حکم علاقه نداشتن به پدر یا مادر

08:40 - 1399/12/10

سلام میخواستم بدونم آیا علاقه نداشته به پدر مادر به خاطر ظلم هایی که کردن مثلا به دلیل اعتیاد،خیانت،بی توجهی به فرزند و خراب کردن دوران کودکی یا مثلا باعث بیماری روانی فرزندشون بشن و بقیه ی ظلمها گناه هست؟یعنی با وجود این ظلم ها اگه کسی علاقه ای نداشته باشه به پدرش یا مادرش و این علاقه نداشتن رو با دوری کردن ازشون و‌کم کردن رابطه نشون بده گناه محسوب میشه؟؟؟ممکنه که خدا ناراحت بشه از اون فرزند؟؟؟

-------------------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register

http://btid.org/node/159355

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
15 + 1 =
*****
تصویر ناشناس
نویسنده ناشناس در

کاربر عزیز نمی دونم خودتون هم پدر یا مادر شدید یا نه!

ولی اگه تونستی پدر یا مادر بشی و هیچ ظلمی به بچه ات نکنی، اونوقت با خیال راحت از پدر و مادرت متنفر باش!!!!!

ظلم کردن به فرزند لزوما به اعتیاد و خیانت و مواردی که نام بردید نیست، همین که روان ادم بهم ریخته باشه و نتونه درست وظیفه پدری یا مادریش رو انجام بده،ظلم کرده. شاید بگی روان بهم ریخته ام نتیجه ظلم پدر و مادرم هست. درسته؛ ولی کوتاهی اونا هم در حق شما ، نتیجه مورد ظلم قرار گرفتن یکی دیگه است. و این سلسله همینجوری ادامه داره. پس بهتره شما خاتمه دهنده اون زنجیره باشی! 

کاربر عزیز؛ اینا رو به خودم دارم میگم... دلخور نشو... خودم صدر همه افرادی هستم که شدیدا نیاز داره یکی همین حرفها رو بهش بزنه!

من از خدای خودم میخوام سلامت روان بهم بده. چون خدا تنها کسیه که هرکاری از دستش برمیاد. پدر و مادر بُت کودکند؛ ولی هرکاری از دستشون برنمیاد. باید پذیرفت!

کاش ظلم من به بچه هام بیشتر از پدرم نباشه! که پدرم از نظر من از هرگونه ظلمی (حداقل به من یکی) مبراست! من خودم صدر همه ظالم ها هستم. کاش پدرم منو ببخشه!

کاش... کاش... کاش... 
کاش میشد کاشکی ها سبز میشد....

کاش... کاش ... کاش...

در پناه یزدان باشی!

یا علی

تصویر sed313
نویسنده sed313 در

با سلام خدمت شما مخاطب گرامی

از نحوه سوال پرسیدن شما مشخص است فردی مقید به آداب و سنن الهی هستید و این نکته مثبت، می‌تواند به شما در حل این مسأله کمک کند.

رابطه والدین با فرزندان رابطه‌ای دو سویه است، یعنی حق و حقوقی برای والدین بر ذمه فرزندان و بالعکس حق و حقوقی از فرزندان بر ذمه والدین وجود دارد. هر کدام کوتاهی کنند باید جواب پس بدهد. اما از آن‌جا که والدین زحمات بیشتری در مورد فرزندان متقبل می‌شوند در مورد احترام آنان بیشتر سخن گفته شده است، به گونه‌ای در قرآن کریم بعد از توحید و خدا پرستی، احترام به والدین را ذکر کرده است. اوج احترام به والدین جایی است که قرآن کریم در سوره اسراء آیه 23 می‌فرماید: « و پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستید! و به پدر و مادر نیکی کنید! هرگاه یکی از آن دو، یا هر دوی آنها، نزد تو به سن پیری رسند، کمترین اهانتی به آنها روا مدار! و بر آنها فریاد مزن! و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو!»

حالا اگر کوتاهی یا کم لطفی از جانب والدین شده است رفتار ما باید چگونه باشد؟ بنده به شما حق می‌دهم که از بی مهری‌ها و کوتاهی‌هایی که در حق تان شده ، ناراحت باشید ولی باید توجه کنیم پدر و مادر گاهی اوقات شیوه درست زندگی کردن، تربیت فرزند و مهارت‌های زندگی را یاد نگرفته‌اند وگرنه هدفشان دلسوزی و کمک به فرزندشان است. پس می‌توان گفت گاهی کوتاهی والدین از بلد نبودن، و نا آگاهی آنان سرچشمه می‌گیرد. به همین علت، بقیه عوامل را هم در اشتباهاتشان دخیل بدانیم تا شاید مقداری از ناراحتی‌مان کم شود.

