بعضی مواقع میگه من که بچه نیستم گوشی رو از من میگیرین

13:15 - 1401/02/24

سلام
دختری۱۷ساله دارم وگوشی که خریدیم شرایطی تعیین کردیم ازجمله اینکه روز دوساعت بیشتر استفاده نکند واگر بیشتر شود گوشی رامثلا یه روز میگیریم الان بعضی روزها بیشتر می‌شود آیا گوشی روبگیریم درسته؟ چون بعضی مواقع میگه من که بچه نیستم گوشی روازمن بگیرین...چکارکنیم؟

----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد:  https://btid.org/fa/user/register

انجمن‌ها: 
http://btid.org/node/208539
تصویر سید احمد موسوی

سلام و عرض ادب

از اینکه برای تربیت و آینده فرزندتون دغدغه دارید و پیگیر هستید برای دریافت پاسخ به ما اعتماد کردید بسیار خرسندیم. ان شاء الله که بتوانیم در این زمینه به شما کمک کنیم.

مشکلا اصلی شما الان این است که فرزند شما می خواهد زمان بیشتری از گوشی موبایل استفاده کند و احساس می کند که این میزان زمان نشان دهنده عدم اعتماد شما به ایشان است. پس شما باید به احساس ایشان توجه کنید.

ابتدا چند نکته خدمت شما عرض می شود:

الف-اینکه از ابتدا قانون وضع کردید و سعی دارید بر اساس این قانون ها مدیریت استفاده از رسانه را به حداکثر برسانید بسیار عالی است.

ب-نکته خیلی مهم این هست که دو ساعت در روز برای این دوره زمانه واقعا کم هست پس به نظر بنده باید این میزان بیشتر شود. البته باید در بین ساعات روز تقسیم شود، مثلا ظهر یک ساعت وعصر یک ساعت و شب هم یک ساعت قرار بدید. 

برای اینکه هم شما و هم فرزندتان به خواسته خود برسید و احساسات دخترتان نیز جریحه دار نشود توصیه می کنم در شرایطی که هم شما و هم فرزندتان آرامش دارید با هم گفتگوی دوستانه ای داشته باشید و در رابطه با قانون و تنبیه هایی که در صورت رعایت نکردن قانون اعمال می شود با هم گفتگو کنید.

 ابتدا شما باید دلیل اصلی اینکه می خواهید قانون وضع کنید یا احساس اصلی خود را بیان کنید مثلا من فلان نگرانی را دارم و به همین دلیل می خواهم برای زمان استفاده از گوشی قانونی وضع کنیم تا این نگرانی برطرف شود یا مثلا متوجه شدم استفاده بیش از حد از گوشی فلان آسیب را دارد که باید برای دفع این آسیب قانونی وضع کنیم. حتما به احساسات ایشان نیز توجه کنید و آن را تایید کنید و بگویید که می خواهیم کاری کنیم که هر دو طرف به خواسته خودمان برسیم. در ادامه باید اقناع سازی کنید(توصیه می کنم در اینترنت روشهای اقناع سازی را مطالعه کنید).

بعد از اقناع سازی نظر دخترتان در مورد نوع قانون را بپرسید، مثلا به نظر تو چون مسئله استفاده بیش از حد از گوشی آسیب دارد چه قانونی وضع کنیم که هم من به خواسته خودم که مصرف به اندازه از گوشی هست برسم و هم تو به خواسته خودت که استفاده از گوشی هست برسی؟ در ادامه با هم بر سر این موضوع گفتگو می کنید تا بر روی یک میزان مناسب و نوع قانون به توافق برسید. ( توجه کنید گفتگو با دعوا و داد و بیداد متفاوت است و بهتر است قبل از انجام این گفتگو مهارت حل تعارض را در اینترنت جستجو کنید و روش های آن را فرا بگیرید یا کتاب گفتگو های حساس را مطالعه کنید)

همین گفتگو را نیز پیرامون نوع تنبیه داشته باشید. وقتی که دو طرف روی قانون و تنبیه توافق داشته باشند هر دو طرف احساس مسئولیت بیشتری برای اجرا خواهند داشت.

