با سلام
من یک جوان 25 ساله و دانشجوی ارشد یکی از دانشگاه های خوب تهرانم.به عرضتون برسونم که از اونجایی که در یک خانواده مذهبی رشد کردم هیچ گاه در دنیای واقعی با دختر خانمی رابطه نداشتم و این 25 سال هم فقط درسم رو بدون وقفه ادامه دادم.فکر می کنم به سنی رسیده باشم که حق ارتباط با جنس مخالف و لذت بردن از تمامی ابعاد این رابطه رو داشته باشم.ولیکن جدا برای خودم سواله؟ منی که چند سالیه این نیاز رو در وجود خودم احساس می کنم آیا امکان برقراری یک رابطه عرفی و منطقی طی سالیان آتی برایم وجود خواهد داشت؟
منی که هیچ کم کاری نکردم تو زندگی چرا باید امروز این طور به این حال و روز در بیام.
من 18.6 وارد کارشناسی شدم،22.6 تموم شد.تا 23 امتحان ارشد رو دادم،5 ماه خدمتم رو رفتم وحدود 17 ماهش مونده،23.5 وارد ارشد شدم و الان در آستانه 25 سالگی ام.شواهد نشون می ده کوتاهی نکردم.26 سالگی ارشدم تموم می شه.اگر بخوام از استعدادی که خداوند در وجودم قرار داده بهره بگیرم و برای دکتری ادامه تحصیل بدم شده 31-32.اگر قید توانایی هام رو بزنم و در آینده حسرت بخورم باید 17 ماه خدمت برم که می شه 28 و شروع کنم به دنبال پیدا کردن کار.در حال حاضر هم که دانشجو ام تمامی جاهایی که مراجعه برای کار کردم نیاز به پایان خدمت دارند.کار دانشجویی ام فقط خرج دفتر و کتابم رو میده.از طرفی اگر منطقی نگاه کنیم به داستان من باید برای ازدواج دختری هم کفو و هم سطح خونواده و جایی که درش رشد کردم انتخاب کنم.هیچ خانواده ای حاضر نمی شه روی یک جوان دانشجوی بیکار خدمت نرفته هر چه قدرم که امام زاده باشه سرمایه گذاری کنه.من نمی دونم شما دوست عزیزی که قراره پاسخ این متن رو بدید چطور به مسئله نگاه می کنید ولی خواهشا یک جواب منطقی و قابل عملیاتی شدن رو ارائه بدید.برو قرآن بخون و برو مسجد راهکار نیست.بحث من بحث کنترلی نیست که فلان چیز رو نگاه نکن تا غریزه فروکش کند.تو عمرم هیچ بار خود ارضایی نکردم.از طرفی اون قدر عاقل بودم که هیچ گاه رابطه ای رو با جنس مخالف برقرار نکردم که بعدها درش بمونم.از دید من داستان من 3 راه داره:
1- ادامه وضعیت فعلی که موجب افسردگی، استرس ، کم خوابی، ریزش مو و هزار داستان دیگه شده........
2- منم مثل این همه جوون بدبخت دیگه به کثافت کاری بیافتم و عین خیالم نباشه
3-خارج از عرف عمل کنم و یکی رو به عقد موقت در بیارم.
حالا بدبختانه عرضه موردهای 2و3 رو هم ندارم.نمی دونم شما اگه دستتون به جایی بنده این سوال من رو به هر مسئولی ، مرجعی ،وکیلی،.... نشون بدید.نمی دونم واقعا روشون می شه راهکاری ارائه بدند.از فردای قیامتشون نمی ترسند که این طور جوونا رو بیچاره کردند.
و در آخر این نکته رو هم اضافه کنم ما یک زندگی معمولی داریم و 3 فرزند دم بختیم.27،25،22.جدا خوانوادم نمی تونند 3 بچه رو ساپورت کنند.پدر و مادر بازنشسته اند......
