حوصله بازی با پسرم رو ندارم....

سلام مادر گرامی!

از حضور شما در سایت اندیشه برتر بسیار خوشحالیم. فرارسیدن سال نو و همچنین ماه مبارک رمضان را خدمت شما تبریک عرض می‌کنم. همچنین بابت تأخیر در پاسخگویی از شما پوزش می‌طلبم.

این طور که از پیام شما متوجه شدم پسر ۵ساله شما علاقه زیادی به برنامه‌های تلویزیونی و بازی‌هایی با گوشی دارد و شاید از پیامتان بشود این طور فهمید که شاید شما یکی از علت‌های این علاقه و وابستگی به گوشی را عدم حوصله شما برای بازی با ایشان می‌دانید. از طرفی فرمودید یک بچه کوچک دیگر دارید و خستگی از کارهای منزل و... مانع حوصله کافی شما می‌شود. شرایط شما را درک می‌کنم و به شما حق می‌دهم. از شما مادر عزیز خواهش دارم به نکات زیر دقت فرمایید.

امروزه به دلیل استفاده گسترده جهانی از فضاهای اینترنتی، استفاده از صفحات الکترونیکی مثل موبایل توسط مردم به یک نیازی تبدیل شده که اگر نباشد، کارها به‌دشواری پیش می‌رود؛ بنابراین اعضای خانواده با مصرف این صفحات الگویی برای بچه‌های کوچک‌تر می‌شوند و آن‌ها نیز به دنبال تأمین نیاز طبیعی خود در دنیای بیرون، مثل بازی، به بازی با گوشی پناه می‌برند و این تبدیل به یک عادت و وابستگی می‌شود و این یک معضل بزرگی برای اکثر پدران و مادران شده است. شما را درک می‌کنم شما نگران آسیب‌های بسیار مخرب این صفحات بر فرزندتان هستید.

بهتر است راه‌های جایگزین موبایل را برای پسرتان انتخاب کنید و مشغولیت‌هایی برای ایشان بسازید که این وابستگی کم‌کم، از بین برود.

1-اولین توصیه جدی من به شما رسیدگی به خودتان، هم از لحاظ جسمی و هم روانی است. مادری که درون خود یک مسئله‌ای داشته باشد  کم‌تر می‌تواند به سایر اعضای خانواده خصوصاً فرزندان کوچک‌تر رسیدگی کند. فرمودید شما از شرایط کاری منزل و رسیدگی به امور فرزند کوچک‌تر، خسته می‌شوید و یا مایل هستید بخوابید. برای این موارد توصیه دارم حتماً به پزشک مراجعه کنید تا نسبت به کم‌خونی و یا مشکلات تیروئیدی خود، اطمینان کسب کنید. چرا که برخی مشکلات جسمی بی‌حالی جسمی و روانی در پی دارد. خصوصاً اینکه شما در شرایط بعد از زایمان و احتمالاً شیردهی هستید باید به خودتان بیشتر برسید.

همچنین اگر پرخوابی و یا بی‌حوصلگی بسیار دارید، به‌طوری‌که لذتی از امورات خوش، نمی‌برید، به یک مشاور مراجعه کنید تا ایشان علایم شما بررسی کنند و به شما راهکارهایی ارائه دهند. ما مشاوران نیز در اینجا در خدمت سؤالات شما هستیم.

2- سعی بفرمایید محیط منزل را جوری تنظیم کنید که استفاده از موبایل خودتان و همسرتان، به حداقل برسد. یعنی حداقل در خانه و جلوی پسرتان کمتر سراغ گوشی بروید. چون وقتی به فرزند امر کنیم که کمتر سراغ گوشی برود؛ ولی خودمان زیاد از گوشی استفاده کنیم، فرزند گیج می‌شود و در نتیجه وسوسه.

3- محیط منزل را تبدیل به یک فضای شاد و مفرح و بازی کنید که افراد کمتر به یاد استفاده از گوشی بیفتند. اگر حال بازی حرکتی ندارید، می‌توانید بازی‌های نشستنی حتی انجام دهید. هر چند که بازی حرکتی، به شما نیز انرژی می‌بخشد. می‌توانید اسباب‌بازی‌هایش را در اتاق جوری بچینید که او مشتاق بازی شود؛ مثلاً ماشین‌ها را مثل خیابان در کنار هم بچینید و به آن‌ها حرکت بدهید. یا با مهره‌های خانه‌سازی چند مربع درست کنید و از فرزندتان بخواهید حیواناتی که غذای یکسانی دارند در یک‌خانه قرار دهد یا... بچه‌ها با بازی هم مشغول می‌شوند و هم می‌توانند مهارت یاد بگیرند و هم به‌نوعی در حین بازی نیازهایشان را به شما بگویند.

4- با کودک خود صحبت کنید و در خلال صحبت عاطفی با او از آسیب‌های استفاده از موبایل بگویید.

5- زمانی که گریه گرد و یا دعوا که از شما گوشی بگیرد و بازی موبایلی، هرگز و اصلاً به او گوشی ندهید. با این رفتار یاد می‌گیرد در آینده با توسل به‌زور به خواسته‌هایش برسد.

نگران نباشید با آرامش می‌توانید راهکارهای بالا را انجام دهید. سؤالی بود در خدمتم. انشا الله موفق باشید.