خود قانون نیز باید مطابق با نیازها و ویژگی های دخترتان باشد مثلا ایشان بنا به دلایلی ممکن است یک روز بیشتر از گوشی استفاده کنند اینجا شما باید انعطاف نشان دهید.

اینکه برای زیر پا گذاشتن قانون تنبیهی در نظر گرفتید نیز بسیار عالی است اما این تنبیه باید متناسب با شرایط باشد مثلا شما می توانید بگویید یک ساعت اضافه استفاده کردی و به همین دلیل فردا یک ساعت باید کمتر استفاده کنی نه اینکه کل روز حق استفاده از گوشی را نداشته باشد.

توجه کنید که اگر قانون زیر پا گذاشته شد هنگام تنبیه به این مطلب اشاره کنید که چرا این تنبیه اجرا می شود؟ مثلا چون شما دیروز یک ساعت اضافه استفاده کردی و در این زمینه هم ما فلان قانون را وضع کرده بودیم و توافق کرده بودیم امروز یک ساعت کمتر باید از گوشی استفاده کنید.

امیدواریم که توانسته باشیم در این زمینه به شما کمک کرده باشیم. اگر مجدد در این زمینه یا بخشی از مطالب بیان شده سوالی باقی مانده است حتما بفرمائید تا کمکتان کنیم.

تصویر دریافت سوالات

سلام ببخشید من این کارها را انجام دادم روبه قبله و انجام حرکات نمازولی دخترم خیلی زرنگ هست میگویدچرانمازت زودتموم شد وازاین حرفها...اگر بگویم خانمها درماه چندروز نمیتوانندنمازبخوانندچطوراست؟

چون گفته بودیداگرتاثیرداشت یانه اطلاع دهیداطلاع دادم...تشکر

سلام نوجوانی سیگارمیکشدوفکرمیکندکه خانواده خبرندارند...چطوربااو برخوردشود چون خانواده نمیخواهندسیگاربکشد

تصویر موسوی نسب سید احمد

سلام و عرض ادب

در خدمتتون هستیم و تلاشمون رو می کنیم به تمامی سوالات شما پاسخ مناسب دهیم.

در خصوص سوال اولتان:

اگر دخترتان 7 سال کمتر دارند می توانید فقط بگویید که طبق دستور خدا بانوان گاهی نباید نماز بخوانند. اگر کنجکاوی بیشتری داشتند و به دنبال علت بودند می توانید بگویید بزرگتر که شدی کامل برای تو توضیح می دهم.

اگر بین 7 تا 10 سال دارند اشکالی ندارد که برای ایشان توضیح دهید که بانوان طبق دستور خدا بعضی مواقع نباید نماز بخوانند. اگر کنجکاو شدند و علت را جویا شدند می توانید به صورت کلی یکسری مسائل را بیان کنید ولی وارد جزئیات نشوید. اگر نیاز به جزئیات داشتند می توانید بگویید یکی دو سال دیگر کامل همه چیز را برای تو توضیح می دهم.

اگر نزدیک به سن بلوغ هستند یعنی 10 سال دارند بهتر است به صورت کامل توضیح دهید چون ممکن است تا یکی دو سال آینده برای خودشان پیش بیاید پس بهتر است از شما در این مورد اطلاعات کسب کنند تا افراد دیگری که معلوم نیست چه چیز هایی به ایشان بگویند؟

در خصوص سوال دومتان:

درک می کنیم که برای یک پدر یا مادر چقدر این مسئله سخت است که فرزند دلبندشان کاری انجام دهد که به او آسیب وارد می کند.

مهمترین نکته در سیگار کشیدن نوجوان این است که علت سیگار کشیدن چیست؟

الف- گاهی نوجوانان برای این که خودشان را اثبات کنند و بگویند که بزرگ شده اند کارهایی را انجام می دهند که در جامعه فقط از بزرگسالان قبول می کنند و به همین دلیل نوجوان برای اینکه نشان دهد بزرگ شده این رفتار را نشان می دهد.

