه از خواستگاری تا ازدواج چند ماه طول میکشه ، به احتمال خیلی زیاد همزمان یا حتی قبل از خواستگاری از شما از دیگران هم خواستگاری کرده بوده. به عبارت دیگر شما یکی از گزینه ها بوده اید نه یک گزینه منفرد و خاص، که البته طبیعی هم هست. مگر اینکه قرار و مداری بینتون بوده باشه.

در مورد رفتار ایشون ، اولا ایشون به همون دلایلی که از شما خواستگاری کرده بود، پس از گرفتن جواب منفی و حتی اگر خودش هم منصرف میشد، رفتارش با شما نسبت به دیگران تا مدتی، کمی متفاوت باقی می موند. بقیه اش هم ناشی از ذهنیت و تصورات شما بوده است. لزومی هم نداشته به شما چیزی بگه. جواب منفی از طرف خانواده شما بوده. دیگه طرف مقابل نمیاد بگه ، "خوب منم میرم یکی دیگه رو میگیرم". واضحه که میره جای دیگه.

*** اگر منظور از اصرار و نگاه را، صحبت کردن رو در رو، با واسطه، و یا هر روشی که آشکارا و واضح به اظهار علاقه و پافشاری بر قصد ازدواج تعبیر بشه، فرض کنیم:

* اصرار و نگاه ها اگر منظورتون قبل از خواستگاری است، که هیچ. تموم شده و رفته.

* اگر تا مدت کمی بعد از خواستگاری اصرار و ابرام داشته، به امید تغییر دادن نظر شما و خانواده تان بوده است. ضمن اینکه احتمال خواستگاری همزمان از دیگران هم سر جای خودش باقی است.

* اگر تا همین اواخر هم برای ازدواج با شما اصرار می کرده، با توجه به زمان بندی، مسلمه که شما فقط یکی از گزینه ها بوده اید و با وجود گزینه های دیگر که شما از آنها اطلاعاتی ندارید، حتی درصورت دادن جواب مثبت شما، باز هم این احتمال وجود داشت که ایشون افرد دیگری را انتخاب کنند.

همه اینها هم طبیعی است. آقایان چند جا همزمان خواستگاری می کنند، دختر خانم ها هم همزمان چند خواستگار را می پذیرند (اگر داشته باشند!!). البته بجز مواردی که بین دو نفر قول و قرار گذاشته شده که برای هم بمونند.

سلام دوست عزیز بنظر من اگر از نظر اخلاق و فرهنگ بهم میخورید و دوستش دارید از دستش ندید اما نظر خانوادتونم مهمه چون اگه مادرتون حس خوبی نسبت به داماد ش تداشته باشه زندگیتون در آینده به مشگل میخوره از کسی که مادرتون رو حرفش حساب باز میکنه کمک بگیر ید تا با مادرتون صحبت کنند و راضیشون کنند...امید وارم خدا تو این راه کمکتون کنه

پسر خوبيه از دستش نده، البته اگه اين حرف نزدن هاش به دليل عدم اعتماد به نفسش نباشه!

اما آقاي علي راست مي گه. من خودم متأهلم و مي دونم چه طور كوچكترين مسائل در زندگي مشترك تبديل به طلاق عاطفي زن و شوهر مي تونه بشه.

غذا كه سهله امكان داره عدم تفاهم بر سر به كار بردن يا نبردن يك كلمه در يك جمله باعث اختلاف بشه. اختلاف فرهنگي مسأله مهميه كه كنار اومدن باهاش سالها خون جگر خوردن مي طلبه!

اون تفاوت تحصيليتونم در آينده باعث احساس حقارت همسرتون مي شه و ايجاد ناهنجاري هاي رفتاري در ايشون ميكنه. اي كاش دخترامون به جاي ادامه پي درپي تحصيل به دنبال ياد گرفتن مهارت هاي زندگي مي بودن و يا حداقل هنري ياد مي گرفتن كه به درد زندگي متأهلي شون بخوره.

من و همسرم اختلاف فرهنگي داريم متأسفانه كه خيلي تو زندگيمون ازمون انرژي مي گيره اما خوشبختانه اختلاف تحصيلي نداريم!

من الان مشکلم مخالفت مامانم نیست چون مامانم همون وقت هم که خواستگارا رفتن بهم گفت اگه خودت بخوای من و بابات هم مخالفتی نداریم

اما مشکل اینجاست که چون تو همون مراسم مامانم مخالفت کردند اصلا خواستگارا زنگ نزدن که جواب ما رو بپرسن؟! و به مدیر دفترمون گفته بودند که اونا که مخالف بودن چرا ما رو سرکار گذاشتن و قبول کردند که بریم خواستگاری.

حالا من نمیدونم اون پسر هنوزم مایل به ازدواج با منه و منتظره تا خواهرم عروس بشه یا نه اصلا فکر میکنه که جواب من منفی بوده و دیگه به فکر ازدواج با من نیست؟

پسره خیلی باحیا و خجالتیه، اصلا تو این یه سال و نیم که با هم بودیم به جز سلام و خداحافظ چیزی بهم نگفتیم، با اینکه هم مسیر بودیم هیچوقت نشده که پیشنهاد بده که برسونمتون و با این بهونه باهام حرف بزنه

نمیدونم چی کار کنم؟

خودمم نمیدونم چه حسیه

عشق - دوست داشتن - وابستگی - عادت - عذاب وجدان از اینکه یه نفرو به خودم وابسته کردم و الان دارم تنهاش میذارم و میرم یا...

نمیدونم ولی چند روز پیش بهش گفتم من دارم از اینجا میرم به خاطر اتفاقایی که افتاد حلالم کنید و از اون روز خیلی حالم بهتره، دیگه از گریه خبری نیست!

یکی دیگه ازم خواستگاری کرده ولی من نمیتونم به کس دیگه ای فکر کنم

ممنون از نظر شما علی آقا

ولی اونا الان 30 ساله که در مرکز شهر زندگی میکنند و اینجا بزرگ شدند و مامانم فقط به خاطر اینکه کمی ساده تر از ما لباس می پوشن و رفتار میکنن مخالفند

دوما از نظر اعتقادی و اخلاقی واقعا عالیه و هیچ تفاوتی نداریم البته من اینو از رفتاری که خودم دیدم نمیگم ، چیزیه که همه دوستان و اطرافیانش میگن

علی جون دیگه مردم رو انقدر نترسون ...

حتی اختلاف غذا ؟؟؟؟؟؟

تناسب اخلاقی رفتاری و اعتقادی برای شروع زندگی مشترک کافی هست حتی زیاد هم هست .....

اگه دو طرف اخلاق درستی داشته باشن مثلا تو بحث اداب و رسوم ها کاملا به اداب و رسوم هم احترام گذاشته و منطقی و درست رفتار میکنن ....

البته حتما باید این موضوعات بررسی و حل بشه ...

اما طوری نیست که غیر قابل حل باشه ...