نمی دونم والا اگه پاسخ شما همون گزینه 1 خودمه خواهشا چیزی ننویسید، خودم متوجه می شم.چون اگه همون رو دوباره بنویسید عصبی می شم.
ممنون
جواب درست ندهید عصبی میشم!
16:47 - 1392/12/05
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/26313
سلام. آخه درس میخونی که به کجا برسی!!!
منم دانشجوی ترم 3 ارشدم ، اما وقتی کار نیست یا منی که چند وقت دیگه فارغ التحصیل میشم در کنار لیسانساش یا حتی یه دوره اموزشی دیده ی دیپلم میشینم کار میکنمو با هزارتا دستور از اینو اون روزمو شب میکنم، مدرک تحصیلیم به چه دردم میاد. بنده خدا...گفتین یکی از دانشگاه های خوب تهران پس دولتی هستین پس شهریه نمیدین درنتیجه:مرخصی بگیر . 1. سربازیتو تموم کن 2. برو دنبال کار دریغ نکن از تلاشت ، به کم قانع باش هیچکس از همون اول پشت میز ریاست نشسته... تلاش کن، از کم شروع کن انشالا با زبرو زرنگی میرسی به مراتب بالاتر، حقوق بالاتر ... کارت که تقریبا ثابت شد دنبال کیس مناسب بگرد و بازهم برای مرحله دیگه از زندگیت تلاش کن(چاره ای نیس: آدمیمو(آدم) اومدیم که تلاش کنیمو نون بازوی خودمونو بخوریم)
امیدوارم هم برای شما هم برای تمام جوونا روزهای شیرین پیش رو باشه
شرایط شما و جمع کثیری از جوونای ما واقعا تأسف باره. ولی به عنوان یه متأهل بهتون می گم که ازودواجم مثل همه مراحل زندگیه که وقتی بهش رسیدین به مراحل بعدی فکر می کنین و همچین هم حسرت نداره! ازدواج در کنار خوشی های زیادی که داره ناخوشی هاشم از دوران قبل از ازدواج بیشتره!... در واقع این به اون در!... اگه الآن با این مسائلتون کنار نیاین ازدواج که کردین کم میارین. پس محکم باشید.
به نظر من بهترین کار تو شرایط شما اینه که بعد از سربازی بلافاصله به فکر کار باشین. بعد از ازدواج هم می شه ادامه تحصیل داد. نیاز شما الآن ازدواجه و با توجه به این که خانوادتون کاملا نمی تونن حمایتتون کنن بهتره خودتون دست به کارشید و خرج ازدواج و زندگی آیندتون رو در بیارین. این رو بدونین که بعد از ازدواج اگر از نظر مالی مستقل نباشین هم به خودتون و هم به خانمتون خیلی سخت می گذره.
سلام
شما ميتونيد با توجه به اين که گفتين يه دانشگاه خوب درس خوندين اگر قصد شما از ادامه تحصيل استاد شدن هست تويه دانشگاه که نياز به نيروى مفيد داره تدريس کنيد و هم سربازى تونو بگزرونيد وهم اگه خوب باشين ميتونىد بورس بگيريد از دانشگاه براى دکترى و هم درامد داريد هم سابقه کار و ميتونيد ازدواج کنيد.يکى از اساتيد بسيار بسيار خوبم که اتفاقا تهرانم درس خونده بود همين شرايط و داشت و تو سن31سالگى تونست استاديار بشه ودو تا هم بچه داشته باشه
به نظره منم فقط با قرآن خوندنو نماز خوندنه محض کسی بهش الهام نمیشه بیاد با کسی ازدواج کنه شما شروع کن پشتنو برا یه دختره خوب با کمکه خونوادت بقیه شو توکل کن به خدا مطمئن باش اونکه خودش گفته محبتارو تو دله هم میندازه حواسش به شما هم هست زیادم نگرانش نباش بعضی خونواده ها دنباله دامادی از خونواده خوب و خوشنام و مذهبی هستن تحصیلاتم برا اکثریت یه امتیازه خوبه که شما داری ببینن پسره خوبی هستی بهت فرصت میدن
