تبعات افشای اسرار اهل بیت ع

سلام علییکم

بر اساس برخی روایات‌، ائمه علیهم السلام از مواردی به عنوان اسرار خود نام برده اند وشیعیان را از افشای اسرار خود منع کرده و عقوبت های شدیدی برای آن ذکر کده اند؛ چرا که افشای اسرار اهل بیت هم موجب زیر سوال رفتن اصل دین و امامت می شود و هم جان شیعیان را به خطر می اندازد.

معنای افشای سر اهل بیت علیهم السلام
افشای اسرار را می توان چنین معنا کرد که آموزه ها و معارف اهل بیت را پیش از آنکه شرایط فهم و درک درست آن در جامعه مهیا شود، به طور عمومی و علنی پخش کرد و آن مطالب را به گوش کسانی رساند که هنوز شرایط فهمش را ندارند یا موجب رسیدن معارف به دشمنان اهل بیت و کسانی که منتظر خرده گرفتن و بهانه گیری هستند، شود.

اما اسراری‌ که‌ شیعیان‌ مأمور به‌ حفظ آن‌ بودند، چند مورد است:

یکی‌ معین کردن امام: به این معنا که به دلیل اختناق زیاد در دوران اموی و عباسی، ائمه هر زمان تلاش می کردند هویت ائمه بعدی، روشن نشود. هرچند امام مشخص بود و خواص شیعه هم می دانستند.

دیگری، آن‌ قسمی از سخنان‌ ائمه بود که ‌مورد پذیرش‌ اکثر افراد‌ جامعه (اهل سنت) نبود؛ به طوری‌ که‌ افشاى آن‌ برای‌ شیعیان‌ و خود امام‌ مشکل‌ ایجاد مى کرد. افشای سخنانی که مورد پذیرش عموم نیست و درک آن برای همگان میسر نیست، موجب زیر سوال رفتن مکتب شیعه و تحت فشار قرار گرفتن اما از سوی حکام می شد.

سوم: گاهی افشای اسرار حتی برای برخی شیعیان سست ایمان و افرادی که در سطح معرفتی پایینی بودند نیز جایز نبود. چراکه چنین شخصی آن حقیقت را انکار خواهد کرد.

از مطالب فوق مشخص می شود که چرا افشای اسرار موجب طولانی شدن دوره غیبت می شود. برای ظهور دولت حق ائمه باید مردم نسبت به امام خوش بین باشند و سطح معرفتی بالایی داشته باشند. اما افشای اسرار موجب بدبینی نسبت به ائمه و انکار معارف آنها می شد. از طرف دیگر افشای اسرار برای ائمه نیز دردسر ایجاد کرد و موجب شد برخی ائمه کاملا تحت نظر و محبوس و به دور از جامعه باشند و نتوانند نفش تربیتی خود را در جامعه ایفا کنند.