با سلام
بعد از ۵ سال زندگی مشترک متوجه شدم همسرم دچار اختلال خودشیفتگیه ؛ همیشه خصوصیات منفی داخلش رو جداگانه میدیدم و حالا میدونم همه خصوصیات زیر چتر خودشیفتگی معنا پیدا میکنن .
خصوصیاتی از قبیل مغرور ، متکبر ، خودخواه ، خود را بالاتر از بقیه دیدن ، حسابگر ، عدم همدلی ، بی محبت ، دروغ و فریب ، کتک زدن ، نرسیدن به بلوغ اجتماعی ، تحقیر و مسخره کردن و ........
و حالا با توجه به بیماری عصبی مادرم امکان جدایی ندارم ، از این زندگی که حتی یک خصوصیت مثبت در همسرم وجود نداره خسته شدم ، لطفا کمکم کنید که واقعا نیازمندم .
با تشکر
-------------------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: http://www.btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال و از طریق کدپیگیری که دریافت میکنید پاسخ را مشاهده نمائید: http://www.btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي را که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين نظراتشان جهت نمايش بعد از فعالیت مفید، ديگر منتظر تاييد مديرانجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: www.btid.org/fa/user/register
با سلام به شما کاربر محترم
چگونه پی به اختلال خودشیفتگی همسرتان برده‌‌اید؟ آیا نزد مشاور یا روانشناس رفته‌اید؟ چرا فکر میکنید همسرتان یک خصوصیت مثبت هم ندارد؟ آیا فرزند هم دارید؟
در مورد مشکلات رفتاری همسرتان نیاز به بررسی از سوی روانشناس و مشاور است و در خصوص اختلال خودشیفتگی ایشان نظر کارشناسی لازم است. از سویی دیگر درباره مشکلات زناشویی میان شما و همسرتان نیز لازم است به اتفاق همسرتان به یک مشاور خانواده مراجعه کنید. اما تصمیم به جدایی بدون تلاش و مراجعه به مشاور به نظر منطقی و معقولانه نیست؛ زیرا جدایی و طلاق تبعات و مشکلات مخصوص به خودش را دارد و نمی‌توان گفت که همیشه جدایی بهتر است.
موفق باشید.
من آینده شما هستم
سه چیز
بچه دار نشو
استقلال مالی پیدا کن
طلاق بگیر
دو نفر مثل شما پیام نویسی کنند همه باید طلاق بگیرن