به نظره من شما به خاطره این الان ناراحتید چون دختریو که فک میکنید با شما هم کف هست حتما شرایطه بهتریو از شما انتظار داره اکثرا خونواده هایی که سطحه بالا هستن به آسونی دختر نمیدن ولی من دیدم تو همینجور خونواده ها بین دخترای سن پایین و سن بالا فرق هست یعنی بعضی خونواده ها با شرایطه دخترشون دامادو انتخاب میکنن اگر خواستگاریه دخترای کم سن مثلا 18 یا 17 و 19 بری موفق تر میشی بعضی خونواده ها هم هستن که تحصیلات براشون خیلی مهمه بهتره به مامانت بسپاری خانوما خوب بلدن مورده خوب پیدا کنن مخصوصا مامانا
سلام من یه سوال دارم وقتی تو اسلام میگه اگر جوون دید احتمال داره به گناه بیفته ازدواج برش واجب میشه! خوب قبول دستشم درد نکنه
ولی وقتی میبینی خواستگار نداری یا همونایی ام که داری اونقدر بات اختلاف دارن که صد در صد کار با طلاق میکشه پس باید چه کرد؟؟؟؟؟؟؟؟
برید در محیط های مناسب اجتماعی حضور داشته باشید تا به عنوان یک دختر با اخلاق ، اجتماعی و مناسب زندگی دیده بشید.
مثلا هیئت ها، مجالس عروسی و عزا، می تونید فعالیت های فرهنگی و مذهبی داشته باشید.
تو قرآن اگه اشتباه نکنم سوره مومنون گفته اگه امکانش نیست باید عفت پیشه کنید و خودتون رو از گناه حفظ کنید
راه حل پیدا کردید به ما هم خبر بدید
سلام
خیلی رک بگم واقعیترو میدونید چیه ما انسانها کار خودمونو سخت کردیم و فرهنگهایی رو بنا کردیم که به خودمون سختی میدیم کسیکه که قرار مثلا 3 سال دیگه کار پیدا کنه چرا الان ازدواج نکنه تو این سه سال عقد کنند خود خدا گفته من خودم کمک میکنم تا اونجا که میدونم خدا دروغ نمیگه ما زیر عهدمون میزنیم اگر میخاهیم خدا هم عهدش وفا کنه نباید از مدار دین به معنای واقعیی وکاملش خارج بشیم همون پسر و دختر رو در نظر بگیرید هر دو باید 3 سال خویشتن داری کنند خود خوری حسرت تازه اگر گناه نکنند که .... و این دختر پسر رو ضربدر 3000000 بکنیید میشه فرهنگ جامعه حالا اگر خانواده پسر دختر ها با این مسئله کنار بیایند نه حسرت داریم نه تلف شدن شور جوانی و جنسی بابا یک پسر 22 ساله توانایی جنسیش مثل پسر 32 نیست همینطور دختر ها ومهمترین موضوعش گناه از جامعه حذف میشه انوقت همینطور برکات خدا نازل میشه تحریم برداشته میشه از کجا معلوم ....
متأسفانه به این راحتی نمی شه. پسری که ازدواج براش مهمه باید در مرحله اول به استقلال مالی خودش فکر کنه و با کمک پدر یا برادر یا افراد فامیل یه کار پیدا کنه. اونوقت مرحله بعد باید به فکر پول جمع کردن باشه تا بتونه به مخارج عقد و عروسی و مهم تر از همه خرید قسمتی از جهاز و اجاره خونه برسه. البته این بستگی به کمک های پدرش هم داره! خاستگاری رفتن و پیدا کردن یه مورد مناسب برای زندگی هم می شه مرحله بعدش.
سه سال تو عقد موندن ، رابطه اون زن و شوهر رو نابود می کنه. دوران عقد اگه از یه سال بیشتر طول بکشه باعث دخالت های بی جای اطرافیان در رابطه زن و شوهر می شه! اونوقت خر بیار و باقالی بارکن. به نظر من تو دوران عقد نباید زیاد خونه پدر و مادرها رفت و آمد کرد. زیاد زیادش هفته ای یک بار.