اگر علت سیگار کشیدن این مسئله باشد باید تلاش کنید نوجوانتان را یک شخص بزرگسال و بالغ حساب کنید و مثل یک بزرگسال با او رفتار کنید و صحبت کنید و احترام بگذارید. البته این به معنی این نیست که محبت را کم کنید بلکه در عین محبت کردن مثل یک بزرگسال نیز با او ارتباط برقرار می کنید.

باید استقلال او و شخصیت او تامین شود.

ب- گاهی نوجوانان به دلیل فشار دوستانشان به سیگار روی می آورند. دوستان نوجوان ممکن است سیگاری باشند و در جمع دوستانه به نوجوان شما نیز تعارف کنند و فرزند شما مجبور شده این کار را انجام دهد. چون جمع های دوستانه و رفاقتی در دوران نوجوانی برای نوجوانان اهمیت زیادی پیدا می کند و برای حفظ دوستانشان و بودن در این جمع این کار را انجام می دهند.

اگر علت، این مسئله باشد شما باید دوستان ایشان را تغییر دهید. برای اینکار باید ابتدا دوستان جدیدی که مناسب هستند و با شخصیت و علائق فرزندتان هماهنگ هستند پیدا کنید و ارتباط برقرار کنید و بعد به بهانه های مختلف سعی کنید ارتباط فرزندتان را با دوستان قبلی کم کنید تا به تدریج از بین برود. توجه کنید که این کار به صورت تدریجی است نه یکدفعه و ناگهانی و با فشار آوردن چون نوجوان قبول نمی کند.

می توانید با خانواده هایی که نوجوان هم سن فرزندتان دارند و احساس می کنید مناسب هم هست ارتباط خانوادگی برقرار کنید تا زمینه دوستی بین آن دو فراهم شود. می توانید در کلاسهای فوق برنامه یا ورزشی ای که افراد همسن مناسب دارد ایشان را ثبت نام کنید.

ج- گاهی علت روی آوردن به سیگار می تواند مشکلات و سختی های زندگی باشد. نوجوان وقتی مشکلی دارد و نمی تواند آن را حل کند به او فشار زیادی وارد می شود و برای کاهش این فشار ها به کارهای عادتی و اعتیادی دست می زند که یکی از این موارد سیگار کشیدن است.

این مشکلات گاهی در خانواده است که باید مشکلات خانواده را حل کنیم و گاهی در ارتباط با خانواده است یعنی بین نوجوان و اعضای خانواده مشکلی وجود دارد که باعث این مسئله شده. در این مورد باید با نوجوان صحبت کرد و علت اصلی را جویا شد و بعد برای حل آن تلاش کرد، هر چند گاهی نیاز است به مشاور مراجعه شود تا هم علت اصلی کشف شود و هم برای حل مشکل کمک گرفته شود.

برخی از این مشکلات خارج از خانواده است یعنی ممکن است در مدرسه یا بین دوستانش مشکلی دارد که در این جا نیز باید به نوجوان برای حل مشکل کمک کرد.

توجه کنید که بدون فهم مشکل اصلی نمی توان به نوجوان کمک کرد و گاهی نوجوان به ما چیزی نمی گوید که در این حالت باید به مشاور مراجعه شود تا مشاور این کار را انجام دهد.

عموما علت اصلی سیگار کشیدن نوجوان یکی از این سه مورد است که باید با نوجوان صحبت شود و علت اصلی کشف شود و متناسب با آن عمل شود.

در این مورد که نوجوان نمی داند که والدین اطلاع دارند برای اینکه حرمت بین والدین و نوجوان از بین نرود و یا به هر دلیلی نمی خواهید در این مورد خودتان مستقیم با فرزندتان صحبت کنید، می توانید به مشاور مراجعه کنید و علت را نیز از قبل به مشاور بگویید ولی به فرزندتان علت اصلی مراجعه را نمی گویید، حالا مشاور می تواند به صورت غیر مستقیم روی سیگار کشیدن فرزندتان تمرکز کند و در این زمینه به او کمک کند.

اگر هم مشکلی ندارید و می دانید که می توانید خودتان در این زمینه با او صحبت کنید، پس این کار را انجام دهید و بگویید که مثلا ما متوجه شدیم که سیگار می کشی، و بعد علت آن را جویا می شوید و متناسب با آن علت به او کمک می کنید.