سعی کنید در زمانی که تنش یا اختلافی وجود ندارد با آنان صحبت کنید و اشتباهاتشان را گوشزد کنید. ( با کمال احترام)

واقعا با کاراهایی که گفتید در حقتان انجام دادند، قبول دارم که حق دارید ناراحت باشید اما بدانید گوشه گیری و دوری از آنان شاید باعث دل شکستنشان شود و این دل شکستن خوب نیست زیرا به  هر حال، آن‌ها والدین شما هستند و حق و حقوقی به ذمه شما دارند.

سعی کنید گاهی اوقات به دیدن‌شان روید و با احترام برخورد کنید شاید همین رفتارهای این چنینی باعث شود خداوند مهربان از خطاهای ما هم بگذرد.

با تشکر،  موفق باشید.

تصویر 7292Mahdi
نویسنده 7292Mahdi در

سلام

والدینی که درست به بچه توجه نکنند مستحق مجازات هستند.ما انسانهای ظالمی هستیم.تا جایی که قدرت داشته باشیم ظلم میکنیم و اگه نتونیم جایی ظلم بکنیم ظالم رو محکوم میکنیم این ویژگی متاسفانه در اغلب ما هست.فقط اندازه ی توانمون متفاوته.یکی میتونه حق چند هزار نفر رو بالا میکشه میره کاندا.یکی هم نمیتونه اون کارو بکنه ولی میتونه گرون بفروشه یا به نوعی دله دزدی بکنه.یکی مسئولیتی داره در نیروی انتظامی تا جایی که میتونه به متهم اهانت میکنه صرفا چون قدرت داره.یکی هم زورش به هیچ کس نمیرسه به زنو بچه ی خودش زور میگه.مهم اینه ادم توان ظلم داشته باشه و ظلم نکنه.که کمتر پیدا میشه همچین ادمی.

اینا رو نوشتم که بگم فکر نکن فقط پدر و مادر شما ظالمن.به همون اندازه که جامعه ی ظالمی داریم پدر و مادرهای ظالمی داریم به همون اندازه که جرمو جنایت زیاده همون اندازه پدر و مادرهای فاسد زیادن.این درد شما نیست متتسفانه اغلب  والدین ارتباط بیماری با بچه هاشون دارند.ببینید چند درصد از مردم جزو نخبگان و افراد موفق هستن.فقط  همونها پدرمادرانی نسبتا بهتر داشتن.

دوست نداشتن والدین گناه نیست.دوست داشتن که دست ادم نیست خب دوست نداره.اما حفظ ظاهر کردن واجبه..و نباید این حس منفی نشون داده بشه .چه با تندی چه با قهر.حد متعارف که عرفا بگن فلانی پدر و مادرش رو تکریم میکنه واجبه.و نباید کم کاری کرد.حتی اگه ظالم باشن.

دلیلش رو هم عرض کردم یکیش همین ماجرا که این ظالم بودن نسبیه.شما هیچ والدینی رو نمیتونید مثال بزنید که هیچ ظلمی به بچه هاشون کرده باشن..اگه ظلم دلیل بی توجهی و عدم اکرام باشه همه میتونن مصادیق ظلم رو در پدر  و مادرشون پیدا کنند و بگن پس به همین دلیل واجب نیست اکرام کنم.از طرف دیگه اثار وضعی ای در تکریم والدین هست..که عکسش هم عمل میکنه.یعنی جزیی از قوانین تکوینیه.هیچ فرزندی نمیتونه با اهانت به والدین به جایی برسه و هیچ کس از تکریم والدین پشیمون نشده.هر نوع بی احترامی اثرات وضعی سنگین داره..حتی  اگه  والدین کافر و ظالم باشن..اثر وضعی هم دست منو شما نیست طبق خلقت و قوانینش این حکم همو از طرف خداوند در تکریم به والدین وضع شده.اینطور نیست که مثلا یکی بگه عه تو بی احترامی کردی پس صبر کن تا حالت رو بگیرم بلکه همزمان با تکریم  یا اهانت اثار  اونم ایجاد میشه.مثل وقتی که دستمون رو وارد اب میکنیم و خیس میشه.خیسی بلافاصله میاد .اثر وضعی هم اینطوره.

ضمن اینکه صرف اعتیاد داشتن دلیل برجواز بی احترامی نمیشه.و اگه انتظار به اینه هر روز سر بزنید واجبه این کارو بکنید اگه هفتگی انتظار میره سر بزنید همون سر هفته باید برید .مهم هم نیست در دل چه حسی دارید مهم ابراز اونه.