من هم بانظرشما موافقم ولی متاسفانه ماهمش حرفای دینی میزنیم هیچ وقت توگوشت وپوستمون آمیخته نشده جریان اون کوهنورده و طناب به خداتوکل نمی کنیم. چه خونواده دخترا چه پسرا آخرشم این میشه که یه جوونی که میتونه توی سن پایین ازدواج کنه و خیلی از لذت هارو تجربه کنه اگه پاک باشه که باید خویشتن داری کنه حالا اگه شانس بیاره و ازدواج کنه تو سن بالا بچه دارمیشه به جای اینکه توسن جوونی لذت بچه دار شدن رو داشته باشه و تفاوت سنی بچه اش با خودش کم باشه که خیلی موهبت داره باید تو سن میانسالی صاحب فرزند بشه که شورواشتیاقش کمرنگتر میشه. در غیراینصورت ...
بله خانوم گیسو ...
همه حرفهای شما درست ...منطقی و کاملا قابل احترام
در مورد جامعه و عرفش همینی که گفتی درست ...در مورد صاف و صادق بودن هم حرفت درست ...در مورد بالانس بودن هم حرفت درست ...
اما برای شناخت طرف مقابل همیشه همه چیز به این سادگی نیست ...شما خودتو صاف و ساده بریز وسط ...بعدش چجوری میخوای طرف مقابلت رو بشناسی ؟؟؟ببینی چقدر به حرفهایی که میزنه ...به رفتارهایی که میگه عقیده داره ؟؟؟
من یه طرف قضیه هستم ....اما برای شناخت طرف مقابل باید همه جوانب رو در نظر گرفت ...مثلا میگم وقتی یه سوال در مورد حجاب میکنم ...وقتی میبینم یه چادر داره و هنوز یه عقیده محکم برای حفظ چادرش نداره ...چطور میتونم بهش اعتماد کنم که به بنیان های ذهنی و دینی هم میتونه مقید باشه ؟؟؟ وقتی چادرش رو از روی تاثیر پذیری اطرافش سرش میکنه خوب اگه یه مکانی قرار بگیره که تاثیر دیگری روش بذاره چی ؟؟؟؟توی هر موضوعی این حرف صدق میکنه ....همه چیز که به این یه رنگی و پاکی نیست ...باید برای شناخت طرف مقابل از تمام پتانسیل استفاده کرد ...تمام حرفهایی که باید پرسیده بشه باید ساعت ها و روز ها برای تک تک جملاتی که تو جلسه خواستگاری قراره گفته بشه فکر کرد ...حتی جمله ای که میخوای این سوال رو بپرسی ....
بد میگم ؟؟؟
راست میگی
ولی بعضی از این شناختایی که گفتی با سؤال نمیشه فهمید. باید با هم باشید تا مشخص بشه.
اینا واسه دوران عقد و محرمیته.
خوب دیگه اینجا باید کمی خودتم زرنگ و باهوش باشی. سوالت رو کمی بپیچونی ببینی اونجا چی جواب میده!
ببین اصلا هدفش از چادر چیه؟
اعتقاداتش رو از کجا تقلید کرده...........ولی ببین یه چیزم بگم به موازاتی که داری حساس میشی روی سوالات از اونورم باید منطقی باشی. ببین اتفاقا اگه دیدی کسی همه چیزش اوکی بود شک کن
مثلا اگه از طرفت پرسیدی نماز صبح میخونی؟
دیدی بت جواب داد :بله بله من همیشه هر روز نماز صبح سر ساعت سر سجادم و فلانو اینا..........اینجا کمی شک کن. ببین برا هر چیزی حد تعادل دستت بیاد
نگران نباش میفهمی اینا رو تو صحبت کردن که داره شعار میده یا راست میگه. جلسات زیاد باید حرف زد بفهمی اصلا طرف مخش انعطاف پذیره یا از بس سنش رفته بالا سنگ خارا شده
البته اینایی که گفتید انقدر تکرار مکررات شده که دیگه کلیشه کردنش.
