تناسب ظاهری

سلام

تناسب خوبه امّا تناسب به معنای یکسانی نیس بلکه به معنای هماهنگ بودنه؛ مثلاً اگه دختر و پسر هر دو احساسی باشن یکسان هستن امّا متناسب و هماهنگ نیستن، تناسب و هماهنگی وقتی برقراره که پسر منطقی و دختر احساسی باشه؛ بنابراین وقتی می‌گیم قدّ دختر و پسر خوبه که متناسب باشه، معناش این نیس که قدّشون حتماً یکی باشه بلکه اگه پسر کمی بلندتر از دختر باشه باز هم تناسب برقراره.

در ویژگی‌های ظاهری، یک قاعده‌ی کلّی وجود داره و اون پذیرش و پسند طرفین است. هر یک از خصوصیّات ظاهری دختر و پسر باید برای طرف مقابل قابل قبول و قابل دفاع باشد؛ یعنی اوّلاً خود فرد کیفیّت و کمیّت جسم و ظاهر همسرش را بپسندد و ثانیاً از قرار گرفتن در کنار او احساس ناخوشایندی نداشته باشه و اهمّیّتی به حرف‌ها و نگاه‌های دیگران نده و بتونه ایرادهای دیگران رو رد کنه.

در واقع بحث ویژگی‌های ظاهری یک بحث سلیقه‌ایه؛ به شرط این که کسی دهن‌بین نباشه، اعتماد به نفس داشته باشه و سلیقه‌ی خودش رو تابع سلیقه‌ی دیگران قرار نده و نسبت به ظاهر خودش و همسرش بتونه حرف‌های بعضی از خانوادها و فامیل‌ها و مردم بی‌ملاحظه و بی‌ادب رو تحمّل کنه.

تناسب و کفویّت ظاهری، شخصیّتی، اقتصادی، خانوادگی، فرهنگی، جغرافیایی، هوشی، مزاجی و... هر چی بیشتر باشه، احتمال سازگاری بیشتره و تناسب هر چی کمتر باشه، کار زوجین سخت‌تر می‌شه و به مهارت‌ها و بردباری‌های بیشتری نیاز دارن؛ امّا کمترین آسیب در تفاوت‌های ظاهریه و اگه استثناها رو حذف کنیم شاید بشه گفت هیچ عدم تناسب ظاهری مشکل‌ساز نیس مگر عدم تناسب‌های فاحش در بعضی از پارامترهای جسمی و ظاهری.