تصویر سید احمد موسوی

سلام و عرض ادب

از اینکه برای تربیت و آینده فرزندتون دغدغه دارید و پیگیر هستید و برای دریافت پاسخ سوالتان نیز به ما اعتماد کردید بسیار خرسندیم و خدا را شاکر هستیم. ان شاء الله که بتوانیم در این زمینه به شما کمک کنیم.

مشکلا اصلی شما الان این است که فرزند شما می خواهد زمان بیشتری از گوشی موبایل استفاده کند و احساس می کند که این میزان زمان نشان دهنده عدم اعتماد شما به ایشان است. پس شما باید به احساس ایشان توجه کنید.

ابتدا چند نکته خدمت شما عرض می شود:

  1. اینکه از ابتدا قانون وضع کردید و سعی دارید بر اساس این قانون ها مدیریت استفاده از رسانه را به حداکثر برسانید بسیار عالی است.
  2. نکته خیلی مهم این هست که دو ساعت در روز برای این دوره زمانه واقعا کم هست پس به نظر بنده باید این میزان بیشتر شود. البته باید در بین ساعات روز تقسیم شود، مثلا ظهر یک ساعت وعصر یک ساعت و شب هم یک ساعت قرار بدید. 

برای اینکه هم شما و هم فرزندتان به خواسته خود برسید و احساسات دخترتان نیز جریحه دار نشود توصیه می کنم در شرایطی که هم شما و هم فرزندتان آرامش دارید با هم گفتگوی دوستانه ای داشته باشید و در رابطه با قانون و تنبیه هایی که در صورت رعایت نکردن قانون اعمال می شود با هم گفتگو کنید.

 ابتدا شما باید دلیل اصلی اینکه می خواهید قانون وضع کنید یا احساس اصلی خود را بیان کنید مثلا من فلان نگرانی را دارم و به همین دلیل می خواهم برای زمان استفاده از گوشی قانونی وضع کنیم تا این نگرانی برطرف شود یا مثلا متوجه شدم استفاده بیش از حد از گوشی فلان آسیب را دارد که باید برای دفع این آسیب قانونی وضع کنیم. حتما به احساسات ایشان نیز توجه کنید و آن را تایید کنید و بگویید که می خواهیم کاری کنیم که هر دو طرف به خواسته خودمان برسیم. در ادامه باید اقناع سازی کنید(توصیه می کنم در اینترنت روشهای اقناع سازی را مطالعه کنید).

بعد از اقناع سازی نظر دخترتان در مورد نوع قانون را بپرسید، مثلا به نظر تو چون مسئله استفاده بیش از حد از گوشی آسیب دارد چه قانونی وضع کنیم که هم من به خواسته خودم که مصرف به اندازه از گوشی هست برسم و هم تو به خواسته خودت که استفاده از گوشی هست برسی؟ در ادامه با هم بر سر این موضوع گفتگو می کنید تا بر روی یک میزان مناسب و نوع قانون به توافق برسید. ( توجه کنید گفتگو با دعوا و داد و بیداد متفاوت است و بهتر است قبل از انجام این گفتگو مهارت حل تعارض را در اینترنت جستجو کنید و روش های آن را فرا بگیرید یا کتاب گفتگو های حساس را مطالعه کنید)

همین گفتگو را نیز پیرامون نوع تنبیه داشته باشید. وقتی که دو طرف روی قانون و تنبیه توافق داشته باشند هر دو طرف احساس مسئولیت بیشتری برای اجرا خواهند داشت.

خود قانون نیز باید مطابق با نیازها و ویژگی های دخترتان باشد مثلا ایشان بنا به دلایلی ممکن است یک روز بیشتر از گوشی استفاده کنند اینجا شما باید انعطاف نشان دهید.

اینکه برای زیر پا گذاشتن قانون تنبیهی در نظر گرفتید نیز بسیار عالی است اما این تنبیه باید متناسب با شرایط باشد مثلا شما می توانید بگویید یک ساعت اضافه استفاده کردی و به همین دلیل فردا یک ساعت باید کمتر استفاده کنی نه اینکه کل روز حق استفاده از گوشی را نداشته باشد.