البته خیلی هم مهمه. ولی تا طرف تجربش نکنه نمیتونه درک کنه.
وقتی از غربت ایام دلـــــم میگیرد
مرغ امید من از شدت غم میمیرد
دل به رویای خوش خاطره ها میبندم
بازهم خاطر او دســت مرا میگیرد
ببین آقای عاشق واقعی! مردم رو ول کن. کتاب روانشناسی و مشاوره رو ول کن. ببین خودت چی هستی؟ اخلاقت! زندگیت! خانوادت! شخصیتت! آقا کسی خوشبخت میشه که خودش رو خوب بشناسه! بعدش که خودش رو شناخت وقتی نشست تو جلسه خواستگاری صادقانه خود واقعیش رو نشون بده. اینجوری میشه که وقتی بعدش رفتی زیر یه سقف میگی چقدر به من نزدیکه!
تو خودتو با طرفت بسنج. ببین بحث مذهب شد چقدر با تو بالانس داره
بحث حجاب شد چقدر با عقیده تو همخونی داره
کلیات رو ول کن. جامعه و عرف رو ول کن. کسی که روبروته رو فقط نگاه کن. اون قراره با تو بره زیر یه سقف.
خلاصه این که این داستان از هزار و یک شبم گذشته!
من دیگه واقعا به این نتیجه رسیدم فقط و فقط باید خدا کمک کنه.
هم کمکمون کنه ما تو مسیر خویشتن داری کم نیاریم! هم اینکه لطفی کنه آرامش واقعی رو به زندگیمون بیاره
آره عزیزم!!!
فقط باید دعامون این باشه که هر کس همسری قسمتش بشه که خیر دنیا و آخرت توش باشه...
اللهم اغننی بحلالک عن حرامک و اجعل عواقب امورنا خیرا...
خواهر من ....من هم به خدا خشک نیستم ....دنبال یه دختر نماز شب خون هم نیستم ...چون خودم نماز شب نمیخونم ....
بحث روی اصول مذهبی صرف این نیست که یارو نماز شب میخونه یا چیزهای پیش پا افتاده ای تو این موارد ....اگه همین نماز شب رو هم بخونی و بعدش غرور و تکبر از دینداری خودت داشته باشی مفت که نمی ارزه بدتر نباید حتی نماز شب بخونی ....
حالا این موضوع که به کنار ...
برای این که مرد یا زنی هم کفو خودشو پیدا کنه باید عقاید خودشو بگه و برای شاخت خوب چه میشه کرد ؟؟؟
اگه قرار باشه یه کلیاتی رو در نظر بگیریم که همه دخترای جامعه جزو محدوده انتخاب های ما قرار میگیرن ...
بد میگم ؟؟؟؟
ببین آقای عاشق واقعی من اصلا کاری به این حرفا ندارم . نماز شب و چادر مثال جزیی بودن برای بیان راحت مسله
من میگم آدم باید در یه حدی زوم کنه رو بعضی مسایل. صرفه نماز شب کسی نه مرد زندگی میشه نه ضمانتی هست برای تا پایان عمر مومن بودنش
باور کن من داشتم که میگم. طرف یه جوری گیر داده بود که قرآن چقدر میخونی؟ موسیقی گوش میدی یا نه؟ چقدر مطالعات مذهبی داری؟
بابا باور کن بعضی جاها من خودم به شخصه حالم گرفته میشه. من به شخصه بفهمم طرفم به عنوان یه مسلمون به چار چوب اصلی دینش واقف و مقید باشه. ول میکنم میرم سراغ بقیه چیزا. بت میگم رو هر چی گیر بدی چند وقت بعد میبینی همین خودت نقطه مخالفشی
من هم بر اساس معیارهای حاشیه ای نگفتم ....
