بهترین راه انسان شناسی دینی چیست؟

سلام بر شما دوست عزیز، عبادتتون قبول

انسان شناسی بر اساس نوع روش و ابزار بررسی؛ گرایشات مختلفی پیدا می کند. که مهمترینش : انسان شناسی دینی؛ فرهنگی؛ فلسفی؛ طبیعی (تجربی)؛ عرفانی هست.
در انسان شناسی غیر دینی، انسان را منفک از مبدأ و معاد مورد بررسی قرار می دهند، مثل: انسان شناسی تجربی و برخی نحله های انسان شناسی فلسفی و عرفانی. اونا اگه هم به مبدأ و معاد اشاره کنند، هم راهگشای چگونه زیستن و چگونه پیمودن راه کمال نیست.
ما حدیث داریم که پیامبر (صلی الله علیه و آله ) فرمود: مَن عَرَفَ نَفْسَه فَقَدْ عَرَفَ ربّه؛ کسی که خویش را بشناسد، خدایش را شناخته است.(یعنی معرفت النفس رو کلید معرفت الحق می دانیم).
ابن عربی که از عرفای ماست میگه هر کس معایب و نواقص نفس خودش رو بشناسه ؛ خدایش را هم می شناسه و نتیجه این روش را سطح نازلی از معرفت میدونه و میگه روش دومی هست که در اون شناخت حق از طریق نفس صورت میگیره ولی بدون تاکید بر نفس؛ بلکه تاکید بر حق هست. میگه این نوع شناخت از طریق تجلی حق بر نفس حاصل میشه و این شیوه عرفاست و اونوقت نتیجه اش میشه بالاترین نوع معرفت. (ما هر نوع عرفانی رو قبول نداریم. ما تلفیق فلسفه و عرفان و وحی را قبول داریم که میشه روش ملاصدرا).
جان جمله علم ها اين است، اين 
كه بداني من كيم در يوم دين 
آن اصول دين بدانستي تو، ليك 
بنگر اندر اصل خود، گـر هست نيك

حضرت علی (ع) می فرماید: مَن شَغَلَ نفسَهُ بغَيرِ نفسِهِ تَحَيَّرَ في الظُّلُماتِ، و ارتَبَكَ في الهَلَكاتِ، و مَدَّتْ بهِ شياطِينُهُ في طُغيانِهِ .[نهج البلاغة : الخطبة 157].
امام على عليه السلام : هركه خود را به چيزى جز [تربيت و تزكيه] نفْسِ خويش مشغول دارد ، در تاريكي ها سرگردان شود و در هلاكتها دست و پا زند و شيطان هايش او را در طغيانش فرو برند.

خلاصه انسان شناسی همیشه مهم بوده ؛ پیشنهاد میدم کتاب انسان شناسی قرآن شهید مطهری رو بخوانید.

موفق باشید.

یاعلی