حد و مرز ارتباط با نامحرم

با سلام به شما کاربر محترم

اولا ما نمی توانیم نیت خوانی داشته باشیم. به عبارتی در روابط با دیگران ما نمی‌دانیم و نمی توانیم به ضرس قاطع بفهمیم که طرف مقابل واقعا نیتش سالم است. ولو اینکه خود فرد مدعی است که نیت و قصد سالمی است، ولی نمی توان به ادعایی که می کند بسنده کنیم.

ثانیا برفرض اینکه واقعا دو طرف رابطه، قصد و غرض سالمی هم داشته باشند، از آنجایی که بستر این نوع روابط خواه ناخواه منجر به کشیده شدن به حواشی و انحراف است، لذا اصلا نمی توان این نوع روابط را تایید کرد؛ زیرا جاذبه ارتباط با جنس مخالف بالا هست که اصل ارتباط رو تحت الشعاع قرار می دهد.
به علاوه اینکه رابطه دختر و پسر چه ضرورتی دارد. اگر واقعا طرفین رابطه هیچ قصد و غرضی ندارند، پس چه ضرورتی ایجاب می کند که این دو باهم ارتباط برقرار کنند؟ در واقع چه مولفه ای باعث کشیده شدن دختر و پسر به ارتباط باهم می شود؟ جز اینکه مهم ترین مولفه ارتباطی همان جاذبه های جنسیتی میان طرفین است که ناخواسته آنها را بهم نزدیک می کند. حتی اگر دختر و پسری قصد و غرض بدی هم نداشته باشند، ولی آن انگیزه درونی که ممکن است میان طرفین پنهان باشد باعث کشیده شدن طرفین به همدیگر می شود و روابطشان تحت تاثیر ان انگیزه درونی و پنهانی است. اما اگر دختر و پسری واقعا به هم علاقه مند هستند و می خواهند یک ارتباط سالم و رضایت بخشی را باهم داشته باشند، راهش این است که این رابطه ساختارمند وضابطه مند باشد که تنها با ازدواج محقق می شود و گرنه رابطه ای که خارج از ساختار و بی ضابطه و بدون مسئولیت پذیری باشد، احتمال خطا و به انحراف کشیدنش بالاست.

موفق باشید.