ببین خواهر من ..این که فردی اهل نماز شب هست یا نیست به خودش مربوطه ...اما کسی که این موضوع رو مسخره میکنه و انگ امل بودن به این عمل میزنه یا کسی که حداقل برای این عمل احترام میذاره خیلی فرق هست ....کسی که حداقل اعتقاد به این موضوع داره احتمال داره بعدا نماز شب هم بخونه ولی برعکسش نه ...
کسی که حیا داره و حتی مانتو هم می پوشه میتونه بعدا چادری بشه ....ولی برعکسش نه ....
البته این که میگم نمیتونه به طور کلی نیست و هزاران مورد رو دیدم که جادری شدن و حجابشون از خیلیا هم بهتر شده ....ولی خوب روی اگر و اماها هم نمیشه جلو رفت ...
باید به طور کلی یه سری هم فکری هایی باشه که انسان شوق پیدا کنه به سوی ازدواج با کسی ...
اخلاق و خانواده خوب همونطور که در اسلام هم گفته شده مهمترین معیار ازدواج هست ....کسی که ریشه و اصل و نصب دینی و اخلاقی خانواده اش دارن ....و همچنین خودش از اخلاق اسلامی برخورداره اولویت من هست ....
حالا این وسط چجوری میشه اخلاق اسلامی رو تشخیض داد ؟؟؟؟
پشت تلفن یه سری چیزهای اولیه که به ملاکهای اسلامی نزدیکتر هست رو میگن بعدش هم میای تو صحبتها طرف رو میشناسی دیگه بد میگم ؟؟؟؟؟
طرف میاد میگه چون پسرم فوق گرفته فقط دختر فوق باید براش بگیرم
یا خود دختر میگه چون من الان فوقم رو گرفتم و دانشجوی دکترام باید یا در رده خودم باشه یا بالاتر!
آخه اینا کجای معیار زندگیه؟ مگه ما این مدراکو رو میبریم با هم زیر یه سقف؟ یا این مدرکا قراره گذشت و مهربونی تو زندگی بمون یاد بده؟ دکترای من قناعت میخواد یادم بده؟
دختری که خودش شد دکتر و بعدش شد برای خودش کارفرما و همه زیر دست اون. شد یه آدم ایده ال گرا! ایا دیگه میتونهه براحتی ازدواج کنه!
خوب هر پسری این دختر رو از دور ببینه پیش خودش میگه ! بابا این خودش یه پا شوهره! من برم پیشش چی بگم؟
همه ایده ال گرا شدیم ولی ایده هایی سطحی
دختر خانومی با تفکرات شما چرا آخه بایستی تا این سن ازدواج نکرده باشه؟
به خدا ظلم شده در حق شما
آقای بصیرت دلم زده شده از این زندگی های تجارتی!
سخت گیر شدم. سخت گیر تو شناخت. تو اخلاق. این که ببینم واقعا ته دلش چی میخواد............
فهمیده که زندگی یعنی منیت رو شکستن و ما شدن! و خیلی چیزهای دیگه.........
میفهمم چی میگید...
خیلی وقتا شده به این چیزا فکر کردم و واقعاً دلم گرفته.
واسه اینکه بخوایم یه زندگی آروم در کنار یه همدم واقعی داشته باشیم تا به آرامش و کمال حقیقی برسیم مجبوریم تمام آرامشمونو بذاریم کنار و درگیر مسائل دنیوی بشیم. بریم سالها تو دانشگاه ها درس بخونیم، کلی زحمت بکشیم و پول در بیاریم و خیلی چیزای دیگه تا برسیم به نقطه ای که بتونیم ازدواج کنیم. در صورتی که همه ی اینا وقتی معنی داره که بدونی یه نفر هست که درکت میکنه. اگه ناراحتی غمخوارته. اگه مشکل داری کمکته و ... .