توجه کنید که اگر قانون زیر پا گذاشته شد هنگام تنبیه به این مطلب اشاره کنید که چرا این تنبیه اجرا می شود؟ مثلا چون شما دیروز یک ساعت اضافه استفاده کردی و در این زمینه هم ما فلان قانون را وضع کرده بودیم و توافق کرده بودیم امروز یک ساعت کمتر باید از گوشی استفاده کنید.

امیدواریم که توانسته باشیم در این زمینه به شما کمک کرده باشیم. اگر مجدد در این زمینه یا بخشی از مطالب بیان شده سوالی باقی مانده است حتما بفرمائید تا کمکتان کنیم.

تصویر سید احمد موسوی

سلام و عرض ادب

اینکه از ابتدا قانون وضع کردید و سعی دارید بر اساس این قانون ها مدیریت استفاده از رسانه را به حداکثر برسانید بسیار عالی است.

یک نکته خیلی مهم این هست که دو ساعت در روز برای این دوره زمانه واقعا کم هست پس به نظر بنده باید این میزان بیشتر شود. البته باید در بین ساعات روز تقسیم شود، مثلا ظهر یک ساعت وعصر یک ساعت و شب هم یک ساعت قرار بدید. 

توصیه می کنم در شرایطی که هم شما و هم فرزندتان آرامش دارید در رابطه با قانون و تنبیه هایی که در صورت رعایت نکردن قانون اعمال می شود، با هم گفتگوی دوستانه ای داشته باشید . ابتدا شما باید دلیل اصلی اینکه می خواهید قانون وضع کنید یا احساس اصلی خود را بیان کنید مثلا من فلان نگرانی را دارم و به همین دلیل می خواهم برای زمان استفاده از گوشی قانونی وضع کنیم تا این نگرانی برطرف شود یا مثلا متوجه شدم استفاده بیش از حد از گوشی فلان آسیب را دارد که باید برای دفع این آسیب قانونی وضع کنیم. در ادامه باید اقناع سازی کنید(توصیه می کنم در اینترنت روشهای اقناع سازی را مطالعه کنید).

بعد از اقناع سازی نظر دختران در مورد نوع قانون را بپرسید، مثلا به نظر تو چون مسئله استفاده بیش از حد از گوشی آسیب دارد چه قانونی وضع کنیم که هم من به خواسته خودم که مصرف به اندازه از گوشی هست برسم و هم تو به خواسته خودت که استفاده از گوشی هست برسی؟ در ادامه با هم بر سر این موضوع گفتگو می کنید تا بر روی یک میزان مناسب و نوع قانون به توافق برسید. ( توجه کنید گفتگو با دعوا و داد و بیداد متفاوت است و بهتر است قبل از انجام این گفتگو مهارت حل تعارض را در اینترنت جستجو کنید و روش های آن را فرا بگیرید) همین گفتگو را نیز پیرامون نوع تنبیه داشته باشید. وقتی که دو طرف روی قانون و تنبیه توافق داشته باشند هر دو طرف احساس مسئولیت بیشتری برای اجرا خواهند داشت.

خود قانون نیز باید مطابق با نیازها و ویژگی های دخترتان باشد مثلا ایشان بنا به دلایلی ممکن است یک روز بیشتر از گوشی استفاده کنند اینجا شما باید انعطاف نشان دهید.

اینکه برای زیر پا گذاشتن قانون تنبیهی در نظر گرفتید نیز بسیار عالی است اما این تنبیه باید متناسب با شرایط باشد مثلا شما می توانید بگویید یک ساعت اضافه استفاده کردی و به همین دلیل فردا یک ساعت باید کمتر استفاده کنی نه اینکه کل روز حق استفاده از گوشی را نداشته باشد.

توجه کنید که اگر قانون زیر پا گذاشته شد هنگام تنبیه به این مطلب اشاره کنید که چرا این تنبیه اجرا می شود؟ مثلا چون شما دیروز یک ساعت اضافه استفاده کردی و در این زمینه هم ما فلان قانون را وضع کرده بودیم و توافق کرده بودیم امروز یک ساعت کمتر باید از گوشی استفاده کنید.