بهترین خونه

رساله دکتری یا ارشد که بالاخره دفاع میکنی، تمام میشه؛ زحمت داره ولی مشکل نیست. البته در زمان خودش پروسه سنگینیه. من استاد سختگیرو ایراد گیرم رو مشاور گرفتم که داورم نشه و راهنما هم نگرفتمش که باهاش اذیت نشم. فقط خواستم مثل یه ماشین مدل بالا توی پارکینگ پارکش کنم که نه کاری بهش داشته باشم، نه کاری بهم داشته باشه.
اون موردکه گفتین چون مشاوره که رفتم، مشاور بهم گفته بود، برای همین مادرم اصرار داشتند. اونموقع بنده خدا خیلی برام نگران بود و میترسید.
ببین عزیزم من قصدم ندارم که شما یا کسی رو اینجا قضاوت بکنم. و شاید هم بنظر برسه بقول اون بنده خدا حرفی که زدم، ظاهرا سنخیتی با مطلب شما نداشته باشه، ولی جسته گریخته یه چیزهایی توی پیجهای مختلف از شما خوندم و چون برای مشاوره اون مسائل صفحه مستقل ندارید؛ حس میکنم دوست ندارید بهش پرداخته شه! منم قصد ندارم خلاف میلتون ورود کنم. برای همین هم از خودم نوشتم، بقول مولانا عاقلان را یک اشارت بس بود.
خدا میدونه که خیلی حیفم میاد دختر خوب و سازگاری مثل شما اینجوری چوب خوب بودنش رو بخوره. من وقتی که می بینم بعضی دختران خوب و مذهبیمون سادگی و صداقت و یکرنگیشون باعث میشه دیگران سریع قلم دستشون بگیرن و رنگشون کنند خیلی ناراحت میشم.
همین اول میگم من هزار و یکرنگ مشکل داشتم ولی حقیقتش مشکل شما رو من نداشتم. نه اینکه اصلا تو زندگیم باش مواجه نشدم؛ نه. ولی اجازه ندادم که کسی از سازگاریم و ساده زیستیم اونجوری برداشت کنه. چون من برای ساختنم چارچوب دارم. معنای ساختن پیش من لزوما کوتاه اومدن نیست.
من قبل از ازدواجم خواستگاری داشتم که از نظر اعتقادی بهم خیلی نزدیک بود، توی صحبتهاش متوجه شدم از اون آدمهاست که بدلیل صفای باطنی زیاد دوست داره همیشه ناجی باشه، توی همون جلسات آشنایی ازش پرسیدم اگه بعد از ازدواج یک خانم سر راهتون قرار بگیره و ... نظرتون در رابطه با ازدواج مجدد و موقت و ... چیه؟ گفت اگه نجاتش وابسته به ازدواج با من باشه، برای رضای خدا انجام میدم.(ببین گلم، من اصلا کاری به هدفش و درستی و نادرستیش نداشتم. صرف اینکه خودم با پذیرش این مساله وارد چالشی میشدم که شاید منو در مقابل خدام هم قرار میداد، جوابش دادم رفت). این سوال رو هم فقط از اون پرسیدم. چون ظاهر حال و قول مقال می طلبید که نظرش رو در این زمینه بپرسم.
همیشه برای ساختن یه زندگی نباید همه جا و در همه موارد کوتاه اومد. گاهی کوتاه اومدن خودش زمینه ساز و منشأ سست شدن پایه های زندگیه. 
من خیلی جاها کوتاه میام، جاهایی که کمتر کسی کوتاه میاد. ولی یک جاهایی چنان میخم رو میکوبم که طرفم خیال نکنه علی اباد دهیه؛ حد خودش رو نگه داره. منتها به جاش و به زمانش و به موقعیتش و به ارزشش!
ادم بوالهوسی که زن گرفتن و ازدواج کردن براش هیچ خرجی نداشته؛ و همه چی رو راحت بدست اورده، با بهم زدنش چیزی رو از دست نمیده! برای اون نه خانی اومده نه خانی رفته تازه یکمدت هم استفاده شو کرده. چرا باید اجازه بدیم؟!
قناعت و ساده زیستی عالیه. ولی بعد از اینکه طرف اندازه ت رو فهمید. بعد از اینکه شما به شناختت اعتماد پیدا کردی، نه زمانی که باعث شه دست کم بذاره روت.
عزیزم گاهی برای اینکه یک گره، شل و ول و باز نشه باید گره رو محکم بزنی.
گاهی باید از مسائلی گذشت (که شاید هیچکی رو نبینی دور برت که بگذره) منتها شما باید بگذری که بتونی جلوی مسائل بزرگتر رو سد کنی؛ گذشت و مقاومت رو خودت باید با توجه به شرایط و موقعیت خودت تشخیص بدی. برای دو زندگی با دو نوع دیدگاه با دو نوع سبک زندگی با دو نوع مشکلات با دو فرهنگ، ... با این دوئیت ها مسلما نمیشه نسخه واحد نوشت. ولی میشه نتیجه واحد گرفت.
 حالا بهرحال گذشته ها گذشته؛ ان شاء الله از این به بعد... .
امیدوارم که خوشبخت بشی...ولی قدر خودت رو بدون! ببخشید قصد فضولی نداشتم. عقل کل هم نیستم. میتونی روی حرفهام فکر کنی و هرکدومش نادرست بود بریزی دور!
به نگاه امام زمان عج میسپارمت.

. 

ادم بوالهوسی که زن گرفتن و ازدواج کردن براش هیچ خرجی نداشته؛ بهمش هم بزنه چیزی از دست نمیده! نه خانی اومده نه خانی رفته تازه یکمدت هم استفاده شو کرده. چرا؟!

ولی فقط اینو بدون که برای اینکه یک گره شل و باز نشه باید گره رو محکم بزنی؛ ساده گرفتن و کوتاه اومدن و قناعت کردن و ... زمانی داره، ادم به ادمش فرق میکنه... . بگذریم؛ ان شاء الله خوشبخت بشی...ولی قدرت خودت رو بدون!