ولی دنیا مجابمون کرده که همه ی این سختیارو تنهایی به دوش بکشیم و وقتی رسیدیم به انتهاش یکی بیاد کنارمون بگه حالا بیا بقیه ی راهو با هم بریم. اون موقع دیگه چه لذتی داره؟
لذت به با هم از صفر شروع کردنه. وقتی بر میگردی و می بینی همه ی این چیزایی که دارید رو به کمک هم به دست آوردید....
بحث جدی شد! درد دل ها سرباز کرد!
ای خانوووووووووم
این تازه یه خط از کتابه
من از همه شما ها ممنونم. شما لطف دارید. آقای عاشق واقعی من ذره ایی هم حرف شما رو بد برداشت نکردم
من میگم دلم از این میسوزه که ما متاسفانه داریم تو مسله ازوداج به بیراهه میریم
همین میشه که اگر کسی واقعا برای خودش ارزش قایل شد و پیش خودش گفت خوب صبر میکنم تا واقعا با کسی پیمان ببندم که واقعا بدونه مبنای زندگی چیه! مجبوره تاوان این انتخاب صحیح خودش رو با بیشتر شدن تنهاییهاش و مجرد بودنش بده و خویشتن داری
که خود این مسله واقعا حایز اهمیت
گیسو خانوم من به شما بی احترامی نکردم و اونطور که فکر میکنید هم نیستم ....
اصل همین چیزهایی که گفتید هست ...نماز و بقیه چیزها .....
شما هم صد درجه از بنده بالاتر هستید و در این هم شکی نیست ....
من فقط گفتم از همچین دختری خوشم میاد ....همین و بس ....
امیدوارم شما هم بنده رو به سرعت مورد قضاوت قرار ندید ....
یه همچین دختری هم کم پیدا میشه ...همونطور که همچین پسری کم پیدا میشه ...من هم جزو اون پسرا نیستم ...نماز شب هم نمیخونم ....
دقت کنید به حرفای من! من به خاطر همینه که میگم اینقدر براساس حاشیه انتخاب نکنید!
من وقتی مثلا میگم امثال پدرم یا حتی نزدیکان رو میبینم که واقعا درونی خدا رو شناختن و هیچ جا جار نزدن
دلم میسوزه یه نفر براساس یه سری سوالات کلیشه ایی پشت تلفن بخواد برای پسرش زن انتخاب کنه
الان اخلاق و نجابت و خانواده باید ملاک باشه که متاسفانه نیست
آره گیسو جوون... متاسفانه اخلاق و نجابت الان جاشون رو دادن به ظاهر... قبلا هم گفتم مامان آقا پسر دختری میخاد یه دونه بابا پول دار که پوستش مثل آینه صاف باشه چشم هاش مثل آهو باشه لب هاش قرمز باشه ناخن هاش صورتی باشه قد و بالای کشیده داشته باشه بقیه اش هم بماند!!!!!!!!!!!!!!!
ببین محشر جون اگه بخواییم ما به این تیپ خانواده ها فکر کنیم .جز آشفته کردن ذهنمون هیچ چیزی نداره. ذهنی ام که آشفته بشه زندگیش بر باد رفته
اصلا یه ذره هم به اینا فکر نکن
تازه باید خدارم شکر کنیم که اینا سمت ما نمیان چون گیرم وصله سر بگیره بلد نیستیم مثلشون رفتار کنیم
دقیقا مامان من همینو میگه. میگه همون بهتر که از اول نیان...
دیروز خانومه با کمال پررویی تا رنگ پوست و قد و قواره و جد و آباد رو پرسیده آدرس هم گرفته آخرش میگه حالا دوباره تماس میگیرم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
بابا ولشون کن
اصلا زنگم زدن بگو خانم اشتباه گرفتین
اصلا بگو خط واگذار شد...........
خداییش خیلی بده که بعضیا اینطور رفار میکنن. به دختر خانم به دید کالا نگاه میکنن.
بعدشم تازه وقتی میان خاستگاری دنبال چک و چونه زدن هستن که به قول خودشون ارزون تموم شه.
خیلی بی فرهنگیه
اَه
هی آقای بصیرت تازه کجاشو دیدید !!!!!!!
