حساسیت در دوران خواستگاری و نامزدی

سلام مرد هستم ۳۸ ساله / یک ازدواج ناموفق داشتم و بعد از ده سال تحمل مجبور شدم دادخواست طلاق بدم و با یک فرزند پسر از خانم اول جدا بشم / تقریبا ۳ سال از جدایی میگذره / نزدیک به ۶ ماهه با یک خانمی آشنا شدم که تقریبا مثل خودم ۸ سال تلاش کرده بود برای حفظ یه زندگی ولی متاسفانه اونم با یک بچه پسر ۸ ساله جدا شده بود و پسر پیششون هست

رابطه مون خیلی خوب و عاطفی شروع شد و هنوز هم به همدیگه خیلی علاقه مندیم/ بنده یکمی به ایشون بخاطر رفتار و طرز صحبت با خانواده دور یعنی مثلا پسرخاله اش یا شوهر دخترخالش و یا غیر فامیل مثلا آبمیوه گیری جلوی محل کارشون حساس شدم و معمولا چون به زبون میارم و نمیذارم توی دلم بمونه بهشون تذکر دادم که من همچین صحبت کردنی رو از شما   با همچین اشخاصی نمیپسندم و باعث حساسیت من میشه / تو تماس های تلفنی که جلوی بنده باهاشون داره از الفاظی مثل عزیزم ، قربونت برم ، فداتشم ، قربانت و ... استفاده میکرد که بعد از تذکر من اول گفت عادت کردم به همچین صحبت کردنی و ... که بهش گفتم چرا مثلا مرد دیگه ای بهت زنگ میزنه اینجوری صحبت نمیکنی؟ فقط با این ۳ ، ۴ نفر اینجوری هستی؟ / ایشون قبول کرد اشتباه شو و اصلاح کرد / ولی بعد از چند وقت جلوی من پسرخالش باهاش تماس گرفت که گوشی رو جواب داد و بعد از سلام و احوالپرسی گوشی رو آورد پایین و به من گفت دیدی قربانت نگفتم ؟
آخر تماس که داشت قطع میکرد گفت قربانت خداحافظ
با اینکه من اصلا نمیدونستم کی پشت خط هست بهش گفتم که آخرش که گفتی قربانت
اول گفت که من نگفتم قربونت گفتم قربانت
دوم گفت اصلا پسرخالم مثل داداشمه نمیتونم جور دیگه باهاش صحبت کنم
وقتی بهش گفتم من اصلا نمیدونستم کی پشت خطه داری باهاش صحبت میکنی و خودت حساسم کردی گفت اینا حساسیت بیش از حده و تو باید خودتو اصلاح کنی
گفتم که اولش که بهت گفتم و ازت خواستم چرا اینجوری نگفتی و قبول کردی؟
حتی وقتی گوشی رو جواب دادی با کنایه بهم گفتی دیدی نگفتم قربانت؟ یعنی قبول داشتی این طرز صحبت با یه پسرخاله نیست و اگه من با دخترخالم و یا دختر غریبه ای اینجوری صحبت کنم رضایت داری؟

آخرش گفت اصلا از دهنم پرید و اشتباه کردم ولی حتی یک بار هم معذرت خواهی نکرد

یکمی بین مون اوقات تلخی پیش اومد و من تنهاش گذاشتم و چند تا پیام داد و نوشت نباید تنهام میذاشتی و اشکمو در میاوردی ...
وقتی بهش گفتم من راضی به گریه شما نیستم و  شما حتی یکبار هم معذرت خواهی نکردی بابت اشتباهت گفت باید تنهام نمیذاشتی و میدیدی من ازت معذرت خواهی میکردم یا نه؟

خلاصه چون ناراحتی شو نمیخوام برگشتم که بازم صحبت کنیم
ولی بازم ایشون مثل طلبکارها باهام برخورد کرد و منو محکوم کرد و شروع کرد به بلند بلند گریه کردن
منم دلم شکست و آرومش کردم و هیچی نگفتم تا یک روز هم تنهاش نذاشتم و از دلش درآوردم چندین بار معذرت خواهی کردم ولی دریغ از یک عذرخواهی از سمت ایشون

میشه نسبت به این امر بفرمایید که من باید خودمو اصلاح کنم یا ایشون؟

---------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد:  https://btid.org/fa/user/register