وقتی میان یه نگا از بالا تاپایین میندازن انگار ماشین برانداز می کنن... اه که جقدر بدم میااااااااد
نیستید که ببینید فقط مامان جوووناتون رو می فرستید جلو میگید هر چی مامانم بگه!!!!!!!!!!
عزیزم اینجور مواقع زرنگ باش و خودتو دست کم نگیر و بگو منم قطعا باید ظاهر اقا پسرو ببینم و بپسندم و الان دیگه مثل زمونای قدیم نیسست.ضمنا بگو همین جلسه اول حداقل باید عکسشو ببینم.اخه ما هم مثل خودشون میخوایم انتخاب کنیم دیگه
آره... به قول مامانم دختر قالی کرمانه هرچی بیشتر بیان و برن ارزشش بیشتر میشه!!!(البته من هنوز قالی کرمون نشدماااا)
نه اصلا اینطور نیست محشر جان من تجربشو دارم ازبس اومدنو رفتن قالی رو دارن خراب میکنن :(
ولی من نظرم اینه که: خواهی نشوی همرنگ رسوای جماعتم نمیخواد بشی. فقط خودت باش....
(قرار نیست من هم مثل بقیه بشم. منِ نوعی رو میگم)
آخه بدبختی دقیقاً ما پسرا برعکس شما فکر میکنیم.
فکر میکنیم دختر خانوما اینطور توقعات دارن. پوووووووول ، خوووووووونههههههه ، مااااااااششییییییین و ............
حالا موندم کی داره درست فکر میکنه؟
خب اشتباه میکنید. فقط حدس میزنید.
مشکل پدر و مادران...مخصوصا مادر و خواهر آقا پسرااااااااااااااا............ به خدااااا اگر به خود دختر و پسر بود هیچی از هم نمی خوان جز کنارهم بودن و مهربونی و احترام...
شما کاملاً درست می فرمائید و حق با شماست.
اینو همینجوری نمیگم. اون موقع که در مورد همفکر بودن و معیارای ازدواج نظر میذاشتید با عقایدتون آشنا شدم. (یادم نمیاد تو کدوم تاپیک بود)
منی که بهت میگم خانوادم با این شرایط مشکلی ندارن این معنی رو نمی ده که ما عیبی داریم
بلکه یعنی برامون داشتن مدرک یه دانشگاه معتبر یه پسر با پشتکار و اهل درس و البته داشتن جنم کاری و همچنین خانواده مذهبی برامون ارزشه نه اینکه داشتن کار و شغل آنچنانی چون خودم هم بچه درس خون بودم و تو 24 سالگی ارشدم رشته مهندسی از دانشگاه تهران گرفتم و ضمن اینکه پایه اعتقادی خوبی هم دارم پس اینکه کسی با این شرایط شما کنار میاد رو به حساب عیب داشتن طرف نذارید.
در ضمن شوهر خواهر اینجانب دانشجوی لیسانس و بیکار بود که با حمایت خانوادش عروسی مختصری گرفت و بعد سه چهار سال تونست یه کار دولتی مناسب پیدا کنه اما خانوادم با شرایطش ساختن چون به اصالت خانواده و پاک بودن و البته داشتن جنم کاری اش اهمیت دادن
پس شمام اگه شجاعت تحمل کردن مشکلات و البته نه شنیدن از برخی رو داری جلو برو تا کیس مناسبت رو پیدا کنی اگه هم نه که مشکل خودته!!!!
مشکل ما همه اینه اصل رو ول کردیم - فرع رو به چشممون بزرگ کردیم
اصل نجابت و عفافه. حالا چادر و مانتو حاشیس
اصل نمازه- نمازه واجبه- مطمین باش پدر من هم تو جوونیش اول از نماز واجب اونم همیشه وال وقت شروع کرده- بعدش که کمی به دین شناختش بیشتر شد مسجد رفتن رو برگزید. - بعدش افتاد به نماز شب خوندن
صفحه‌ها